Το έργο του συγγραφέα Γρηγόρη Χαλιακόπουλου «Τελέσιλλα» ανεβαίνει για πρώτη φορά στη θεατρική σκηνή σε σκηνοθεσία Γιάννη Σταματίου, με στόχο την ανάδειξη της άγνωστης, στους περισσότερους, ιστορικής ποιήτριας και ηρωίδας του Αρχαίου Άργους. Το έργο είναι ένας ύμνος στη Γυναίκα, τη Δύναμη και τη Δημοκρατία.
Η παράσταση τελεί υπό την αιγίδα του Ιδρύματος Ελληνισμού και πραγματοποιείται με δωρεάν είσοδο.
Το έργο είναι γραμμένο σε έμμετρη μορφή -ο στίχος είναι ανομοιοκατάληκτος ιαμβικός δεκαπεντασύλλαβος- με χορό, χορικά και βασίζεται στην ιστορία της ηρωίδας του αρχαίου Άργους Τελέσιλλας. Η Τελέσιλλα γεννήθηκε μεταξύ του 520-515 π.Χ. και είχε αρχοντική καταγωγή. Πηγές την αναφέρουν ως μια εξαιρετική ποιήτρια που συναγωνιζόταν τη Σαπφώ. Δυστυχώς, διασώθηκε μόνο ένα ποίημά της, το οποίο στην παράσταση το τραγουδά ο χορός.
Το όνομά της έμεινε ξακουστό στους αιώνες, όχι μόνο για την ποίησή της αλλά και για το ηρωικό θάρρος της. Ο συγγραφέας του έργου, Γρηγόρης Χαλιακόπουλος, μίλησε μαζί μας
Τι σας οδήγησε στη συγγραφή του έργου;
«Μια πολύχρονη έρευνά μου γύρω από την αρχαία ηρωίδα του Άργους Τελέσιλλα, με οδήγησε προ τριετίας να γράψω το ομώνυμο θεατρικό έργο. Ανέκαθεν με συγκινούσαν οι βιογραφίες των προσωπικοτήτων εκείνων, που η στάση ζωής τους αποτελούσε πρότυπο για την εποχή τους. Η περίπτωση της Τελέσιλλας ήταν, όμως, και είναι κάτι το ιδιαίτερο. Η ιστορία πολύ λίγες πληροφορίες μάς δίνει για τον βίο και το έργο της, παρότι έμεινε στην αιωνιότητα ως η γυναίκα ποιήτρια που έσωσε το Άργος. Μια φιλάσθενη νέα, που βρήκε την ίαση στην ποίηση και κατόρθωσε να ξεσηκώσει με τους στίχους της τις Αργίτισσες γυναίκες, τα παιδιά και τους γέροντες όταν ο Βασιλιάς Κλεομένης της Σπάρτης εκστράτευσε εναντίον του Άργους. Στην περίπτωση αυτή, εκείνο που μετράει δεν είναι τόσο ο ποιητικός της οίστρος, όσο το θάρρος και η γενναιότητα που επέδειξε να υπερασπιστεί την πατρίδα της, αρνούμενη να παραδοθεί στον εχθρό που καραδοκούσε να εισέλθει στην πόλη».
Μιλήστε μας για την ηρωίδα.
«Θαρρώ πως η Τελέσιλλα είναι μια από τις αδικημένες ηρωίδες και συνάμα ποιήτριες, λόγω του ότι τα λιγοστά στοιχεία που διαθέτουμε γι’ αυτήν, της στέρησαν από την ιστορία, τις επιπλέον σελίδες που δικαιούται. Βέβαια υπάρχουν κάποια συμβάντα που έστω και συντομογραφικά στις δέλτους των ιστορικών συγγραφέων, μας παρέχουν ορισμένες πληροφορίες, διόλου ευκαταφρόνητες. Αυτό για μένα υπήρξε το ερέθισμα για να φαντασιωθώ την Τελέσιλλα τον 5ο αιώνα στο Άργος, επιδιώκοντας να προσεγγίσω την προσωπικότητά της όσο το δυνατόν περισσότερο. Εκείνο που μου υποδαύλισε την περιέργεια, ήταν το γεγονός ότι όλοι τη θεωρούσαν σημαντική ποιήτρια και με ξεχωριστό θάρρος. Σκέφτηκα, λοιπόν, ότι για να ξεσηκώσει τις γυναίκες του Άργους εναντίον του σπαρτιατικού στρατού -που ήταν ο ισχυρότερος εκείνης της εποχής, θα διέθετε ρητορική δεινότητα και υψηλή πνευματικότητα. Από το έργο της διεσώθη μόνο ένα ποίημα. Προσπάθησα, λοιπόν, να στηριχτώ πάνω σ’ αυτό, για να δημιουργήσω μια ποιητική ατμόσφαιρα με τη στήριξη του χορού και παράλληλα να της προσδώσω χαρακτηριστικά επαναστατημένης ηρωίδας».
Που στοχεύετε μέσα από το έργο σας;
«Υπάρχουν πολλές αντιφάσεις μεταξύ των ιστορικών της αρχαιότητας για το αν έγινε ή όχι η μάχη με τους Σπαρτιάτες. Όλοι, όμως, συμφωνούν ότι η Τελέσιλλα ήταν η εμψυχώτρια που οδήγησε τις γυναίκες στα τείχη κι έσωσε το Άργος. Αυτό πιστεύω ότι είναι εκείνο που την αναγορεύει σε μια από τις σπουδαιότερες γυναίκες της αρχαιότητας. Δυστυχώς, όμως, η Τελέσιλλα δεν διδάσκεται στα σχολεία κι ελάχιστοι ξέρουν κάτι γι’ αυτήν. Ακόμα και στο Άργος υπάρχει κόσμος που αγνοεί το όνομά της. Στόχος μου, λοιπόν, είναι να υμνήσω μέσα από το έργο μου τη δύναμη της γυναίκας, το μεγαλείο της ποιήτριας και το ιδεώδες της δημοκρατίας. Και αυτό γιατί από την Τελέσιλλα και μετά, το Άργος από ολιγαρχικό κατέστη δημοκρατικό, εφόσον οι δούλοι που επέζησαν πήραν τη θέση των νεκρών Αργείων. Και, ίσως, αυτό να αποτελεί τη μεγαλύτερη προσφορά αυτής της γυναίκας στο αρχαίο Άργος».
Πρόγραμμα παραστάσεων Σάββατο 13 Ιουλίου - Ανοιχτό Δημοτικό Θέατρο Περάματος «Μίκης Θεοδωράκης»
(Φεστιβάλ Ιδρύματος Ελληνισμού)
Πέμπτη 25 Ιουλίου - Θέατρο Άλσους Βεΐκου
(Σε συνεργασία Ιδρύματος Ελληνισμού και Πολιτιστικού Συλλόγου «Δράση» Γαλατσίου)
Παρασκευή 2 Αυγούστου - Αρχαίο Θέατρο Μεσσήνης
(Σε συνεργασία Ιδρύματος Ελληνισμού και Πειραματικής Σκηνής Καλαμάτας).
Συντελεστές
Συγγραφέας: Γρηγόρης Χαλιακόπουλος, σκηνοθεσία-σκηνικά: Γιάννης Σταματίου, μουσική: Φίλιππος Περιστέρης, χορογράφος: Αργυρώ Ταμβάκου, ενδυματολόγος: Μαρία Γκούσκου, φωτισμοί: Παναγιώτης Μαζαράκης, βοηθός σκηνοθέτη: Κατερίνα Βαρδακαστάνη, βοηθός χορογράφου: Μαρία Πάπου, κοστούμια: Βεστιάριο Πειραματική Σκηνή Καλαμάτας – Θέατρο Εκστάν, μακιγιάζ: New Life Beauty Club, δημόσιες σχέσεις: Γιάννα Ακριβού, υπεύθυνος επικοινωνίας: Άρης Βασιλειάδης, φωτογραφίες: Αιμίλιος Πέτρου, βοηθός παραγωγής: Αρσαλούις Σαπριτζιάν.
Ερμηνεύουν οι ηθοποιοί (με σειρά εμφάνισης): Τελέσιλλα: Αργυρώ Ταμβάκου, Αλκμήνη: Κατερίνα Βαρδακαστάνη, Αρχόντισσα: Νταίζη Σεμπεκοπούλου, Άρχοντας: Κώστας Λάσκος, Αγγελιοφόρος: Σάββας Πογιατζής, Αγαθονίκη: Μαρία Μπακέλα, Κλεομένης: Γιάννης Σταματίου, Περίλαος: Κωστής Σαββιδάκης, Κήρυκας: Σάββας Πογιατζής.
Χορός (με σειρά εμφάνισης): Λυσάνδρα Αναστασοπούλου, Ιωάννα - Μαρία Μπάτη, Βιργινία Μιχαήλ, Βίκυ Μιχαλοπούλου, Βέρα Μακρομαρίδου.
[email protected]
