Το ψήφισμα στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων της αμερικανικής Βουλής των Αντιπροσώπων, για την αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων, προκάλεσε οργίλες τουρκικές αντιδράσεις. Μερικές φορές είναι πιο εύκολο να μάθεις την αλήθεια, παρά να την αποδεχτείς. Ζητείται από τους Τούρκους να αναγνωρίσουν ότι οι πρόγονοί τους υπήρξαν σφαγείς, ανατρέποντας τον ιδρυτικό μύθο της τουρκικής αναγέννησης.
Στις σφαγές του 1915, οι νεκροί ήταν 1,5 εκατομμύριο, σύμφωνα με το Γερεβάν, 300.000 έως 500.000, σύμφωνα με την Αγκυρα, που υποστηρίζει ότι πρόκειται για μια επιχείρηση καταστολής στο πλαίσιο του εκτοπισμού στη Συρία των Αρμενίων που είχαν συνεργαστεί με τις ρωσικές δυνάμεις οι οποίες είχαν εισβάλει στην ανατολική Τουρκία.
Τα αρχεία όμως δε συμφωνούν με την τουρκική «αλήθεια». Οχι, μόνο συντελέστηκε η γραφειοκρατικά σχεδιασμένη εξόντωση των Αρμενίων στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά ήταν αποδεδειγμένα εν γνώσει των τότε συμμάχων της Τουρκίας, της Αυστροουγγαρίας και της Γερμανίας, όπως τονίζεται σε ειδική ανάλυση του Αυστριακού Πρακτορείου Ειδήσεων, και σημειώνειται ότι πολλοί έγκυροι ιστορικοί επισημαίνουν την επίδραση της γενοκτονίας των Αρμενίων, ως προτύπου για τους ναζιστές, την οποία επικαλούνταν, σύμφωνα με ντοκουμέντα, ο Αδόλφος Χίτλερ.
Σε απόσπασμα του διατάγματος λογοκρισίας των γερμανικών αρχών το 1915, αναφέρεται χαρακτηριστικά πως δεν επιτρέπεται εξαιτίας αυτής της εσωτερικής υπόθεσης της τουρκικής διοίκησης (σ.σ. δηλαδή, της εξόντωσης των Αρμενίων) να κινδυνέψουν ή ακόμη και να δοκιμαστούν οι φιλικές σχέσεις της Γερμανίας προς την Τουρκία και προς τούτο απαιτείται σιωπή ως προς την αρμενική υπόθεση.
Ο μοναδικός βουλευτής του γερμανικού «Ράιχσταγκ» που προσπάθησε να καταγγείλει την εξόντωση των Αρμενίων ήταν ο Καρλ Λίμπκνεχτ της σοσιαλδημοκρατικής παράταξης, αργότερα ιδρυτής του γερμανικού Κομμουνιστικού Κόμματος, ο οποίος σε ερώτησή του στις 11 Ιανουαρίου 1916 ζητούσε να ενημερωθεί το Σώμα για την εξόντωση εκατοντάδων χιλιάδων Αρμενίων από τους Τούρκους, ερώτηση που προκάλεσε την άμεση διακοπή της συνεδρίασης.
Παρά τη λογοκρισία, μερικά μικρά εκκλησιαστικά έντυπα πληροφορούσαν για τη συντελούμενη γενοκτονία, όπως για παράδειγμα το «Χριστιανικός κόσμος» στα μέσα του 1916 που χαρακτηριστικά ανέφερε «Βρισκόμαστε μπροστά από τις μεγαλύτερες καταστροφές που γνώρισε η ιστορία, στην Ανατολική και Δυτική Ανατολία δεν υπάρχουν πλέον Αρμένιοι, ένα εκατομμύριο έχει εκτοπιστεί, εκατοντάδες χιλιάδες έχουν εξοντωθεί».
Ο Γερμανός πρέσβης στην Τουρκία, Βέρνερ φον Βάγκενχαιμ, τονίζει σε τηλεγράφημά του πως «η τουρκική κυβέρνηση έχει πραγματικά ως στόχο την καταστροφή της αρμενικής φυλής». Οπως σημειώνει, το χειρότερο στην περίπτωση είναι ότι όλος ο κόσμος θα αποδώσει την ευθύνη στους Γερμανούς, καθότι ο κόσμος πιστεύει πως μια και αυτοί έχουν όλη την εξουσία στα χέρια τους, ένα τέτοιο ριζοσπαστικό μέτρο μπορεί να αποφασιστεί μόνον με τη συγκατάθεσή τους.
Στις 22 Οκτωβρίου 1915 ο Αυστριακός γενικός πρόξενος στην Τραπεζούντα, Ερνστ φον Κβιατκόφσκι, τηλεγραφούσε στη Βιένη ότι όπως πληροφορείται από γερμανική πηγή, η πρώτη πρόταση να υπάρξει απαλλαγή από τους Αρμενίους έχει γίνει από τη γερμανική πλευρά, καθότι επρόσκειντο στους Ρώσους.
Πληροφορίες από το ΑΠΕ-ΜΠΕ
