Από την έντυπη έκδοση
Του Λάμπρου Καραγεώργου
[email protected]
Τουρισμός ή βιομηχανία, περιβάλλον ή αιολικά πάρκα, γεωργική παραγωγή ή φωτοβολταϊκά. Γεμίζει διλήμματα, τα περισσότερα κάλπικα, η όποια συζήτηση για την οικονομική ανάπτυξη της χώρας, για τη χάραξη ενός παραγωγικού μοντέλου. Λες και δεν συμβαδίζει ο τουρισμός με τη βιομηχανία αλλού, ή δεν μπορούν να υπηρετήσουν το περιβάλλον τα αιολικά πάρκα.
Διλήμματα και αφορισμοί που ποτέ δεν βοηθούν βέβαια σε μία ουσιαστική συζήτηση, που θα καταλήξει σε συμπέρασμα με αρχή, μέση και τέλος.
Και όμως είμαστε μία χώρα που δεν της λείπουν οι άνθρωποι της γνώσης: έχουμε και νομπελίστες ποιητές και οικονομολόγους. Επίσης, έχουμε πολλούς καθηγητές που διακρίνονται σε ξένα πανεπιστήμια με τις επιστημονικές τους επιδόσεις. Έχουμε και ικανούς επιχειρηματίες, και, δεδομένου του μεγέθους της χώρας, ικανές και ανταγωνιστικές στο εξωτερικό επιχειρήσεις. Για παράδειγμα, στη ναυτιλία πρωταγωνιστούμε, ενώ και στον κλάδο των τροφίμων διεκδικούμε πολλές διακρίσεις διεθνώς.
Όμως όταν έρθει η ώρα για μια σοβαρή συζήτηση, όπως είναι αυτή που αφορά το πώς θα αξιοποιήσει η χώρα τα 32 δισ. ευρώ του Ευρωπαϊκού Ταμείου Ανάκαμψης, τότε αρχίζουν να κυριαρχούν τα ψευτοδιλήμματα και οι ακρότητες αντί των ψύχραιμων φωνών.
Δεν είναι ο τουρισμός ο κλάδος αυτός που μπορεί να στηριχθεί μία οικονομία ακούγεται από εδώ, δεν είναι η Ελλάδα βιομηχανική χώρα ακούμε από κάπου αλλού. Και όμως τα 18,2 δισ. ευρώ ταξιδιωτικά έσοδα το 2019 δεν ήταν fake, όπως επίσης και η κατάρρευση η φετινή των τουριστικών εισπράξεων αναδεικνύει τα μειονεκτήματα που έχει ως κλάδος η τουριστική βιομηχανία.
Από την άλλη πλευρά, η Ελλάδα δεν είναι η… Γερμανία του Νότου όσον αφορά τις βιομηχανικές της επιδόσεις, αλλά και πλούσιο υπέδαφος έχει, όπως μαθαίναμε στο σχολείο, και ικανή μεταποίηση έχει δημιουργήσει, που μπορεί να αναπτύξει περαιτέρω, και πρωτογενή παραγωγή.
Το σημαντικότερο όλων είναι ότι η χώρα μας και η ελληνική οικονομία είναι πολύ μικρή για να έχει την πολυτέλεια άγονων και εν κατακλείδι μη αποτελεσματικών αντιπαραθέσεων. Χρειάζεται λοιπόν μια διαφορετική προσέγγιση του όλου θέματος, με όρους που δεν θα θυμίζουν το πρόσφατο και απώτερο παρελθόν και το πώς αντιμετωπίσθηκαν τα διάφορα «σχέδια».
Η κυβέρνηση, εκτός της επιδημιολογικής κρίσης, έχει ως σοβαρότερο καθήκον την κατάρτιση ενός ολοκληρωμένου και αποτελεσματικού σχεδίου αξιοποίησης των 32 δισ. ευρώ του Ταμείου Ανάκαμψης. Είναι κρίμα να χαθεί μία ακόμη ευκαιρία…
