Συνειδητοποιώντας ότι η ισραηλοπαλαιστινιακή σύγκρουση είναι μια από τις βασικές πηγές έντασης στην περιοχή, η αμερικανική κυβέρνηση εμφανίζεται έτοιμη να προωθήσει με ταχείς ρυθμούς την ειρηνευτική διαδικασία, που εδώ και επτά χρόνια βρίσκεται σε βαθύ λήθαργο.

Παρά τις διακηρύξεις όμως, τα εμπόδια είναι μεγάλα. Η επικεφαλής της αμερικανικής διπλωματίας Κοντολίζα Ράις επέστρεψε από την περιοδεία της σε Ισραήλ και Παλαιστίνη με άδεια χέρια. Δεν έχει καταστεί ακόμη δυνατό να προσδιοριστεί η ημερομηνία για τη σύνοδο κορυφής που ελπίζουν να οργανώσουν οι ΗΠΑ στα τέλη Νοεμβρίου ή τις αρχές Δεκεμβρίου στην Ανάπολις της Μέριλαντ.

Oι δύο πλευρές εξακολουθούν να διαφωνούν για τα θέματα των μελλοντικών συνόρων, του ζητήματος των προσφύγων και του καθεστώτος της Ιερουσαλήμ.

Αλλά ακόμη κι αν η Ράις καταφέρε να υπερνικήσει τις δυσκολίες, πραγματική πρόοδος θεωρείται απίθανη, με δεδομένη την αδυναμία των βασικών πρωταγωνιστών. Ο ισραηλινός πρωθυπουργός Εχούντ Ολμέρτ αντιμετωπίζει όλο και περισσότερες αντιδράσεις για την πολιτική του. Ο Μπους θεωρείται «καμμένο χαρτί». Και ο Αμπάς μπορεί να είναι πρόεδρος, αλλά την πραγματική εξουσία στα παλαιστινιακά εδάφη την έχει η Χαμάς.

Θα καταστεί δυνατό να γεφυρωθεί το χάσμα μέχρι τον Νοέμβριο; Οι συναντήσεις του Ολμέρτ με τον Αμπάς δεν συνέβαλαν σ' αυτή την κατεύθυνση. Ούτε βοήθησαν να βελτιωθεί η κατάσταση των Παλαιστινίων, όπως είχε υποσχεθεί ο Ολμέρτ στη σύνοδο του Σαρμ Ελ-Σεϊχ, στις 25 Ιουνίου. «Η ελευθερία κινήσεων των Παλαιστινίων θα βελτιωθεί σημαντικά», είχε δηλώσει ο ισραηλινός πρωθυπουργός. Εκτοτε, όχι μόνο δεν έχουν κλείσει κάποια φυλάκια ελέγχου, αλλά αντίθετα έχουν προστεθεί κι άλλα. Ο υπουργός Αμύνης Εχούντ Μπαράκ έχει υποσχεθεί να καταργήσει μόνο 24 από τα 572 φυλάκια ελέγχου που έχει καταγράψει το Γραφείο των Ηνωμένων Εθνών για το συντονισμό των ανθρωπιστικών υποθέσεων (ΟCHA). Ο Μπαράκ έχει αποκλείσει επίσης την αποχώρηση του ισραηλινού στρατού από τα παλαιστινιακά εδάφη μέσα στην επόμενη πενταετία.

Σύμφωνα με το OCHA, πάνω από το ένα τρίτο της Δυτικής Οχθης είναι κατειλημμένο από οικισμούς, στρατιωτικές βάσεις και «φυσικές ρεζέρβες». Αν προστεθούν κι εκείνοι που έχουν εγκατασταθεί στην ανατολική Ιερουσαλήμ, οι έποικοι φτάνουν τους 450.000, έναντι 2,5 εκατομμυρίων Παλαιστινίων. Μπορεί κανείς να μιλά ακόμα για βιώσιμο παλαιστινιακό κράτος, όταν η πραγματικότητα δείχνει ότι αυτό είναι μύθος;

Πηγές: The Times, Le Monde, ΑΠΕ-ΜΠΕ