Ερευνητές του Columbia University in the City of New York δημιούργησαν ένα ρομποτικό μπαστούνι, το οποίο μπορεί να παρέχει βοήθεια σε ηλικιωμένους και άτομα που αντιμετωπίζουν κινητικά προβλήματα.
Η ομάδα, της οποίας ηγήθηκε ο Σουνίλ Αγκραβάλ, καθηγητής στο Columbia Engineering, επέδειξε για πρώτη φορά τα οφέλη από τη χρήση ενός αυτόνομου ρομπότ το οποίο μπορεί να περπατά δίπλα σε ένα άτομο για να του παρέχει υποστήριξη μέσω απαλών αγγιγμάτων- έτσι όπως θα άγγιζε κάποιος το χέρι ενός συνοδού για να διατηρεί την ισορροπία του ενώ περπατά.
Η σχετική μελέτη δημοσιεύτηκε στο IEEE Robotics and Automation Letters. «Συχνά, οι ηλικιωμένοι επωφελούνται μέσω ελαφρού κρατήματος χεριού για να υποστηρίζονται» εξήγησε ο Αγκραβάλ, που είναι επίσης μέλος του Data Science Institute του Columbia University. «Αναπτύξαμε ένα ρομποτικό μπαστούνι, συνδεδεμένο σε ένα αυτοκινούμενο ρομπότ, το οποίο αυτόματα παρακολουθεί έναν άνθρωπο που περπατάει και κινείται δίπλα του...περπατούν σε ένα πάτωμα με αισθητήρες το οποίο καταγράφει το μήκος των βημάτων και τον ρυθμό του βηματισμού, πρακτικά τις χρονικές και χωρικές παραμέτρους του περπατήματος, έτσι ώστε να μπορούμε να αναλύσουμε τον βηματισμό ενός ατόμου και την επίδραση του ελαφρού αγγίγματος σε αυτόν».
Το ρομποτικό μπαστούνι, ονόματι CANINE, είναι στην πράξη ένα «μπαστουνοειδές» ρομπότ- βοηθός που βοηθά τον χρήστη του να έχει καλύτερη αντίληψη της θέσης του στον χώρο ενώ περπατά- κάτι που με τη σειρά του αυξάνει τη σταθερότητά του και την ισορροπία του.
«Πρόκειται για μια πρωτοποριακή προσέγγιση ως προς την παροχή βοήθειας και feedback σε άτομα, καθώς πλοηγούνται στο περιβάλλον τους» είπε ο Τζόελ Στάιν, καθηγητής Ιατρικής και Αποκατάστασης και πρόεδρος του τμήματος Αποκατάστασης και Αναγεννητικής Ιατρικής στο Columbia University Irving Medical Center, που συμμετείχε στην έρευνα. «Η στρατηγική αυτή έχει πιθανές εφαρμογές για ένα εύρος καταστάσεων- ειδικά σε άτομα με διαταραχές βηματισμού».
Για σκοπούς δοκιμών, δόθηκαν σε 12 υγιή άτομα νεαρής ηλικίας ειδικά γυαλιά εικονικής πραγματικότητας που δημιουργούσαν ένα οπτικό περιβάλλον το οποίο «τρέμει» γύρω από τον χρήστη, έτσι ώστε να προκαλείται αποσταθεροποίηση στον βηματισμό τους. Τα άτομα αυτά περπάτησαν τόσο με όσο και χωρίς το ρομποτικό μπαστούνι. Όπως διαπιστώθηκε, η παρουσία του τους έκανε να κάνουν μικρότερα βήματα, με αποτέλεσμα να αυξήσουν την σταθερότητά τους.
Το επόμενο βήμα της έρευνας θα είναι οι δοκιμές με ηλικιωμένους και άτομα με διαταραχές ισορροπίας και βηματισμού.
