Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Στις 23 Ιουνίου πήγε ο ένοικος του Μεγάρου των Ηλυσίων στη Χάγη, για να πείσει τον Ολλανδό να άρει τις αντιστάσεις στο Ταμείο Ανάκαμψης. Η επιχείρηση γοητείας δεν είχε επιτυχία. Την περασμένη εβδομάδα η προεδρεύουσα της Ε.Ε., καγκελάριος υποδέχτηκε τον δύσκολο Ολλανδό, άτυπο επικεφαλής των αποκαλούμενων «φειδωλών».
Τι θέλει ο Μαρκ Ρούτε, για να πει το «ναι» ως την αύριο Παρασκευή που αρχίζει η διήμερη έκτακτη Σύνοδος Κορυφής της Ε.Ε. στις Βρυξέλλες; Να παρακολουθείται στενά η υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων, που θα συνδέονται με προβλεπόμενες επιχορηγήσεις 500 δισ. ευρώ από το Ταμείο. Στον επιτηρητή υπάρχει διαφωνία. Κράτη-μέλη του Νότου, αλλά και η Γαλλία απορρίπτουν έναν έλεγχο αλά τρόικα.
Στην προηγούμενη Σύνοδο, ο Ολλανδός και άλλοι απέρριπταν την αναλογία επιχορηγήσεων-δανείων. Πλέον, θέλουν η Χάγη, η Στοκχόλμη, η Βιέννη, η Κοπεγχάγη και οι άλλες πρωτεύουσες να έχουν, αντί για την Κομισιόν, τον τελευταίο λόγο. Ξεχάστε το, λέει η Ρώμη, που πέρασε από της πανδημίας το αμόνι. Η καγκελάριος είναι αποτελεσματική, αλλά δεν είναι ηγετική, πολύ περισσότερο θαυματουργή. Η Σύνοδος, κατά πάσα πιθανότητα, τέλη του μήνα θα επαναληφθεί.
Το θέμα είναι η Ευρώπη να μην ξανακάνει το λάθος του 2008. Οι χώρες της Ένωσης ζουν ένα χωρίς προηγούμενο οικονομικό σοκ. Αν όχι τώρα, πότε η απάντηση θα είναι άμεση και δυναμική; Είναι η πανδημία και το Ταμείο Ανάκαμψης ευκαιρία, για να ξεκαθαριστούν λογαριασμοί;
Το να συνδεθεί η παροχή βοήθειας στην Ιταλία, την Ισπανία ή την Ελλάδα με πολύπλοκες και αμφιλεγόμενες μεταρρυθμίσεις, τις οποίες θα επιβάλουν άλλοι από μακριά, θα αποτελέσει ένα λάθος που θα κοστίσει σε όλους τους Ευρωπαίους ακριβά, προειδοποιούν οι «Financial Times», «ευαγγέλιο» των αγορών.
«Η ιδέα τού να θέσει όρους στο Κοινοβούλιο της Ιταλίας ή της Ισπανίας, η Βουλή της Ολλανδίας είναι βαθιά αντιδημοκρατική», πέρα από αντιπαραγωγική. Για την Ε.Ε. Για τον Ρούτε μπορεί να είναι υπόθεση προσωπική για τη μετά Μέρκελ εποχή. Το 2021 δεν αργεί.
