Από την έντυπη έκδοση
Του Μωυσή Λίτση
[email protected]
Με αποστολή στρατού για να στηρίξει την αναγνωρισμένη διεθνώς κυβέρνηση της Λιβύης του Φαγέζ αλ-Σάρατζ, έναντι του αντιπάλου του Χαλίφα Χαφτάρ, απειλεί ο Τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν, επεκτείνοντας το μακρύ χέρι της Τουρκίας έως το Λιβυκό πέλαγος.
Η απειλή βέβαια τουρκικής επέμβασης στη Λιβύη έρχεται να προστεθεί στις ήδη επεμβάσεις ξένων δυνάμεων που συντελούνται στο έδαφος της ταλαίπωρης χώρας. Η Τουρκία έχει άλλωστε ήδη στείλει όπλα, κατά παράβαση του εμπάργκο όπλων των Ηνωμένων Εθνών, σύμφωνα με έκθεση του ίδιου του ΟΗΕ, την οποία επικαλείται σε σχετικό ρεπορτάζ το πρακτορείο Reuters. Η Τουρκία βέβαια δεν είναι η μόνη.
Αφορμή για την απειλή του Ερντογάν έδωσε η ρωσική στήριξη στον Χαφτάρ. O OHE στην έκθεση που πραναφέραμε, εκτός από την Τουρκία, κατηγορεί για παραβίαση του εμπάργκο όπλων την Ιορδανία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, ενώ κάνει παράλληλα αναφορά για παρουσία σουδανικών στρατιωτικών δυνάμεων στη Λιβύη.
Σε πρόσφατο άρθρο η γνωστή αμερικανική επιθεώρηση «Foreign Policy», με τον εύγλωττο τίτλο «Η διαμάχη των Απέξω για την Ανοικοδόμηση της Λιβύης ενισχύει τον εμφύλιο πόλεμο», κάνει λόγο για ανάμιξη της Κίνας, της Ρωσίας, της Ιταλίας, της Γαλλίας και των κρατών του Περσικού Κόλπου, προκειμένου να κερδίσουν συμβόλαια πετρελαίου, καθώς η Λιβύη αναμένεται να διπλασιάσει την παραγωγή της από το 2023.
Ιταλία και Γαλλία, αν και εταίροι, στηρίζουν διαφορετικές πλευρές στον λιβυκό εμφύλιο, γεγονός που ενδεχομένως έχει να κάνει και με την ιδιαίτερα ανταγωνιστική σχέση των δύο χωρών επί Μακρόν και Σαλβίνι.
Με δυο λόγια, η κατά πολύ πλουσιότερη σε πλουτοπαραγωγικές πηγές Λιβύη (βλέπε πετρέλαιο) είναι, από το 2011 που ανατράπηκε και εξοντώθηκε ο επί 42 χρόνια δικτάτορας Μουαμάρ Καντάφι, πεδίο μικρών και μεγαλύτερων ανταγωνισμών, με επίκεντρο τις δύο αντιμαχόμενες φατρίες, που προσπαθούν να ελέγξουν διά των όπλων τη διχασμένη χώρα.
Κάτι ανάλογο έγινε και με τη Συρία -με την Τουρκία να παίζει πρωτεύοντα ρόλο- παλιότερα, με την... ξεχασμένη στήριξη στο Ισλαμικό Κράτος και τώρα εισβάλλοντας στη βόρεια Συρία, με στόχο τον κουρδικό πληθυσμό και τη δημιουργία νέων τετελεσμένων.
