Από την έντυπη έκδοση
Της Έφης Τριήρη
[email protected]
Ατελείωτες οι συζητήσεις για συγχρονισμένη περαιτέρω επιβράδυνση της παγκόσμιας οικονομίας, ακόμη και για ύφεση. Το ΔΝΤ πιθανόν να υποβαθμίσει αύριο ακόμη περισσότερο τις φετινές προβλέψεις του για την παγκόσμια οικονομία από το σημερινό 3,2%, που είναι ήδη ο χαμηλότερος ρυθμός αύξησης από το 2009.
Ήδη η 18μηνη εμπορική διαμάχη ΗΠΑ-Κίνας ασκεί έντονες πιέσεις στην παγκόσμια οικονομία. Παρά τη συμφωνία σε «μία πρώτη φάση», όπως χαρακτηριστικά την αποκάλεσε ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, τα πιο ακανθώδη θέματα εξακολουθούν να υφίστανται, ενώ οι δασμοί παραμένουν σε ισχύ και η Ουάσιγκτον έχει αφήσει ανοικτό το ενδεχόμενο για επιβολή δασμών σε ευρωπαϊκές αυτοκινητοβιομηχανίες.
Άρα τίποτε δεν τελειώνει ακόμη στο μέτωπο του εμπορικού πολέμου, που έχει επεκταθεί σε τεχνολογία, συνάλλαγμα, νομισματική πολιτική και αγορά κεφαλαίου. Η μεταποίηση αποτελεί το μεγαλύτερο «θύμα» του εμπορικού πολέμου, με την παγκόσμια δραστηριότητα να συρρικνώνεται επί πέντε διαδοχικά τρίμηνα. Ειδικά ο κλάδος αυτοκινήτου προκαλεί «πονοκέφαλο» για τις απόλυτα εξαρτημένες από τις εξαγωγές οικονομίες της Γερμανίας και της Ιαπωνίας. Και το ερώτημα που απασχολεί τους διαμορφωτές πολιτικής είναι εάν τα προβλήματα περάσουν και στον κλάδο υπηρεσιών. Στο Brexit δεν έχει βρεθεί λύση και οι ΗΠΑ διασταυρώνουν τα ξίφη τους με το Ιράν, με σταθερό κίνδυνο την άνοδο των τιμών πετρελαίου. Οι διαμαρτυρίες στο Ιράκ έχουν εξελιχθεί σε βίαιες συγκρούσεις, η Τουρκία βρίσκεται σε γενικευμένη εκκαθάριση Κούρδων στη Συρία και οι μαζικές διαδηλώσεις στο Χονγκ Κονγκ έχουν σοβαρό αντίκτυπο στην οικονομία.
Η Αργεντινή βρίσκεται αντιμέτωπη με νέα δημοσιονομική κρίση, με εκτεταμένα πολιτικά προβλήματα σε Εκουαδόρ, Περού και Βενεζουέλα. Πολιτική κρίση σοβεί και μέσα στους κόλπους της αμερικανικής κυβέρνησης με έρευνα για παραπομπή του Τραμπ για την ανάμιξή του στο σκάνδαλο της Ουκρανίας. Ο ρυθμός αύξησης των εταιρικών κερδών βάλτωσε στο δεύτερο τρίμηνο, ενώ οι κυβερνήσεις εμφανίζονται απρόθυμες να χαλαρώσουν τους προϋπολογισμούς τους και να συμβάλουν με μέτρα δημοσιονομικής στήριξης. Από την άλλη, η αμερικανική οικονομία καλά κρατεί, με τον Αμερικανό καταναλωτή να παραμένει στυλοβάτης της ανάπτυξης, εν μέρει χάρη στη χαμηλή ανεργία.
Επιπλέον, οι κεντρικές τράπεζες σε ΗΠΑ, Ευρωζώνη, Ινδία, Αυστραλία, Ν. Κορέα, Ν. Αφρική και Βραζιλία είναι μεταξύ αυτών που έχουν μειώσει τα επιτόκιά τους. Αν και η νομισματική πολιτική χρειάζεται χρόνο για να λειτουργήσει, μπορεί να προσφέρει στήριξη. Η παγκόσμια οικονομία έχει ανάγκη από μία ισχυρή ατμομηχανή, η οποία όμως απουσιάζει. Και η γεωπολιτική παραμένει μία δύσκολη εξίσωση, που για να λυθεί θα πρέπει να σταματήσει αυτός ο άσπονδος οικονομικός ανταγωνισμός μεταξύ των μεγάλων οικονομικών δυνάμεων.
