Της Ανθής Αγγελοπούλου
Πολυετής μελέτη που έγινε με στόχο να αναδείξει το σοβαρό αντίκτυπο των ατυχημάτων στη ζωή μας διαπίστωσε ότι οι τραυματισμοί στη σπονδυλική στήλη είναι οι αυτοί που συμβαίνουν πιο τακτικά σε περίπτωση ενός ατυχήματος.
Συγκεκριμένα, τα ευρήματα των μελετών αυτών, που αναλύουν στοιχεία από το 1940 και μετά, δείχνουν ότι τα ατυχήματα στον αθλητισμό ευθύνονται για τους περισσότερους τραυματισμούς της σπονδυλικής στήλης με το 10% εξ αυτών να σχετίζονται με τις καταδύσεις.
Ως εκ τούτου οι ειδικοί θεωρούν ότι οι καλοκαιρινοί μήνες είναι οι πιο επικίνδυνοι για τραυματισμό στη σπονδυλική.
Όπως μας εξηγεί περαιτέρω ο Δρ. Κωνσταντίνος Σταραντζής, χειρουργός σπονδυλικής στήλης, διευθυντής στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο του North Staffordshire και επιστημονικός διευθυντής και υπεύθυνος του τμήματος σπονδυλικής της Osteon Orthopedic & Spine Clinic, οι τραυματισμοί αυτοί προκύπτουν έπειτα από κάθετη συμπίεση των σπονδύλων, από υπερέκταση ή υπερβολική κάμψη τους, αλλά και από συστροφή του κορμού κατά την πρόσκρουση στο βυθό. Οι περισσότεροι, όπως λέει, συμβαίνουν από την κακή εκτίμηση του δύτη για το βάθος. Δεδομένου, λοιπόν, ότι ένας δύτης μπορεί να εισέρχεται στο νερό περίπου 4,6μ. ανά δευτερόλεπτο, τα περισσότερα από αυτά τα ατυχήματα συμβαίνουν σε νερά που το βάθος δεν ξεπερνά το 1-1,5 μ. Η σοβαρότητα του τραυματισμού ή ακόμα και της αναπηρίας εξαρτάται από τη δύναμη της πρόσκρουσης και το σημείο του τραυματισμού.
Αναφορικά με τις ηλικιακές ομάδες που έχουν τους περισσότερους τραυματισμούς, ο γιατρός επισημαίνει ότι είναι μεταξύ 16-30 ετών. Ωστόσο, οι τραυματισμοί δεν είναι σπάνιοι στους νέους ηλικίας έως 14 ετών ούτε σε αυτούς που έχουν ξεπεράσει τα 70. Η συντριπτική πλειοψηφία είναι άνδρες, κυρίως εξαιτίας της ριψοκίνδυνης φύσης τους αλλά και της μεγαλύτερης συμμετοχής σε υδάτινα αθλήματα και παιχνίδια, συγκριτικά με τις γυναίκες.
Στην Ελλάδα παρατηρείτε το φαινόμενο των συχνών τραυματισμών στις παραλίες, αν και οργανώνονται εξαιρετικά πολλές δραστηριότητες σε λίμνες και ποτάμια. Πάνω από το 70% των τραυματισμών συμβαίνουν στην παραλία, στη θάλασσα και στην πισίνα. Ορισμένες από τις κύριες αιτίες είναι οι συγκρούσεις με αμμώδεις υφάλους, η πτώση λόγω κύματος και οι δραστηριότητες υψηλής ταχύτητας, όπως το θαλάσσιο σκι, το τζετ σκι, το wakeboarding και το kite surfing.
Επιπλέον, όπως αναφέρει ο γιατρός, πρέπει να γνωρίζουμε ότι τόσο η χρήση απαγορευμένων ουσιών όσο και η κατανάλωση αλκοόλ παίζουν σημαντικό ρόλο στην πρόκληση ατυχημάτων. Για παράδειγμα, τα περιστατικά τραυματισμού μεθυσμένων νεαρών αγοριών σε ρηχά νερά να αντιπροσωπεύουν περίπου τα 2/3 αυτών.
Επίσης, κίνδυνο τραυματισμού και ιδιαίτερα καταγμάτων της σπονδυλικής στήλης αντιμετωπίζουν και όσα άτομα ανεβαίνουν σε σκάφη αναψυχής. Η έρευνα έδειξε ότι υψηλότερο κίνδυνο αντιμετωπίζουν όσοι κάθονται στο μπροστινό μέρος του σκάφους ή πλώρη (77%), και σε άκαμπτο-φουσκωτό σκάφος (65%). Διαπιστώθηκε, επίσης, ότι τα κατάγματα προκλήθηκαν κατά την επαναφορά (προσγείωση) σε καθιστή θέση μετά από αναπήδηση του σώματος στον αέρα λόγω ισχυρού κύματος. Τον ίδιο κίνδυνο αντιμετωπίζουν και όσοι απολαμβάνουν τη θάλασσα κάνοντας τζετ σκι.
Ο κ. Σταραντζής επισημαίνει ότι καλό θα είναι πριν ασχοληθεί κανείς με οποιοδήποτε άθλημα στις διακοπές του να εξοικειωθεί με το περιβάλλον του και να ακολουθεί πιστά του κανόνες ασφαλείας.
