Μόνικα Μπελούτσι: Κοιτώντας απευθείας στην ψυχή της Κάλλας

Θεατρικό ντεμπούτο της Ιταλίδας ηθοποιού, στον ρόλο της Μαρίας Κάλλας
Τετάρτη, 13 Μαΐου 2020 08:01
A- A A+

Η Ιταλίδα ηθοποιός Μόνικα Μπελούτσι, ολοκλήρωσε με επιτυχία, πριν από το ξέσπασμα της πανδημίας, τις εμφανίσεις της -στη σκηνή του Studio Marigny στο Παρίσι-  στην παράσταση με τίτλο «Maria Callas, Lettres et Mémoires», την οποία περιμένουμε να ανέβει και σε θέατρο της Αθήνας.

Στο πλαίσιο της παράστασης, η  55χρονη ηθοποιός διάβαζε αδημοσίευτα κείμενα της Ελληνίδας ντίβας της όπερας, που έχουν συλλεχθεί από τον Τομ Γουλφ, σκηνοθέτη της ταινίας «Maria by Callas». Η παράσταση ακολούθησε την πορεία της Κάλλας από την παιδική της ηλικία στη Νέα Υόρκη μέχρι τα χρόνια του πολέμου στην Αθήνα, σε μια ζωή που χαρακτηρίστηκε από επιτυχίες και σκάνδαλα, τη θυελλώδη σχέση της με τον Αριστοτέλη Ωνάση αλλά και τις προσωπικές της δοκιμασίες.

«Τα γράμματα που διάβαζα επί σκηνής είναι τόσο όμορφα. Είναι σαν να κοιτάς απευθείας στην ψυχή της Κάλλας», δήλωσε η Μπελούτσι, η οποία εξήγησε για ποιο λόγο άργησε τόσο πολύ το ντεμπούτο της στο θεατρικό σανίδι, αναφέροντας πως «η βραδύτητα και η καθυστέρηση είναι χαρακτηριστικό της γυναικείας φύσης -αντίστοιχα, η βιασύνη και η σπουδή είναι ίδιον της ανδρικής. Η ενέργεια της γυναίκας είναι πάντα σε αναμονή και περιμένει την κατάλληλη στιγμή να εκδηλωθεί».

«Για μένα, όλο αυτό ήταν ένα πραγματικό άλμα στο κενό. Ωστόσο, είπα ναι παρά τον φόβο μου, ένα ναι από αυθορμητισμό, σαν να μην είχα χρόνο να αντιδράσω περαιτέρω. Το να βγαίνω κάθε βράδυ στη σκηνή είναι σαν να υποβάλλω τον εαυτό μου σε κάποια μορφή βίας», επεσήμανε η Ιταλίδα ντίβα μιλώντας, κάνοντας ξεκάθαρα λόγο για τον φόβο της σκηνής, το γνωστό stage fright, από το οποίο πάσχουν πολλοί συνάδελφοί της.

Τομ Γουλφ - Μόνικα Μπελούτσι

Συγκρίνοντας την εμπειρία της με εκείνη του σινεμά, η Μπελούτσι ξεκαθάρισε πως «η εμπειρία του κινηματογράφου είναι λιγότερο τρομακτική. Όταν κάποιος κάνει μια ταινία, είναι σαν να προστατεύεται από τον έξω κόσμο. Με το θέατρο, κάποιος αναπνέει πάνω στο κοινό και το κοινό τον αναπνέει. Υπάρχει μια άμεση επαφή. Αντιθέτως, σε μια ταινία, οι σκηνές γυρίζονται μία προς μία, με διαλείμματα για ανάπαυση στο μεταξύ».  

Τέλος, για το φλέγον ζήτημα των ημερών, αυτό της πανδημίας, η Μπελούτσι, μεταξύ άλλων, ανέφερε: «Έχω, πλέον, καταλάβει πως η ζωή μας δεν είναι τίποτα άλλο από διαδοχικές πτώσεις και απόπειρες να ανασυνταχτούμε. Έτσι και τώρα, με τον κορωνοϊό -ίσως αυτό αποδειχθεί η αφορμή να ανακαλύψουμε αξίες, όπως η φιλία, η οικογένεια, η αγάπη. Και εγώ αυτή τη στιγμή βρίσκομαι στη Γαλλία, παρέα με τις δυο κόρες μου. Ίσως αυτή είναι η στιγμή να σκεφτούμε άλλα πράγματα, όπως το να σταματήσουμε να είμαστε υπεύθυνοι για την καταστροφή του πλανήτη μας», κατέληξε με νόημα.

naftemporiki.gr

Προτεινόμενα για εσάς