Από την έντυπη έκδοση
Του Μωυσή Λίτση
[email protected]
Το αποτέλεσμα των προχθεσινών εκλογών στη Βρετανία είναι αναμφισβήτητα μια σαρωτική νίκη του Brexit, αλλά και μια προσωπική νίκη του θεωρούμενου μέχρι πρότινος αουτσάιντερ ηγέτη των Συντηρητικών Μπόρις Τζόνσον.
Η αποφασιστικότητα που έδειξε ως προς την εκπλήρωση της εξόδου από την Ε.Ε., θέμα που ταλαιπωρεί τους Βρετανούς επί τριάμισι χρόνια, φαίνεται πως έπεισε το εκλογικό σώμα να του χαρίσει μια άνετη νίκη και την απόλυτη κυριαρχία στη νέα Βουλή.
Το Εργατικό Κόμμα υπό τον αριστερό Τζέρεμι Κόρμπιν πλήρωσε την αμφίσημη στάση του ηγέτη του απέναντι στο μείζον ζήτημα της εξόδου. Το Εργατικό Κόμμα έχασε μάλιστα παραδοσιακά «κόκκινα» κάστρα, στα οποία είχε πλειοψηφήσει το Brexit στο δημοψήφισμα του 2016, καθώς παραδοσιακοί του ψηφοφόροι μετακινήθηκαν για πρώτη φορά προς το Συντηρητικό Κόμμα. Αν δεν υπάρξουν απρόσμενες εκπλήξεις, η Βρετανία οδεύει προς οριστική έξοδο στις 31 Ιανουαρίου 2020, δέκα μήνες αργότερα απ’ ό,τι αρχικά προέβλεπε το χρονοδιάγραμμα εξόδου.
Τέλος λοιπόν για την πολιτική αβεβαιότητα στη Βρετανία; Τα δύσκολα μάλλον τώρα αρχίζουν για τον Βρετανό πρωθυπουργό.
Πρώτη πρόκληση που καλείται να αντιμετωπίσει ο Τζόνσον είναι η νέα εμπορική συμφωνία με την Ε.Ε., που ήδη διαμηνύει πως δεν υπάρχει πολύς χρόνος.
Δεύτερη πρόκληση είναι η διατήρηση της ενότητας του Ηνωμένου Βασιλείου. Το Εθνικό Κόμμα Σκωτίας εξασφάλισε 48 από τις 59 έδρες, εκτοπίζοντας Συντηρητικούς και Εργατικούς.
Η ηγέτις της χώρας Νίκολα Στέρτζον ζήτησε ήδη να γίνει νέο δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία, λέγοντας μάλιστα πως ο Τζόνσον δεν έχει εντολή να βγάλει τη Σκωτία από την Ε.Ε. Οι Ιρλανδοί εθνικιστές, το Σιν Φέιν και το επανεμφανιζόμενο Σοσιαλδημοκρατικό και Εργατικό Κόμμα (SDLP) κέρδισαν για πρώτη φορά περισσότερες έδρες από το Δημοκρατικό Ενωτικό Κόμμα.
Το Σιν Φέιν έχει ταχθεί υπέρ της αποχώρησης της Βόρειας Ιρλανδίας από το Ηνωμένο Βασίλειο, ενώ στο δημοψήφισμα του 2016 η πλειονότητα των Βορειοϊρλανδών είχε ταχθεί κατά του Brexit. Τρίτη πρόκληση για τον νικητή των προχθεσινών εκλογών είναι η διατήρηση της ηγεμονίας του Σίτι. Φραγκφούρτη και Παρίσι εποφθαλμιούν τη θέση του Λονδίνου ως κορυφαίου χρηματοοικονομικού κέντρου στον κόσμο, ελπίζοντας λόγω Brexit να προσελκύσουν το «αφάν γκατέ» της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής βιομηχανίας, που δεν θέλει να χάσει τις προνομιακές σχέσεις με την Ε.Ε.
