Η Πομπηία, μια πόλη που σαγηνεύει τους ταξιδιώτες μόνο με το άκουσμα του ονόματός της, μια πόλη σταθμός για κάθε περιηγητή, φαίνεται πως δε θα σταματήσει να μας εκπλήσσει με τα ευρήματα που κάθε φορά αποκαλύπτονται από την ανασκαφική σκαπάνη των αρχαιολόγων.

Κεχριμπαρένια αντικείμενα, λαμπεροί κρύσταλλοι, αμέθυστοι, αλλά και κουμπιά από οστά, λεπτεπίλεπτες πορσελάνες, σκαραβαίοι από την Ανατολή είναι τα νέα ευρήματα στην περιοχή Regio V, στην Έπαυλη του Κήπου στο συγκρότημα της Πομπηίας, που ήλθαν πρόσφατα στο φως.

Είναι το περιεχόμενο σε ό,τι απέμεινε από ένα ξύλινο και μεταλλικό σκρίνιο, γεμάτο φυλακτά και ημιπολύτιμους λίθους, με κουκλάκια και κουδουνάκια, αλλά και πήλινα αντικείμενα: φαλλούς, κλειστές γροθιές κι ένα μικρό κρανίο.

«Βρέθηκαν δεκάδες τυχερά και φυλακτά, δίπλα σε πάρα πολλά άλλα αντικείμενα, τα οποία χρησιμοποιούνταν για να διώχνουν την κακοτυχία» δήλωσε ο διευθυντής του Πάρκου της Πομπηίας, Μάσιμο Οζάνα.

Πρόκειται για εκπληκτικά αντικείμενα, που κατά πάσαν πιθανότητα ανήκαν στην ιδιοκτήτρια της έπαυλης. Αλλά και πάλι κανείς δεν μπορεί να το βεβαιώσει απόλυτα. Και τούτο, διότι το συρτάρι όπου βρέθηκαν βρισκόταν σε έναν βοηθητικό χώρο της κατοικίας, μακριά από το υπνοδωμάτιο της οικοδέσποινας και από την αυλή του domus, όπου οι αρχαιολόγοι εντόπισαν τους σκελετούς δέκα ανθρώπων -πιθανόν ολόκληρη την οικογένεια, που αφανίστηκε από τη μανία του Βεζούβιου, ενώ προσπαθούσε να βρει καταφύγιο.

Όμως, υπάρχει και άλλη μια ιδιαιτερότητα: από την κατοικία λείπουν παντελώς χρυσά ευρήματα, τα κοσμήματα που όλες ανεξαιρέτως οι γυναίκες στην Πομπηία αρέσκονταν να φορούν και να επιδεικνύουν, ακόμη κι εκείνες που δεν ήταν αριστοκράτισσες ή πλούσιες.

Τα «ταπεινότερα» κοσμήματα που βρέθηκαν στην «Έπαυλη του Κήπου» μοιάζει να αφηγούνται μια διαφορετική ιστορία.

Όπως τονίζει ο ίδιος ο Οζάνα, «ενδέχεται να αφορούν τα φυλακτά που φοριούνται σε περιπτώσεις μιας ιεροτελεστίας κι όχι για λόγους κομψότητας».

Αντικείμενα πολύτιμα, που όμως δεν έχουν να κάνουν με τον πλούτο των γυναικών της πόλης, αλλά, όπως πιθανολογούν οι αρχαιολόγοι, ανήκουν στο «οπλοστάσιο» μιας «μάγισσας».