Από την έντυπη έκδοση
Tης Κατερίνας Κοκκαλιάρη
[email protected]
«Πρόβα» συναινέσεων κάνουν τα κόμματα, καθώς η συζήτηση για την ψήφο των Ελλήνων του εξωτερικού προσφέρεται για τη διαμόρφωση ευρύτερων πλειοψηφιών.
Σε αυτή τη φάση όλες οι πλευρές δηλώνουν πρόθυμες να καθίσουν στο τραπέζι του διαλόγου, ωστόσο η ειλικρίνεια των προθέσεων θα κριθεί από το τελικό αποτέλεσμα. Άλλωστε κανένα κόμμα δεν θέλει να πάρει τον... Μουτζούρη, δηλαδή να φανεί πως αρνείται εκ των προτέρων να συζητήσει.
Ωστόσο η θεωρία απέχει από την πράξη. Και το ερώτημα είναι αν τα κόμματα θα βάλουν... νερό στο κρασί τους και θα προχωρήσουν σε αμοιβαίες υποχωρήσεις για να βρεθεί μία συμβιβαστική λύση.
Τα φώτα πέφτουν κυρίως στα κόμματα της ελάσσονος αντιπολίτευσης, καθώς από τη στάση τους θα κριθεί και το τελικό αποτέλεσμα. Η όποια ρύθμιση θα πρέπει να ψηφιστεί από τουλάχιστον 200 βουλευτές και κατ’ επέκταση απαιτούνται ευρύτερες συνεργασίες.
Επομένως για μια σειρά θεμάτων -όπως το ποιοι αλλά και το πώς θα ψηφίζουν- απαιτείται «ευελιξία» στις συζητήσεις. Μόνο με αμοιβαίες υποχωρήσεις θα βρεθεί η χρυσή τομή και δεν θα λήξει άδοξα η πρώτη απόπειρα επίτευξης πολιτικών συναινέσεων.
Άλλωστε ο διάλογος για την ψήφο των Ελλήνων του εξωτερικού αποτελεί ένα... κρας τεστ και για μια σειρά άλλων θεμάτων. Η εκλογή νέου Προέδρου της Δημοκρατίας και η συζήτηση για την αλλαγή του εκλογικού νόμου είναι δύο θέματα που επίσης προσφέρονται για ευρύτερες συναινέσεις.
Προς το παρόν, πάντως, οι συζητήσεις στις επιτροπές της Βουλής για τη συνταγματική αναθεώρηση δείχνουν πως υπάρχει χάσμα στις απόψεις Νέας Δημοκρατίας και ΣΥΡΙΖΑ. Επομένως το ενδιαφέρον εστιάζεται κυρίως στα υπόλοιπα κόμματα, τα οποία καλούνται να διατυπώσουν έναν ξεκάθαρο λόγο και να μην «εγκλωβιστούν» ανάμεσα στους δύο... μονομάχους.
Το μόνο σίγουρο είναι πως οι επόμενοι μήνες προσφέρονται για ποικίλα πολιτικά συμπεράσματα...
