Από την έντυπη έκδοση
Του Γιώργου Χατζηλίδη
[email protected]
Αντιδράσεις από πολίτες και πολιτικούς στη Θεσσαλονίκη, όλων των ιδεολογικών αποχρώσεων, σήκωσε η απόφαση του υφυπουργού Πολιτικής Προστασίας Νίκου Χαρδαλιά να απαγορεύσει πλήρως την κυκλοφορία στη Νέα Παραλία, κατόπιν κοινού αιτήματος του δημάρχου Κωνσταντίνου Ζέρβα και του περιφερειάρχη Απόστολου Τζιτζικώστα.
Ουσιαστικά, η κυκλοφορία, με τη λήψη της σχετικής άδειας, θα επιτρέπεται μόνο από τις 8 το πρωί μέχρι τις 2 το μεσημέρι, και αυτό μόνο για τις καθημερινές, καθόλου τα Σαββατοκύριακα. Όσοι αντιδρούν θεωρούν ότι το σφράγισμα της Νέας Παραλίας θυμίζει τη λογική «πονάει δόντι, κόβει κεφάλι» και τονίζουν ότι η χωροταξία της περιοχής επιτρέπει την αυστηρή αστυνόμευση για την αποφυγή των συναθροίσεων. Παρά την περί του αντιθέτου εντύπωση που σχηματίστηκε στο πανελλήνιο, η αλήθεια είναι ότι το τελευταίο Σαββατοκύριακο, πράγματι, αρκετοί πολίτες έκαναν τη βόλτα τους ή τη γυμναστική τους στη Νέα Παραλία, ήταν όμως προσεκτικοί, τηρώντας σε γενικές γραμμές τις αποστάσεις μεταξύ τους.
Η απαγόρευση όμως δεν πρέπει να αξιολογηθεί από τη σχετικά ικανοποιητική εικόνα του περασμένου Σαββατοκύριακου, αλλά προοπτικά και προληπτικά. Διότι, να μη γελιόμαστε, εάν η αντιμετώπιση ήταν χαλαρή θα ήταν απλώς θέμα ημερών, λόγω και της αναμενόμενης ανοιξιάτικης καλοκαιρίας, να εμφανιστούν ξανά εικόνες πραγματικού συνωστισμού τη Νέα Παραλία, όπως αυτές που είχαμε δει την περίοδο των «ισχυρών συστάσεων», πριν από την αυστηροποίηση των περιοριστικών μέτρων.
Συνεπώς, η πρωτοβουλία του δημάρχου Θεσσαλονίκης ήταν ορθή, γιατί ο ρόλος του πολιτικού είναι να προνοεί και να προλαμβάνει, αγνοώντας το πολιτικό κόστος: Το διοικείν εστί προβλέπειν. Και είναι προτιμότερο, εάν όλα εξελιχθούν σχετικά καλά, να του ασκηθεί εκ των υστέρων κριτική ότι υπερέβαλε όταν είχε απαιτήσει αυστηρά μέτρα για την προστασία της δημόσιας υγείας, παρά επειδή θα είχε μείνει αδρανής μπροστά στον κίνδυνο εξάπλωσης ενός φονικού ιού. Ειδικά αν αυτός εξαπλωνόταν...
