Ολοι συμφωνούν ότι η οικονομική ανάπτυξη μιας κοινωνίας προϋποθέτει βελτίωση της εκπαίδευσης. Ενας από τους Στόχους της Λισαβώνας, που αποσκοπούν στο να γίνει η ευρωπαϊκή οικονομία η πιο ανταγωνιστική οικονομία του κόσμου το 2010, είναι να μειωθεί στο 10% ο αριθμός των νέων που εγκαταλείπουν τις σπουδές στα 16 τους χρόνια. Ο στόχος αυτός είναι πάντως δύσκολο να επιτευχθεί, αν λάβει κανείς υπόψη ότι ο μέσος όρος των νέων με απολυτήριο Λυκείου στην Ευρώπη είναι 79%.
Η κυβέρνηση του Γκόρντον Μπράουν (φωτογραφία) θέλει όλοι οι νέοι της Αγγλίας -Σκωτία, Ουαλία και Βόρεια Ιρλανδία έχουν αυτόνομη εκπαιδευτική πολιτική- να σπουδάζουν υποχρεωτικά μέχρι τα 18.
Ο στόχος του Εντ Μπολς, υπουργού Νεότητας, Σχολείων και Οικογένειας, είναι από το 2013 όλοι οι νέοι να υποχρεούνται να συνεχίζουν την εκπαίδευσή τους ή τη μαθητεία τους μέχρι να συμπληρώσουν τα 17 τους χρόνια. Εάν δεν δουλεύουν, θα ακολουθούν πλήρη εκπαίδευση. Εάν εργάζονται, αυτοαπασχολούνται ή κάνουν πάνω από 20 ώρες εθελοντικής εργασίας, θα συμμετέχουν σε σεμινάρια. Από το 2015, αυτό το μέτρο θα ισχύει για όλους τους νέους μέχρι τη συμπλήρωση των 18 ετών.
Ο στόχος του μέτρου αυτού δεν είναι τόσο εκπαιδευτικός όσο κοινωνικός: να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα των λεγόμενων neet (not in education, employment or training), των 150.000 νέων που δεν σπουδάζουν, δεν εργάζονται και δεν ακολουθούν κάποια σεμινάρια μαθητείας.
Πολλοί είναι εκείνοι που πιστεύουν ότι, αντί να υποχρεώνει τους νέους να παρατείνουν τις σπουδές τους, ακόμη κι αν δεν το θέλουν, η κυβέρνηση πρέπει να βελτιώσει την εκπαίδευση μέχρι τα 16, ώστε να μην εγκαταλείπουν τόσοι νέοι το σχολείο σε αυτή την ηλικία.
Κατά την άποψη των μελών του Reform, κέντρου μελετών του Λονδίνου που τοποθετείται στην κεντροδεξιά, η υποχρεωτική εκπαίδευση μέχρι τα 18 επιβάλλει βάρη τόσο στο εκπαιδευτικό σύστημα, όσο και στους νέους, ενώ μειώνει και την ατομική ελευθερία των τελευταίων. Η διαφωνία τους έγκειται επίσης στο ότι χρησιμοποιούνται αριθμητικοί στόχοι που πρέπει να εκπληρωθούν, ένα σύστημα που χρησιμοποιείται ευρέως από τους Εργατικούς και έχει επικριθεί τόσο στο μέτωπο της Παιδείας όσο και σ' εκείνο της Υγείας. Οπως λένε, η αύξηση των δημοσίων δαπανών που απαιτείται πρέπει να χρησιμοποιηθεί για τη βελτίωση της εκπαίδευσης των νέων 5 ως 16 ετών.
Στην τελευταία του έκθεση για τη βρετανική οικονομία, ο ΟΟΣΑ επισημαίνει ότι η αύξηση της συμμετοχής στην εκπαίδευση αποτελεί μεν ένα σημαντικό στόχο, χωρίς όμως αυτό να πρέπει να γίνει με τη θέσπιση του υποχρεωτικού χαρακτήρα. «Για τους μαθητές που έχουν χαμηλό επίπεδο και δεν έχουν κίνητρα, δεν είναι βέβαιο ότι θα αποκομίσουν πλεονεκτήματα συνεχίζοντας να σπουδάζουν μέχρι τα 17 ή τα 18», τονίζεται στην έκθεση.
Θετικά βλέπει την πρόταση της κυβέρνησης η LGA (Ενωση Τοπικών Κυβερνήσεων), εκφράζοντας όμως και αυτή επιφυλάξεις. «Θα προτιμούσαμε να δούμε κάποια κίνητρα, αντί για την προσφυγή σε κατασταλτικά, ακόμη και ποινικά μέτρα», τονίζουν οι τοπικές αρχές.
Πηγή: El Pais, ΑΠΕ-ΜΠΕ
