Κορυφαίο το εξώφυλλο του περιοδικού Der Spiegel που κυκλοφορεί σήμερα. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, με αναμμένο σπίρτο στο χέρι και αδιάφορο ύφος, ετοιμάζεται να βάλει φωτιά στη χώρα του. ΄Εξω από το παράθυρο πίσω του βγαίνουν ήδη φλόγες και καπνός. Είναι η απεικόνιση της μόνης εναπομείνασας στον κόσμο υπερδύναμης σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης μετά τον βίαιο θάνατο από λευκό αστυνομικό άλλου ενός Αφροαμερικανού. Τίτλος στο εξώφυλλο: «Ο εμπρηστής».

Από το I have a dream στο I can´t breathe

Κορυφαίο και το κεντρικό σχόλιο του περιοδικού. «Υπάρχουν φράσεις που μένουν χαραγμένες στη μνήμη της ανθρωπότητας» σημειώνει ο σχολιαστής θυμίζοντας την ιστορική φράση του Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ «I have a Dream» το 1963 στην πορεία προς την Ουάσιγκτον. Ένα όνειρο για έναν κόσμο χωρίς ρατσισμό, με ελευθερία και ισότητα. «I want to panic, είπε πέρυσι στο Οικονομικό Φόρουμ στο Νταβός η Γκρέτα Τούνμπεργκ, προς τους ισχυρότερους άνδρες και γυναίκες αυτού του κόσμου» συνεχίζει ο σχολιαστής. «Δεν επρόκειτο για φράση ελπίδας, αλλά προειδοποίησης ότι η ανθρωπότητα καταστρέφει τον πλανήτη της. Ότι κάτι φτάνει στο τέλος».

Ανάμεσα σε αυτές τις φράσεις το περιοδικό τοποθετεί και τις τελευταίες λέξεις του Τζορτζ Φλόιντ, όταν με το γόνατο του αστυνομικού στο λαιμό του δεν μπορούσε να αναπνεύσει. Και επισημαίνει: «Είναι η φράση ενός άνδρα που του κόπηκε η αναπνοή μια ολόκληρη ζωή. Ενός έγχρωμου, που έπεσε θύμα της πιο φρικιαστικής αστυνομικής βίας. Είναι η φράση μιας κοινωνίας, που δεν κατάφερε ποτέ να νικήσει τον ρατσισμό. Μια φράση διαμαρτυρίας εναντίον ενός προέδρου, που δεν αναζητεί λύση για τον ρατσισμό και την πανδημία, αλλά τη σύγκρουση. Φράση οργής, φόβου και μίσους, που οδηγεί επίσης σε λεηλασίες και βία. Τελικά είναι η φράση μιας χώρας, που απειλείται με διάλυση».

Το Spiegel διευρύνει όμως τη σημασία της τελευταία φράσης του Φλόιντ. «Το I can´t breath θα μείνει για πάντα η δική του φράση, αυτού και ενός νέου κινήματος των μαύρων. Αυτή όμως η προσωπική φράση είναι και μια μεταφορά για την παγκόσμια κρίση από μια ασθένεια, που οδηγεί τους ανθρώπους στο νοσοκομείο για να βοηθηθούν με μηχανικό αναπνευστήρα. Μια ασθένεια που έχει αφαιρέσει στις κοινωνίες τον αέρα για να αναπνεύσουν και έχει οδηγήσει σε δύσπνοια τον παγκόσμιο καπιταλισμό… Κάποιος θα πρέπει να βρει μια φράση ελπίδας. Μέχρι τότε ας πιαστούμε από τη φράση του αιδεσιμότατου Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ: I have a dream».  

Οι (μη) Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής

Ο αρθρογράφος της Süddeutsche Zeitung απορεί: «Στις ΗΠΑ, εδώ και μήνες η μια κρίση διαδέχεται την άλλη. Διαδικασία αποπομπής του προέδρου, πανδημία με 110.000 νεκρούς και άλλους εκατοντάδες χιλιάδες ανέργους και τώρα οργή και βία, που συγκλονίζουν τη χώρα. Όμως όλα αυτά δεν φαίνεται να επηρεάζουν τη γνώμη των ψηφοφόρων» επισημαίνει αναφέροντας αποτέλεσμα πρόσφατης δημοσκόπησης,  που παρουσιάζει τον αμερικανό πρόεδρο να συγκεντρώνει το 42% της προτίμησης. «Από τις αντιδράσεις του Τραμπ προς τους διαδηλωτές και τα βίαια επεισόδια είναι εύκολο να το εξηγήσουμε. Ο πρόεδρος γνωρίζει ότι ο άκρως συντηρητικός πυρήνας του εκλογικού του σώματος, φρίττει μπροστά στις εικόνες των λεηλασιών κυρίως. Γι' αυτό και χρησιμοποιεί εκφράσεις, όπως τρομοκρατία, ακροαριστεροί εγκληματίες, και χάος, όντας βέβαιος ότι θα υποδαυλίσουν μεταξύ των οπαδών του φόβο και αγανάκτηση. Απέναντι σε αυτά αντιπαραθέτει μια υπόσχεση: νόμο και τάξη. Law and Order είναι μια φράση που μπορεί κανείς να βρει σε πολλά tweet του αμερικανού προέδρου».

Ο σχολιαστής της αυστριακής der Standard υποστηρίζει ότι από την εικόνα που παρουσιάζουν αυτόν τον καιρό οι ΗΠΑ, φαίνεται πόσο ανίκανος για το προεδρικό αξίωμα είναι ο «βασιλιάς των tweet». «Σε μια δημοκρατία υπάρχει ο διορθωτικός δρόμος μέσω των εκλογών. Αλλά μεγαλώνει ο φόβος ότι ο Τραμπ θα κάνει χρήση κάθε μέσου για να αποτρέψει την απώλεια εξουσίας μέσω χειραγώγησης της λαϊκής ψήφου ή της μη αναγνώρισης της ήττας του απέναντι στο Μπάιντεν, μόνο και μόνο γιατί μετά τον περιμένει στη γωνία η δικαιοσύνη» σημειώνει ο σχολιαστής της. «Μπορεί όμως να ελπίζει στη βοήθεια του υπουργού Δικαιοσύνης, της Γερουσίας που ελέγχεται από τους Ρεπουμπλικάνους και των πολλών συντηρητικών δικαστών. Με το πρόσχημα της πανδημίας ή των διαδηλώσεων, μπορεί να κλείσει εκλογικά κέντρα ή να κηρύξει ως άκυρες τις επιστολικές ψήφους. Οι επόμενοι μήνες θα αποτελέσουν λυδία λίθο για τη αμερικανική δημοκρατία».

Ειρήνη Αναστασοπούλου