Από την έντυπη έκδοση
Του Μιχάλη Χατζηκωνσταντίνου
[email protected]
Από τις πρώτες ημέρες του Ιουλίου τούτη εδώ η στήλη παρατηρούσε ανησυχητικά σημάδια κυβερνητικής αμφιθυμίας, αλλά και κόπωσης των πολιτών ως προς την αντιμετώπιση του κορονοϊού. Προειδοποιούσε, μάλιστα, ότι τα προωθούμενα μέτρα (κυρίως στον τομέα του τουρισμού), αλλά και η αίσθηση ορισμένων ότι «ο κίνδυνος πέρασε» μας οδηγούσαν σε επικίνδυνες ατραπούς. Δεν χρειάστηκαν παρά σαράντα ημέρες για να επιβεβαιωθούν αυτοί οι φόβοι.
Ευτυχώς η κατάσταση είναι αναστρέψιμη. Απαιτεί, όμως, αλλαγή πορείας, το ταχύτερο δυνατόν, με στόχο το βέλτιστο αποτέλεσμα. Και δεν αναφερόμαστε σε κάτι θεωρητικό ή ιδεατό, αλλά στην έμπρακτη επιτυχία της πρώτης φάσης του κορονοϊού, την οποία πιστώθηκε η κυβέρνηση μαζί με τους πολίτες. Η πρώτη για τις άμεσες ενέργειές της και οι δεύτεροι για την απαρέγκλιτη τήρηση των απαιτούμενων μέτρων.
Ο κοινός νους λέει, όμως, ότι για να διορθώσεις ένα λάθος πρέπει πρώτα να το αναγνωρίσεις. Με άλλα λόγια δεν είναι λογικό η κυβέρνηση να δέχεται μεν τα εύσημα της επιτυχίας της πρώτης φάσης, αλλά να αποκρούει ως κακόπιστη και υποβολιμαία κάθε κριτική που της ασκείται για την αποτυχημένη διαχείριση της καλοκαιρινής περιόδου.
Κάτι αντίστοιχο ισχύει και για το κοινωνικό σύνολο. Οι πολίτες οφείλουν να θυμηθούν το θετικό πρόσωπο που έδειξαν την άνοιξη. Τότε που έβαλαν το γενικό καλό πάνω από τις επιδιώξεις και τα θέλω του καθενός. Όλοι λοιπόν οφείλουν να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Άλλωστε, αν υπήρξε ένας μεγάλος ηττημένος αυτό το καλοκαίρι, δεν ήταν άλλος από το θολό αφήγημα περί «ατομικής ευθύνης». Σε πολιτικό επίπεδο άναψε το πράσινο φως για την πολιτική εξυπηρέτηση μερικών και τοπικών συμφερόντων. Σε κοινωνικό έδωσε το σύνθημα για τη δράση του καθενός κατά το δοκούν.
Ήρθε, επομένως, η ώρα για να αναγνωριστεί το λάθος και να επιστρέψουμε αφενός στην εποχή της προώθησης σχεδιασμένων και συντονισμένων πολιτικών και αφετέρου στην πιστή εφαρμογή τους από το κοινωνικό σύνολο. Έχουμε αποδείξει ότι ξέρουμε πώς γίνεται.
