Το πρώτο πράγμα που αναζητεί ένα ζευγάρι σε κρίση, είναι ένας λόγος για να μην προχωρήσει σε διάλυση του γάμου. Επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Πολιτείας του Μίτσιγκαν τού προσφέρουν ένα επιχείρημα, με οικουμενικό χαρακτήρα. Οσοι απαρνηθούν τους καρπούς του υμεναίου «σκοτώνουν» και το περιβάλλον. Το διαζύγιο βλάπτει, εκτός των άλλων, και το κλίμα του πλανήτη, με τη δημιουργία μίας νέας εστίας, που συνεπάγεται επιπλέον κατανάλωση ενέργειας.

«Ακόμη και σε περιοχές με πληθυσμιακή συρρίκνωση παρατηρείται σημαντική αύξηση του αριθμού των νοικοκυριών. Το διαζύγιο είναι η βασική αιτία για τη μείωση του αριθμού των ατόμων που απαρτίζουν ένα νοικοκυριό», τονίζει ένας από τους συντάκτες της έκθεσης.

«Πάνω από 73 δισ. κιλοβατώρες ηλεκτρικού θα είχαν εξοικονομηθεί στις ΗΠΑ», τονίζεται στην έκθεση.

Ας υπογράψουν πρώτα οι ΗΠΑ το πρωτόκολλο του Κιότο, ας υποχρεωθούν οι βιομηχανικά αναπτυγμένες χώρες να μειώσουν τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, κι ας στρατευθούν οι οικονομικά αναδυόμενες χώρες, όπως η Κίνα και η Ινδία, στην υπόθεση της προστασίας του κλίματος, κι αν τα μέτρα δεν αποδώσουν, μπορεί και να αναθεωρήσουμε για την συμβίωση ή και να επιστρέψουμε στο μοντέλο συγκατοίκησης ανιόντων συγγενών. (Στην Ελλάδα πάντως πρέπει να παραδεχτούμε ότι είμαστε πολύ νοικοκυρεμένοι στο συγκεκριμένο θέμα. Τα παιδιά δεν αποχωρίζονται τη θαλπωρή της οικογενειακής εστίας, ενίοτε και μετά το 30ο έτος της ηλικίας τους).

Στη συζήτηση για το κλίμα λείπει η αίσθηση του μέτρου. Κάποιοι μιλούν για καταστροφή βιβλικών διαστάσεων, και βλέπουν παντού ενόχους, και άλλοι υποβαθμίζουν πλήρως τη σημασία των κλιματικών αλλαγών. Σοβαρές «προειδοποιήσεις επιστημόνων πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά υπόψιν, χωρίς ψευδαισθήσεις. Αυτός ο δρόμος της προστασίας του κλίματος περνάει οπωσδήποτε και από την εξοικονόμηση ενέργειας», γράφει η Frankfurter Allgemeine Zeitung. Κι αυτό αφορά και εργένηδες και ζευγάρια, και ανεπτυγμένες χώρες και αναπτυσσόμενες. Οπως πάντα, χρειάζεται και μια μετακίνηση σκέψης, και ένα κλικ στη δράση, για να αλλάξουν τα πράγματα. Οχι, σαν το μικρό, συντονισμένο άλμα που μας προέτρεπαν πέρυσι, την τάδε μέρα και ώρα, για να αλλάξει το κλίμα της Γης.

Κ.Τ.