Από την έντυπη έκδοση
Του Νίκου Μπέλλου
[email protected]
Η δυσκολότερη διαπραγμάτευση των τελευταίων ετών στην Ε.Ε., με πολύ μεγάλες οικονομικές και πολιτικές προεκτάσεις, κατέληξε χθες τα ξημερώματα σε ιστορικές αποφάσεις για την Ευρώπη πρωτίστως, η οποία αλλάζει σελίδα με τον καλύτερο τρόπο, αλλά και για τα κράτη μέλη.
Για την Ελλάδα τα αποτελέσματα της τετραήμερης συνόδου των Ευρωπαίων ηγετών είναι εξαιρετικά, πιθανότατα ξεπέρασαν τις προσδοκίες. Δεν είναι λίγο πράγμα να βρεθεί η χώρα εν μέσω πανδημίας και κρίσης με ένα ποσό της τάξης των 32 δισ. ευρώ, εκ των οποίων τα 19,5 δισ. ευρώ επιχορηγήσεις. Ούτε στα καλύτερα όνειρα δεν θα μπορούσαμε να φανταστούμε μια τέτοια εξέλιξη.
Εάν στα 19,5 δισ. ευρώ προστεθούν και τα περίπου 37-38 δισ. ευρώ του ΠΔΠ της περιόδου 2021-2027, τότε τα επόμενα επτά χρόνια θα εισρεύσουν στη χώρα περίπου 60 δισ. ευρώ, δηλαδή σε σημερινές τιμές το 30% του ΑΕΠ της χώρας. Οι αριθμοί προκαλούν δέος, γιατί μιλάμε για επιχορηγήσεις και όχι για δάνεια.
ευκαιρία λοιπόν είναι μοναδική και ιστορική, δεν θα υπάρξει άλλη σε αυτήν την εμβέλεια. Στο χέρι μας ή καλύτερα στο χέρι της κυβέρνησης είναι η αξιοποίησή της. Το γεγονός ότι πάνω από το 1/3 των παραπάνω χρημάτων προορίζεται να πάει στις δύο βασικές ευρωπαϊκές προτεραιότητες, την πράσινη οικονομία και τον ψηφιακό μετασχηματισμό, αποτελεί μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για τη χώρα να μπει μεταξύ των πρώτων στο τρένο της νέας βιομηχανικής επανάστασης.
Η Ευρώπη σε αυτήν τη διαπραγμάτευση έπαιξε την επιβίωσή της και κέρδισε γιατί δεν λειτούργησε απλώς το ένστικτο της αυτοσυντήρησης, αλλά έκανε και ένα πελώριο ποιοτικό άλμα.
Αυτό που αποφασίστηκε σε σχέση με το Ταμείο Ανάκαμψης ξεπερνάει την απλή αλληλεγγύη μεταξύ των χωρών μελών. Πρόκειται για κάτι αδιανόητο, αφού εγκαταλείφθηκε από τις χώρες του Βορρά μια «σχολή σκέψης», που εστιαζόταν όλα αυτά τα χρόνια στην κατηγορηματική άρνηση οποιασδήποτε μορφής αμοιβαιοποίησης του χρέους.
Η Ε.Ε. θα δανειστεί στις αγορές 750 δισ. ευρώ, εκ των οποίων τα 390 δισ. ευρώ θα τα δώσει υπό μορφή επιχορήγησης στα κράτη μέλη. Αυτό είναι αλλαγή κουλτούρας και όσο κι αν λένε ότι ήταν εξαιρετική περίσταση εξαιτίας της πανδημίας, δημιουργεί ένα προηγούμενο.
Σε κάθε περίπτωση τέτοιες αποφάσεις δένουν μεταξύ τους τα κράτη μέλη, ενώ στέλνουν θετικότατα μηνύματα στους Ευρωπαίους πολίτες, γιατί αναδεικνύουν την προστιθέμενη αξία της συλλογικής δράσης.
