Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Κοκκαλιάρη
[email protected]
Κατά τη μυθολογία η Σκύλλα και η Χάρυβδη ήταν δύο τέρατα, που βρισκόντουσαν το ένα απέναντι από το άλλο σε ένα στενό θαλάσσιο πέρασμα. Το πέρασμα αυτό -οι Πλαγκτές Πέτρες σύμφωνα με τον Όμηρο- ήταν εντελώς αδύνατο να το διασχίσει κανείς, λόγω της φοβερής κατάστασης που επικρατούσε εκεί από την παρουσία των δύο τεράτων.
Κάπως έτσι μοιάζει σήμερα η κατάσταση με τον κορoνοϊό. Από τη μια πλευρά χωρίς πρόσθετα μέτρα για την αντιμετώπιση της πανδημίας είναι ορατός ο κίνδυνος μιας ραγδαίας αύξησης των κρουσμάτων, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις αντοχές του συστήματος υγείας. Από την άλλη πλευρά, αν δεν υπάρξει ένα νέο πακέτο στήριξης της οικονομίας μεγάλος αριθμός επιχειρήσεων και εργαζομένων θα αντιμετωπίσουν ένα αβέβαιο μέλλον, με τα «λουκέτα» να παραμονεύουν.
Η επίτευξη αυτής της ισορροπίας είναι εξαιρετικά δύσκολο να επιτευχθεί. Δεν είναι τυχαίο ότι και σε ευρωπαϊκό επίπεδο φαίνεται πως υπάρχει ακόμα μια «αμηχανία» για το ποιο είναι το σωστό μοντέλο και πώς αυτό θα εφαρμοστεί.
Δεδομένο είναι ότι δεν υπάρχει μαγική συνταγή και έως ότου βρεθεί το εμβόλιο ελλοχεύει ο κίνδυνος να «ανοιγοκλείνει» η οικονομική δραστηριότητα.
Σε αυτή τη φάση το μόνο που μπορεί να γίνει είναι να εκπονηθεί άμεσα ένα σχέδιο μακράς πνοής για τη στήριξη επιχειρήσεων και εργαζομένων και να μην περιοριστούμε σε μέτρα που παρατείνονται από μήνα σε μήνα. Μεγάλα περιθώρια αισιοδοξίας δεν υπάρχουν, καθώς η χρονιά θα κλείσει με μεγαλύτερη ύφεση από το αρχικό σενάριο και η επιστροφή στην ανάπτυξη αποδεικνύεται δυσκολότερη από το αναμενόμενο.
Την ίδια στιγμή, είναι αναγκαίο τα μέτρα που λαμβάνονται να έχουν διάρκεια και να μην είναι αποσπασματικά.
Στην αντίθετη περίπτωση παραμονεύει ο κίνδυνος κάποιοι συμπολίτες μας να υποκύψουν στις… σειρήνες του λαϊκισμού.
Αυτό που χρειάζεται είναι σταθερή πορεία, έως ότου τα νερά ηρεμήσουν. Και πρέπει για μία ακόμα φορά να ριχθεί «σωσίβιο» σε όσους απειλούνται να παρασυρθούν από τα «κύματα» της ύφεσης.
