Από την έντυπη έκδοση
Της Έφης Τριήρη
[email protected]
Το είχαμε δει και στην ύφεση του 2009: Η βιομηχανική παραγωγή της Γερμανίας υποχωρούσε με ετήσιο ρυθμό άνω του 20%. Κάτι όμως που έληξε όπως ακριβώς άρχισε, αρκετά γρήγορα. Σήμερα, δέκα χρόνια μετά, η βιομηχανική παραγωγή της Γερμανίας παρουσιάζει ξανά κρίση, η οποία όμως φαίνεται ότι θα είναι πιο επώδυνη. Η βιομηχανική παραγωγή μειώθηκε κατά 4,2% τον Ιούλιο, με τη ζήτηση να φρενάρει από τους εμπορικούς πολέμους, το Brexit, αλλά και το τέλος του ντίζελ και τη στροφή προς την ηλεκτροκίνηση.
Η γερμανική μεταποιητική δραστηριότητα βρίσκεται σε χαμηλό δεκαετίας, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της Markit, οι παραγγελίες για μηχανολογικό εξοπλισμό υποχώρησαν 9% στο πρώτο εξάμηνο του 2019, ενώ στον κλάδο χημικών και φαρμακευτικών η παραγωγή περιορίστηκε 6,5% την ίδια περίοδο. Ακόμη χειρότερα, η παραγωγή αυτοκινήτων μειώθηκε φέτος 12% και οι εξαγωγές τους 14%, με τη VW να βρίσκεται αντιμέτωπη με την πρώτη μαζική αγωγή 450.000 κατόχων αυτοκινήτων ντίζελ που ζητούν να αποζημιωθούν, τέσσερα χρόνια μετά το σκάνδαλο «Dieselgate».
Η ThyssenKrupp, πρώην βιομηχανικός κολοσσός που κάνει τα πάντα, από χάλυβα έως υποβρύχια και ανταλλακτικά αυτοκινήτων, βρίσκεται σε κρίση, με έλλειψη ρευστού υπό το βάρος χρεών. Ο γίγαντας χημικών BASF περικόπτει 6.000 θέσεις εργασίας και έχει ήδη προειδοποιήσει για την κερδοφορία του. Οι γερμανικές αυτοκινητοβιομηχανίες BMW και Daimler έχουν προβεί και αυτές σε προειδοποιήσεις για τα κέρδη τους, καθώς οι πιο αυστηροί περιορισμοί για τις εκπομπές ρύπων τις αναγκάζουν να δαπανήσουν τα μέγιστα σε νέες καθαρές τεχνολογίες. Το τελευταίο «σήμα κινδύνου» έστειλε η Continental: Την προηγούμενη εβδομάδα, η εταιρεία ελαστικών και ανταλλακτικών ανακοίνωσε μαζικό πρόγραμμα αναδιάρθρωσης, που θα επηρεάσει περί τις 20.000 θέσεις εργασίας την προσεχή δεκαετία, ήτοι το 8% του εργατικού δυναμικού της, επικαλούμενη για την απόφασή της την «αναδυόμενη κρίση στην αυτοκινητοβιομηχανία».
Ως γνωστόν, η βαριά βιομηχανία της Γερμανίας συνεισφέρει περισσότερο από το ένα πέμπτο του ΑΕΠ και συνήθως διαθέτει ένα τεράστιο ενεργητικό. Το θέμα όμως είναι σε τι κατάσταση βρίσκεται σήμερα αυτό το ενεργητικό. Το ζοφερό τοπίο θα μπορούσε να αναγκάσει την ανένδοτη έως σήμερα γερμανική κυβέρνηση να επανεξετάσει τη δέσμευσή της στον ισοσκελισμένο προϋπολογισμό. Ήδη, ο βιομηχανικός κόσμος πιέζει το Βερολίνο να αυξήσει τον δανεισμό του για να χρηματοδοτήσει δημόσιες επενδύσεις, κάτι που, αν και τόσο αιρετικό στο παρελθόν, φαίνεται να προκαλεί τώρα αίσθηση. Και που θα πρέπει να το λάβει σοβαρά υπ’ όψιν το Βερολίνο, αφού η οικονομική δύναμη της Γερμανίας, που βασίστηκε πάνω στα βενζινοκίνητα και ντιζελοκίνητα αυτοκίνητα, στερείται ισχυρών σταθερών.
