Το Σέλας είναι ένα ουράνιο φαινόμενο που συμβαίνει στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας, όταν εισέρχονται σε αυτήν ηλεκτρικά φορτισμένα σωματίδια από τον ήλιο.
Παρατηρείται ιδίως στις πολικές περιοχές, τόσο στο Βόρειο, όσο και στο Νότιο ημισφαίριο. Ωστόσο, εμφανίζεται κατά καιρούς και σε χαμηλότερα γεωγραφικά πλάτη, όταν είναι πολύ έντονη η ηλιακή δραστηριότητα.
Ποιοι όμως το παρατήρησαν πρώτοι; Ιάπωνες επιστήμονες ανακοίνωσαν ότι εντόπισαν πιθανώς σε αρχαίες πέτρινες πινακίδες με σφηνοειδή γραφή των Ασσυρίων τις αρχαιότερες παγκοσμίως περιγραφές γι' αυτό το ουράνιο φαινόμενο.
Οι συγκεκριμένες περιγραφές χρονολογούνται από το 680 έως το 650 π.Χ., πριν δηλαδή από περίπου 2.700 χρόνια, και είναι αρχαιότερες κατά περίπου ένα αιώνα από εκείνες που έως σήμερα θεωρούνταν οι πιο παλιές που περιγράφουν το σέλας και προέρχονται από ένα βαβυλωνιακό κείμενο, γνωστό ως «Αστρονομικά Ημερολόγια», του 567 π.Χ.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον αστροφυσικό Χισάσι Χαγιακάβα του Πανεπιστημίου της Οσάκα, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό αστροφυσικής «The Astrophysical Journal Letters».
Νωρίτερα φέτος, μια άλλη επιστημονική ομάδα είχε διαπιστώσει ότι πριν περίπου 2.600 χρόνια μια τεράστια ηλιακή καταιγίδα, περίπου δεκαπλάσιας έντασης από ό,τι έχει σημειωθεί στη σύγχρονη εποχή, σάρωσε τη Γη.
Ίχνη από εκείνον τον γεωμαγνητικό «βομβαρδισμό» βρέθηκαν με τη μορφή ραδιενεργών ατόμων παγιδευμένων κάτω από τους πάγους της Γροιλανδίας. Κατά τους ερευνητές, δεν αποκλείεται να πρόκειται για την ίδια καταιγίδα που προκάλεσε το σέλας που κατέγραψαν οι Ασσύριοι.
Με πληροφορίες από ΑΜΠΕ
