Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Όμοια της ανοικοδόμησης μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου θα είναι η προσπάθεια ανόρθωσης της Ευρώπης μετά το πέρας της πανδημίας, δήλωσε ο πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) Μάριο Ντράγκι. Μ’ αρέσει η αισιοδοξία του Ιταλού, που αν και τεχνοκράτης, τα βλέπει όλα σινεμά. Μ’ αρέσει η πρόβλεψή του ότι η Ευρώπη θα πάει παραπάνω, μ’ αρέσει που θεωρεί ότι καθώς θα μεταμορφώνεται, θα πρέπει να ξαναεκφράσει την προσήλωσή της σε ορισμένες από τις βασικές αξίες της, μεταξύ των οποίων η παγκόσμια ισχύς του κράτους δικαίου.
Ωχ, αυτό πονάει, γιατί η επιλεκτική ευαισθησία κυβερνάει. Πώς το είπε στη χθεσινή τηλεδιάσκεψη του έκτακτου Ευρωπαϊκού Συμβουλίου ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας; Η Ευρωπαϊκή Ένωση να τηρεί τις αρχές και αξίες που τη διέπουν σε κάθε περίπτωση παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του διεθνούς δικαίου και όχι κατ’ επιλογήν, ή με βάση τα ειδικότερα συμφέροντα των κρατών-μελών.
Μελό, αλλά είναι ωραίο θαρρώ να ακούς από τον πρώην τραπεζίτη ότι «υπάρχει ένας τομέας ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη: η παιδεία και γενικότερα η επένδυση στους νέους ανθρώπους» και ότι οι δαπάνες θα πρέπει να προσανατολιστούν, ανάμεσα σε άλλα, στην καλύτερη υγειονομική περίθαλψη. Μακάρι να σηκωθούμε όλοι όρθιοι, μα κινούμαστε σε αντίθετες πορείες.
Η υγεία, που την είχαμε στα λόγια κορόνα, ήταν το πρώτο θύμα της σφεντόνας στη Σύνοδο Κορυφής του Ιουλίου, όπου έκλεισε η συμφωνία για το Ταμείο Ανάκαμψης. Καταργήθηκε το νέο πρόγραμμα για την αναβάθμιση της συλλογικής υγειονομικής ικανότητας της Ε.Ε. Τουλάχιστον είχε προλάβει να χαρεί όνομα, EU4Health. Το συμπλήρωμα του Ταμείου Δίκαιης Μετάβασης συρρικνώθηκε από 32,5 σε 10 δισ. ευρώ, ενώ τα ψαλίδια δεν γλίτωσαν ούτε οι επιπλέον πόροι για το Horizon Europe από 13,5 σε 5 δισ. ευρώ.
Ναι, ξέρω για την τέχνη του συμβιβασμού και του εφικτού, μα δεν διακρίνω πολλούς του καλλιτεχνικού, γι’ αυτό πολύ ολίγα, κ. Ντράγκι, θα βάλω σε όσους περιμένουν σκηνικό μεγάλο.
