Γιώργος Σ. Κουλουβάρης
[email protected]
Το πρώτο λογοτεχνικό έργο του Νίκου Καζαντζάκη, «Όφις και κρίνο», μεταφέρεται στη θεατρική σκηνή του Bios, με την Ηρώ Μπέζου και τον Χρήστο Θάνο, κάθε Δευτέρα και Τρίτη, στις 9 το βράδυ [Πειραιώς 84, Αθήνα - Γκάζι].
Στην υπόθεση του έργου έργο, που αποτελεί έναν αδιάκοπο αλληλοσπαραγμό ανάμεσα στη σάρκα και το πνεύμα, το φως και το σκοτάδι, τον έρωτα και τον θάνατο, ένας ζωγράφος, λάτρης του ωραίου και της ηδονής, καταγράφει στο ημερολόγιό του τη θυελλώδη πορεία της σχέσης του με μία νεαρή γυναίκα.
Το υπερβατικό πάθος του τον κυριεύει ολοκληρωτικά, αφυπνίζοντας, αναπόφευκτα, θεμελιώδεις υπαρξιακές του αγωνίες. Σταδιακά κυριαρχείται από την ιδέα του θανάτου, μέχρι που αποφασίζει να συνδέσει τον έρωτά του με την ομορφιά και τον θάνατο. Έτσι, καλεί την ερωμένη του και περνά μαζί της μια ερωτική νύχτα, διαφορετική από τις προηγούμενες. Το βιβλίο γράφτηκε το 1905 και εκδόθηκε υπό το φιλολογικό ψευδώνυμο «Κάρμα Νιρβαμή».Έχει τη μορφή ημερολογίου και περιγράφονται σ’ αυτό οι νεανικές ανησυχίες του Καζαντζάκη για τη ζωή και τον θάνατο, τη γυναίκα και τον έρωτα. Πηγή έμπνευσης του βιβλίου είναι η ερωτική ιστορία του Καζαντζάκη με την Ιρλανδέζα Καθλήν Φορντ.
AGGELIKI KOKKOVE
Η Ηρώ Μπέζου και ο Χρήστος Θάνος μας είπαν για την παράσταση:
«…Βασιζόμαστε στην ενέργειά μας…»
«Ένα κείμενο σαν το "Όφις και κρίνο" δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί ρεαλιστικά. Η παράστασή μας στερείται θεατρικών τεχνασμάτων προκειμένου να δοθεί βαρύτητα στον λόγο του κειμένου, που είναι δύσκολος, καθώς προορίζεται για να διαβαστεί. Βασιζόμαστε στην ενέργειά μας, τη φωνή και το σώμα μας, και στην αγάπη μας για το κείμενο το ίδιο. Προσπαθούμε να συμπλεύσει ο εσωτερικός μας ρυθμός με τον ρυθμό του κειμένου».
«…κάθε ημερολόγιο αποκαλύπτει μια πάλη…»
«Δεν υπάρχει πρόθεση αναπαράστασης γεγονότων ή δράσεων, αλλά μια πιο αφηρημένη απεικόνιση της εσωτερικής διαδρομής του ήρωα- δεν γίνεται να αγνοηθεί ότι πρόκειται για ημερολογιακής μορφής κείμενο και κάθε ημερολόγιο αποκαλύπτει μια πάλη, έναν προσωπικό αγώνα που κινείται παράλληλα με την πραγματικότητα».
AGGELIKI KOKKOVE
«…πολύ ευτυχής συγκυρία η συνάντησή μας…» «Είναι πολύ ευτυχής συγκυρία η συνάντησή μας, το ότι συντονιστήκαμε τόσο πολύ οι δυο μας ως προς την επιθυμία μας, αλλά και την πραγμάτωσή της. Η συνεργασία μας προέκυψε ομαλά κι αβίαστα κι έτσι συνεχίστηκε ως τώρα. Θα λέγαμε ότι είχε την αντίστροφη από την συνηθισμένη πορεία».
AGGELIKI KOKKOVE
«…ανάγκη να μοιραστούμε αυτό το ανάγνωσμα μεταξύ μας…» «Αφετηρία μας υπήρξε η ανάγκη να μοιραστούμε αυτό το ανάγνωσμα μεταξύ μας, να εμβαθύνουμε σ’ αυτό. Και καταλήξαμε να σχετιστούμε μαζί του μέσω της θεατρικής πράξης, γιατί αυτήν ξέρουμε. Φυσικά θέλουμε να ακουστεί το κείμενο. Αλλά πάνω απ’ όλα θέλουμε εμείς να το γνωρίσουμε όσο γίνεται καλύτερα. Αυτό ίσως ακούγεται αυτοπαθές, αλλά δεν είναι, είναι η μεγαλύτερη έκθεση. Εμβαθύνεις σε κάτι που σε ενδιαφέρει ενώπιον κοινού. Τους κάνεις μάρτυρες της προσπάθειάς σου. Κι έτσι ίσως το αγαπήσουν κι εκείνοι μέσα από σένα».
AGGELIKI KOKKOVE
Ταυτότητα παράστασης
Κείμενο: Νίκος Καζαντζάκης
Θεατρική προσαρμογή: Ηρώ Μπέζου – Χρήστος Θάνος
Σκηνοθεσία – Μουσική: Χρήστος Θάνος
Σκηνικά – Κοστούμια: Γιώργος Λυντζέρης
Φωτισμοί: Κώστας Μπεθάνης
Γραφιστικά: Γιάννης Καρδάσης
Παραγωγή: Εμείς – Ομάδα Συλλογικού Πολιτισμού
Ερμηνεύουν: Ηρώ Μπέζου, Χρήστος Θάνος 