Της Ανθής Αγγελοπούλου
Νεότερα δεδομένα για την ψωρίαση δείχνουν πως οι ασθενείς με μέτρια ως σοβαρή ψωρίαση έχουν υψηλότερο κίνδυνο συστηματικών συν-νοσηροτήτων όπως αρτηριακή υπέρταση, μεταβολικό σύνδρομο, σακχαρώδη διαβήτη, καρδιαγγειακά νοσήματα και θρομβοεμβολικά επεισόδια. Ωστόσο, το μεγαλύτερο πρόβλημα των ασθενών είναι να αντιμετωπίσουν τα ταμπού και να ξεφύγουν από το στίγμα που επιβάλλει μια μη ευαισθητοποιημένη και ενημερωμένη κοινωνία.
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ψωρίασης στις 29 Οκτωβρίου, το Σωματείο Υποστήριξης Ανθρώπων με Ψωρίαση «ΚΑΛΥΨΩ», μας ενημερώνει για το πως μπορεί ένας ασθενής με ψωρίαση να βελτιώσει την ποιότητα ζωής του, να ξεφύγει από το κοινωνικό στίγμα που «κουβαλάει» μέχρι σήμερα η νόσος και να προασπίσει τα δικαιώματά του.
Όπως μας εξηγεί ο δερματολόγος-αφροδισιολόγος, Δ/ντής ΕΣΥ, συντονιστής Ιατρείου Ψωρίασης νοσοκομείου «Α. Συγγρός» Παντελής Παναγάκης, οι εξελίξεις που ακολουθούν τη νόσο έχουν αλλάξει την αντίληψη ότι η ψωρίαση εντοπίζεται μόνο στο δέρμα, στη διαπίστωση ότι η ψωρίαση είναι μια συστηματική νόσος που εκδηλώνεται και στο δέρμα.
Σύμφωνα με το γιατρό, αν ασθενής με ψωρίαση είναι θετικός σε COVID-19 ή έχει συμπτώματα COVID-19, το International Psoriasis Center (IPC) συνιστά τη διακοπή των ανοσοκατασταλτικών. Η σύσταση αυτή, είναι σύμφωνη με τις Κατευθυντήριες γραμμές τόσο από το AAD όσο και από το Ευρωπαϊκό Φόρουμ Δερματολογίας (ΕΤΑ).
Στις οδηγίες αναφέρεται ότι τα ανοσοκατασταλτικά φάρμακα δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται κατά τη διάρκεια μιας ενεργού λοίμωξης. Αυτό αποτελεί μία γενική σύσταση. Την τελική απόφαση για τη διακοπή ή όχι της θεραπείας με ανοσοκατασταλτικά φάρμακα, τη λαμβάνει πάντα ο ειδικός γιατρός έπειτα από συζήτηση με τον ασθενή. Ενώ, και ο ασθενής δεν θα πρέπει να διακόπτει την θεραπεία του χωρίς να έχει συμβουλευτεί τον γιατρό του.
Τι έχουν δείξει οι μελέτες
Οι μελέτες έχουν δείξει πως οι ασθενείς με μέτρια ως σοβαρή ψωρίαση έχουν υψηλότερο κίνδυνο συστηματικών συννοσηροτήτων όπως αρτηριακή υπέρταση, μεταβολικό σύνδρομο, σακχαρώδη διαβήτη, καρδιαγγειακά νοσήματα και θρομβοεμβολικά επεισόδια.
Συγκεκριμένα, οι ασθενείς με σοβαρή ψωρίαση έχουν:
- 46% περισσότερες πιθανότητες σε σχέση με το γενικό πληθυσμό να εμφανίσουν διαβήτη τύπου 2
- 70% περισσότερες πιθανότητες σε σχέση με το γενικό πληθυσμό, να πάθουν έμφραγμα και
- 56% περισσότερες πιθανότητες να πάθουν εγκεφαλικό επεισόδιο.
Μεγάλη σημασία έχει η ψυχολογική υποστήριξη
Η ψυχολογική υποστήριξη των ασθενών είναι πολύ σημαντική σύμφωνα με τον συνεργάτη του ΚΑΛΥΨΩ Πάνο Κλαμπατσέα, και ο λόγιος είναι ότι, η ψωρίαση επιφέρει πολλές αλλαγές και διακυμάνσεις στην καθημερινότητα του κάθε ασθενή. Ανάλογα με την σοβαρότητα και τα σημεία όπου εντοπίζεται η νόσος, καθημερινές δραστηριότητες μπορεί να περιοριστούν ή να εγκαταλειφθούν, τουλάχιστον στις περιόδους των εξάρσεων.
Η ψωρίαση συνδέεται με μία σειρά από ψυχοκοινωνικές επιπτώσεις, ικανές να επιβαρύνουν την ποιότητα ζωής του. Έρχεται αντιμέτωπος με την αβεβαιότητα των εξάρσεων και των υφέσεων, την προσαρμογή της αγωγής του ανάλογα με το στάδιο της νόσου και τις αλλαγές στην εικόνα του σώματός του.
Ενώ, όσον αφορά την κοινωνική ζωή, το στίγμα και οι μύθοι που υπάρχουν γύρω από την φύση της ψωρίασης είναι πιθανό να δυσκολέψουν τον ασθενή στις κοινωνικές του συναναστροφές.
Αξίζει να αναφέρουμε ότι στο ΚΑΛΥΨΩ υπάρχει μια διαρκής ενημέρωση και ψυχολογική υποστήριξη των ανθρώπων με ψωρίαση. Υπάρχει ομάδα δημιουργικής διαδικτυακής έκφρασης που βοηθά τον ασθενή να ξεπεράσει τα όποια ταμπού και να εκφράσει τα συναισθήματα του. Ενώ, γίνεται μεγάλη προσπάθεια να ενημερωθεί σωστά το κοινό και να ευαισθητοποιηθεί.
Τέλος, σύμφωνα με τη γενική γραμματέα του ΚΑΛΥΨΩ Μαίρη Μικεδάκη, τα τελευταία χρόνια αυξάνονται τα περιστατικά αυτοάνοσων νοσημάτων κι αυτό οφείλεται στο αυξημένο άγχος και στην υιοθέτηση ανθυγιεινού τρόπου ζωής ενώ η υποβάθμιση των προσφερόμενων υπηρεσιών υγείας, τα χαμηλότερα εισοδήματα και η μικρότερη ζήτηση για ιατρικές υπηρεσίες δεν βοηθούν καθόλου. Το Σωματείο βοηθά τον ασθενή να βρει το δικό του δρόμο για να αντιμετωπίσει όλες τις προκλήσεις, από το να αλλάξει τη διατροφή του μέχρι τον τρόπο ζωή του.
