Η επανάσταση των μοναχών

Οταν η θρησκεία δεν μένει στο επέκεινα
Δευτέρα, 24 Σεπτεμβρίου 2007 19:57

A- A A+

O Βουδισμός έχει μια παράδοση 2.500 περίπου χρόνων και θεωρείται η τέταρτη μεγαλύτερη θρησκεία στον κόσμο με 350 εκατομμύρια οπαδούς. O ηθικός κώδικας ζωής που προωθεί βασίζεται στη μη-βία και τον σεβασμό σε κάθε μορφή ζωής.

Παρά την πολυθρύλητη βουδιστική ηρεμία και την συνταγή της αλυπίας, βουδιστές μοναχοί στην Μιανμάρ ανέλαβαν δράση για την απάλειψη της ανθρώπινης οδύνης, από ένα καταπιεστικό καθεστώς.

Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι, οι μισοί από τους οποίους ήταν μοναχοί, βγήκαν στους δρόμους της Ρανγκούν, πρωτεύουσας της Μιανμάρ, για να εκφράσουν την συμπαράστασή τους στη μεγάλη διαδήλωση των μοναχών βουδιστών, οι οποίοι διαμαρτύρονται γιατί η αρχηγός της αντιπολίτευσης, Αουνγκ Σαν Σούου Κιι, που έχει τιμηθεί με το Νόμπελ Ειρήνης παραμένει σε κατ' οίκον περιορισμό επι 4 χρόνια.

Οι αντικυβερνητικές πορείες των βαθυκόκκινων χιτώνων είναι ειρηνικές.

Η μοναστική κοινότητα με τα 400.000 μέλη διαδραματίζει πολιτικό ρόλο στην χώρα από την ανεξαρτησία της από τη Βρετανία το 1948, στην επίτευξη της οποίας είχε καθοριστική συμμετοχή.

Το 1988 μάλιστα συμμετείχε στην φοιτητική εξέγερση με οικονομικά αιτήματα, η οποία κατεστάλη από το στρατιωτικό καθεστώς που κυβερνά από το 1962.

Οι φετινές διαδηλώσεις διαμαρτυρίας ξεκίνησαν από αντικαθεστωτικούς, λίγες ημέρες μετά τις 15 Αυγούστου, όταν το Κρατικό Συμβούλιο Ειρήνης και Ανάπτυξης που κυβερνά την χώρα επέβαλε απροειδοποίητα διπλασιασμό στις τιμές των καυσίμων.

Οι πρώτες διαδηλώσεις κατεστάλησαν βίαια, όμως στη συνέχεια την ηγεσία του κινήματος διαμαρτυρίας ανέλαβαν οι μοναχοί.

Είναι νωρίς για να εκτιμήσει κάποιος αν η συμμαχία των μοναχών θα αποδειχτεί ισχυρή για να προκαλέσει ρωγμές στο στρατιωτικό καθεστώς ή και την κατάρρευσή του, αλλά πολλοί αναλυτές παραπέμπουν στην στάση που ανάγκασε τον ισχυρό άνδρα της Βιρμανίας Ne Win να αποχωρήσει το 1988, και υπενθυμίζουν ότι της εξέγερσης ηγούνταν ο βουδιστικός κλήρος.

Στην Ινδονησία, το ισλαμικό ιερατείο πήρε τα ηνία του νεοσσού δημοκρατικού κινήματος τη δεκαετία του '90. Στις Φιλιππίνες η Αρόγιο ανήλθε στην εξουσία το 2000 με την υποστήριξη ενός μαζικού κινήματος, που αντλούσε στήριξη και από την Καθολική Εκκλησία.

Κ.Τ.

Προτεινόμενα για εσάς



Δημοφιλή