Μεμβράνες κυτταρίνης «εξοπλισμένες» με αντιμικροβιακά πεπτίδια ανέπτυξαν ερευνητές του Empa (ελβετικά ομοσπονδιακά ινστιτούτα επιστημών υλικών και τεχνολογίας): Όπως δείχνουν τα πρώτα αποτελέσματα, οι μεμβράνες αυτές, που αποτελούνται από φυτικής προέλευσης υλικά, προσφέρονται για την αντιμετώπιση βακτηριακών μολύνσεων σε τραύματα, είναι φιλικές προς το δέρμα και παρουσιάζονται πολύ αποτελεσματικές στο να σκοτώνουν βακτήρια.
Εάν μικρόβια «εισβάλουν» σε ένα τραύμα, μπορούν να προκαλέσουν μια μακράς διάρκειας μόλυνση που μπορεί να μη θεραπεύεται, ή ακόμη και να εξαπλωθεί στο σώμα, απειλώντας τη ζωή του ασθενούς μέσω σηψαιμίας. Το πρόβλημα της ανθεκτικότητας στα αντιβιοτικά γίνεται όλο και μεγαλύτερο- και σε αυτό το πλαίσιο οι ερευνητές του Empa ανέπτυξαν τις μεμβράνες αυτές, για την έγκαιρη αντιμετώπιση των μολύνσεων.
Της ομάδας ηγήθηκε η Καταρίνα Μανιούρα: Οι ίνες κυτταρίνης, διαμέτρου μικρότερης του ενός μικρομέτρου, υφαίνονται σε ένα πολλαπλών στρωμάτων, τρισδιάστατο ύφασμα. Οι μεμβράνες έγιναν πολύ εύκαμπτες και ταυτόχρονα σταθερές, αφού οι ερευνητές πρόσθεσαν πολυουρεθάνη στην όλη διαδικασία. Για να αποκτηθεί η αντιβακτηριακή επίδραση, οι ερευνητές σχεδίασαν πολυλειτουργικά πεπτίδια, που μπορούν να προσδένονται σε ίνες κυτταρίνης και να παρουσιάζουν αντιμικροβιακή δραστηριότητα. Τα πεπτίδια έχουν αρκετά πλεονεκτήματα σε σχέση με μεγάλες πρωτεΐνες: Είναι εύκολη η παραγωγή τους και είναι σταθερότερα από τις πρωτεΐνες, πυο αντιδρούν πιο έντονα στις χημικές συνθήκες που υπάρχουν σε ένα τραύμα.
Εάν οι μεμβράνες υποστούν επεξεργασία με ένα τέτοιο διάλυμα πεπτιδίων, το «ικρίωμα» των ινών υφίσταται κορεσμό με πεπτίδια. Σε πειράματα καλλιέργειας κυττάρων, οι ερευνητές έδειξαν πως οι μεμβράνες με τα πεπτίδια ήταν ανεκτές από τα ανθρώπινα δερματικά κύτταρα. Ωστόσο παράλληλα ήταν φονικές για βακτήρια όπως ο σταφυλόκοκκος. «Σε καλλιέργιειες βακτηρίων, πάνω από το 99.99% των βακτηρίων σκοτώνονταν από τις μεμβράνες με τα πεπτίδια» είπε η Μανιούρα, προσθέτοντας επίσης πως στο μέλλον οι αντιμικροβιακές μεμβράνες θα μπορούσαν να ενισχυθούν με επιπρόσθετες λειτουργίες, όπως η ελεγχόμενη απελευθέρωση περαιτέρω θεραπευτικών ουσιών.