Από την έντυπη έκδοση
Του Α.Δ. Παπαγιαννίδη
[email protected]
Περισσότερο σαν «πατέντα», προκειμένου να μη φανεί η αδυναμία ανταπόκρισης της Ε.Ε. στην -από κάθε πλευρά: ΕΚΤ και Κριστίν Λαγκάρντ, ΔΝΤ και Κρισταλίνα Γκεοργκίεβα, Κένεθ Ρόγκοφ ή Ζολτ Ντάρβας: διαλέξτε!- περιγραφόμενη καταβύθιση των οικονομιών, παρά σαν κινητοποίηση πόρων που να ανταποκρίνονται στην πρόκληση απόσβεσης του σοκ του κορονοϊού φαίνεται ότι θα λειτουργήσει το πακέτο των 540 δισ. ευρώ που αποφάσισε το Eurogroup την περασμένη βδομάδα. Για τη βιντεο-Κορυφή της 23ης Απριλίου αφέθηκε η (προ)συζήτηση για «Ταμείο Ανάκαμψης», αντί του καταβυθισθέντος κορονο-ομολόγου.
Από τα αποφασισμένα, πλην αβέβαια, μέτρα η Ελλάδα προσδοκά κατά Χρ. Σταϊκούρα 7-8 δισ. ευρώ, κατά Αδ. Γεωργιάδη 10-12 δισ. Εδώ προστίθενται (με τη λογική πορτοκάλια+μήλα) τα έως 12 δισ. από την πρόσβαση σε ποσοτική χαλάρωση ΕΚΤ. Συν άλλα 5 δισ., πάλιν κατά Αδ. Γεωργιάδη, από χρήση Διαρθρωτικών Ταμείων (πορτοκάλια+μήλα+σταφύλια).
Στην ελληνική μας, πάντως, πραγματικότητα λειτουργούν -όπως θα το περίμενε κανείς- μια σειρά από πατέντες, πέρα από τα επίσημα μέτρα στήριξης που επιτρέπουν να «τσουλάει» κάπως το πράγμα. Έτσι, είδαμε μια από τις πρώτες μέρες αποκλεισμού πώς πολλά μαγαζιά εστίασης (=κλειστά) πέρασαν στο delivery ή/και το take-away γειτονιάς, ακόμη και προτού αρθεί η απαίτηση να ανοίξουν εργασίες αυτού του τύπου. «Φυσικά» οι ντελιβεράδες που απασχολήθηκαν δεν βρίσκονται σε καθεστώς οργανωμένης εργασίας, πάντως βγάζουν τα προς το ζην. (Και, εξίσου «φυσικά», τα εντεταλμένα όργανα ελέγχου της Δήλωσης Εργοδότη δεν πάνε να επαληθεύσουν την εργασιακή σχέση αυτής της κατηγορίας).
Να σημειωθεί ότι στη φάση όπου τα μεγάλα σούπερ μάρκετ που πέρασαν σε ηλεκτρονικό εμπόριο και δεν προλάβαιναν να εκτελέσουν παραγγελίες πριν μία βδομάδα (μέχρι και παραδόσεις σε 15ήμερο δίνονταν…) τα μπακάλικα/μανάβικα/μίνι-μάρκετ γειτονιάς ταχύτατα οργάνωσαν πιο αποτελεσματικό delivery - πάλι με ασαφές εργασιακό καθεστώς. Αντίστοιχα και με τα φαρμακεία, άλλωστε…
Πάντως, ένας τομέας της οικονομίας που αφέθηκε να λειτουργήσει -και αυτοοργανώθηκε, από την πρώτη μέρα, ανεβάζοντας μάλιστα στροφές όσο περνούσε ο καιρός- ήταν ο κατασκευαστικός. Εκεί όπου υπήρχαν σε εξέλιξη ιδιωτικά έργα, από τις πανταχού παρούσες ανακαινίσεις μέχρι τις ημιτελείς οικοδομές, οι πρώτες σε κεντρικές συνοικίες της Αθήνας, οι δεύτερες ανά τα προάστια της στεφάνης της πρωτεύουσας, επικρατεί οργασμός κατασκευαστικής δραστηριότητας. Δομικά υλικά κυκλοφορούν είτε ανήκουν σε ΚΑΔ που έχουν αφεθεί ελεύθεροι, είτε «βολεύοντας καταστάσεις» (για ασαφείς λόγους, χρωματοπωλεία και είδη μικροκατασκευών ή κήπου δεν αφέθηκαν ελεύθερα, αλλά… κάτι γίνεται στην πράξη).
Κυρίως, όμως, στα γιαπιά ή/και στις ανακαινίσεις άνθρωποι κάνουν μεροκάματο, βέβαια χωρίς να πολυ-τηρούνται οι σωστές διαδικασίες φυσικής απόστασης και χωρίς έλεγχο για την τήρηση, και εδώ, εργασιακών και ασφαλιστικών κανόνων. Όμως… πρόκειται εν πολλοίς για ανθρώπους που, αν δεν τους δινόταν αυτή η διέξοδος, δεν θα είχαν καν τη στήριξη του 800άρικου: ξένοι, ανασφάλιστοι, με αμφίβολα χαρτιά μερικοί - πάντως εκεί έχουν μια διέξοδο, αποφεύγουν την πραγματική περιθωριοποίηση.
[Βέβαια, σε όλες τις παραπάνω κατηγορίες «όταν περάσει η τωρινή κατάσταση ανάγκης» θα προκύψει ο -πραγματικός!- κίνδυνος να βαθύνει ακόμη περισσότερο η άτυπη/ανασφάλιστη απασχόληση. Και να συμπιεσθούν οι ήδη πιεσμένες από τα χρόνια των μνημονίων αμοιβές. Όμως, τώρα τουλάχιστον, ένας ολόκληρος κόσμος πορεύεται].
H κατασκευαστική άμυνα απέναντι στον παγετώνα που πάει να εγκαταστήσει στην οικονομία ο Covid-19 και τα μέτρα αποκλεισμού για ανάσχεσή του ενισχύθηκε και με έργα που άρχισαν να ξεφυτρώνουν -πάντως στην Αθήνα και τα προάστια - από εταιρείες της κοινής ωφέλειας καθώς και από δήμους. Καλώδια και αγωγοί επεκτείνονται, δρόμοι επισκευάζονται, ακόμη και διαμορφώσεις ξεκινούν. Από το απονεκρωμένο εμπορικό κέντρο των Αθηνών μέχρι τα βόρεια προάστια ή και την παραλιακή ζώνη συνεργεία ξεφυτρώνουν, μέχρι και σε λειτουργία Σαββατοκύριακου.
Αυτό, σε πιο δομημένη βάση, έρχεται ήδη να αντιστηρίξει η πρωτοβουλία του υπουργείου Εσωτερικών (με στήριξη από το ΥΠΟΙΚ και το ΥΠΑΝ) για Πρόγραμμα ύψους 2,5 δισ. ευρώ για έργα υποδομής, αλλά και πρωτοβουλίες κοινωνικού χαρακτήρα σε επίπεδο δήμων, με σκοπό την αντιστάθμιση των συνεπειών της κρίσης του κορονοϊού. Με τη χαρακτηριστική ονομασία «Αντώνης Τρίτσης», το Πρόγραμμα αυτό στηρίζεται σε χρηματοδότηση Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (μέσω Ταμείου Παρακαταθηκών που έχει την παράδοση να στηρίζει χρηματοδοτικά την Τοπική Αυτοδιοίκηση) και «υπόσχεται» να δημιουργήσει 40.000 θέσεις εργασίας. Και το πλαίσιο χρηματοδότησης, και η αναπτυξιακή υπόσχεση είναι σε βάθος 4ετίας, όμως Λουξεμβούργο (έδρα της ΕΤΕπ) και Αθήνα δείχνουν προς κατεύθυνση διεύρυνσης του προϋπολογισμού εφόσον το Πρόγραμμα αποδείξει τη δυναμική του.
Πατέντες κάθε είδους και έκτασης.
