Το βραχώδες, ακατοίκητο νησί Ρεντόντα της Καραϊβικής, το οποίο αποτελεί μέρος της νησιωτικής χώρας Αντίγκουα και Μπαρμπούντα, βλέπει τη χλωρίδα και την πανίδα του – που είχαν σε μεγάλο βαθμό καταστραφεί λόγω της παρουσίας αγριοκάτσικων – να ανακάμπτουν δυναμικά. Ποιο είναι το μυστικό της ανάκαμψης αυτής;
Το νησί, το οποίο μοιάζει με μεγάλο βράχο, είναι απομεινάρι ενός αρχαίου ηφαιστειακού πυρήνα με απόκρημνες πλαγιές.
Στο νησί δεν υπάρχει καμία πηγή γλυκού νερού εκτός από τη βροχή, κάτι που – μαζί με την κλίση του εδάφους – καθιστούν τη Ρεντόντα αφιλόξενη για τον άνθρωπο.
Εκεί, μέχρι πρότινος τουλάχιστον, συναντούσε κανείς μόνο θαλασσοπούλια και άγρια κατσίκια, τα οποία επιβίωναν με τη φτωχή βλάστηση στην κορυφή του νησιού.
Σύμφωνα με το National Geographic, ωστόσο, δεν ήταν πάντα έτσι στο νησί: Για σχεδόν 50 χρόνια, μέχρι το ξέσπασμα του πρώτου παγκοσμίου πολέμου, στη Ρεντόντα λειτουργούσε ορυχείο που απασχολούσε περίπου 100 άτομα.
Με το κλείσιμο όμως του ορυχείου, η Ρεντόντα εγκαταλείφθηκε και έμειναν σε αυτό κατσίκια και αρουραίοι, που τα επόμενα 100 χρόνια «συνεργάστηκαν», εξαφανίζοντας σχεδόν κάθε πόρο στο νησί.
Τα τελευταία χρόνια ωστόσο η Ρεντόντα ανέκαμψε οικολογικά, με ρυθμό γρηγορότερο από ό,τι μπορούσαν να φανταστούν και οι εμπνευστές του προγράμματος αποκατάστασης του νησιού.
Μεταφορά αγριοκάτσικων μέσω... ελικοπτέρων
Για το «Redonda Restoration Programme» της οργάνωσης «Environmental Awareness Group», η αναβίωση του νησιού ήταν ένα περίπλοκο ταξίδι, το οποίο περιλάμβανε μεταξύ άλλων μεταφορά αγριοκάτσικων μέσω... ελικοπτέρων και ορειβάτες εξοπλισμένους με ποντικοφάρμακο.
Έναν μόλις χρόνο αφότου τα αγριοκάτσικα και οι αρουραίοι έφυγαν από το νησί, οι πληθυσμοί των πτηνών που το επισκέπτονταν δεκαπλασιάστηκαν, ενώ σπάνια ενδημικά είδη είδαν επίσης τους πληθυσμούς του να μεγαλώνουν.
Ακόμη και το χρώμα του νησιού άλλαξε από καφέ σε πράσινο, καθώς χόρτα και δέντρα ξεκίνησαν να αναπτύσσονται γρηγορότερα από το αναμενόμενο.
Σύμφωνα με έρευνα το 2012, στη Ρεντόντα μετρήθηκαν 17 διαφορετικοί τύποι βλάστησης. Το 2019, ο αριθμός αυτός είχε φτάσει τους 88.
Με πληροφορίες από National Geographic, Wikipedia
