Brexit με κάθε τρόπο ή μήπως Remain; Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών στη Βρετανία μεταφράστηκε ως νίκη και από τις δύο πλευρές. Τι έδειξε τελικά το αποτέλεσμα και τι μπορεί να σημαίνει για τη θέληση του βρετανικού λαού, τρία χρόνια μετά το δημοψήφισμα που έβαλε τη χώρα σε τροχιά εξόδου από την Ευρωπαϊκή Ένωση;
Η «Guardian» επιχειρεί μία ανάλυση του εκλογικού αποτελέσματος.
Μεγαλύτερη αθροιστικά η στήριξη στα κόμματα του Remain
Η στήριξη στα κόμματα που τάσσονται υπέρ της παραμονής της χώρας στην Ε.Ε. επισκίασε εκείνα που τάσσονται υπέρ του Brexit, παρά τη μεγάλη νίκη του ακροδεξιού Νάιτζελ Φάρατζ. Το ευρωσκεπτικιστικό Brexit πράγματι ήρθε πρώτο με μεγάλη διαφορά, ωστόσο υπάρχουν αρκετά στατιστικά στοιχεία, τα οποία επικαλείται η πλευρά του Remain για να θριαμβολογήσει τη δική της νίκη και να εκφράσει την άποψη ότι θα μπορούσε να κερδίσει σε ένα δεύτερο δημοψήφισμα.
Υπάρχουν διάφοροι απλοί τρόποι για να καταλήξει κανείς σε αυτό το συμπέρασμα. Ο πρώτος είναι να συγκρίνει τα 5,2 εκατ. ψήφους που πήρε το κόμμα του Φάρατζ σε όλο το Ηνωμένο Βασίλειο συγκριτικά με τους Φιλελεύθερους Δημοκράτες και τους Πράσινους, οι οποίοι πήραν αντίστοιχα 3,4 εκατ. και 2 εκατ. ψήφους. Μαζί υπερβαίνουν κατά 142.000 τους ψήφους που εξασφάλισε το Brexit του Φάρατζ.
Μία δεύτερη μέθοδος είναι να συγκρίνει κανείς όλους τους ψήφους που πήραν μαζί τα κόμματα που τάσσονται υπέρ της εξόδου από την Ένωση – Brexit, Ukip, DUP – με τα κόμματα της απέναντι πλευράς. Βάσει των στοιχείων των ευρωεκλογών προκύπτει ότι 5.9 εκατ. ψηφοφόροι ψήφισαν τα κόμματα του Brexit και 6,8 τα κόμματα του Remain, σε όλο το Ηνωμένο Βασίλειο.
Η αξία των δύο αυτών προσεγγίσεων, σχολιάζει η «Guardian», είναι ότι καμία από τις δύο δεν λαμβάνει υπόψη τα συρρικνούμενα ποσοστά των Συντηρητικών και των Εργατικών, που αμφότερα διατηρούν ένα ποσοστό της στήριξης των πολιτών όσον αφορά την πολιτική τους στο Brexit.
Διάφοροι δημοσκόποι έχουν καταλήξει σε διαφορετικές φόρμουλες για να μετρήσουν όσους επιμένουν στα δύο παραδοσιακά κόμματα, δεδομένου ότι και στα δύο υπάρχουν ψηφοφόροι που δεν στηρίζουν απαραίτητα τη θέση του κόμματός τους όσον αφορά το Brexit.
Σε κάθε περίπτωση, εκτιμάται ότι το Remain έχει ένα μικρό προβάδισμα της τάξεως των 500.000 ψήφων.
Τα στοιχεία αυτά ωστόσο δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να υποβαθμίσουν μία μεγάλη νίκη του ευρωσκεπτικιστικού Brexit, μόλις 45 ημέρες μετά τη σύστασή του. Αξίζει να σημειωθεί ότι στον εκλογικό χάρτη το κόμμα του Φάρατζ φαίνεται κυρίαρχο στην Αγγλία και την Ουαλία, αλλά όχι στο Λονδίνο και τις μεγάλες πόλεις στα νότια.
Χαμηλότερη συμμετοχή απ’ ό,τι στο δημοψήφισμα
Ένα ακόμη στοιχείο που πρέπει να ληφθεί υπόψη είναι η χαμηλότερη προσέλευση συγκριτικά με τη συμμετοχή στο δημοψήφισμα του 2016 και όχι πολύ ψηλότερη από τις ευρωεκλογές του 2014.
Η ψήφος στις ευρωεκλογές, όπως προκύπτει από τα στατιστικά στοιχεία, δεν ήταν εν τέλει μία ψήφος διαμαρτυρίας, αλλά μία ψήφος αξιών. Και ο πολιτικός με το ισχυρότερο «brand» είχε και το μεγαλύτερο πλεονέκτημα.
Οι Συντηρητικοί που αναζήτησαν όλο αυτό το διάστημα έναν συμβιβασμό στο Brexit, αλλά και οι Εργατικοί που δεν πήραν επί της ουσίας θέση, είδαν τους ψηφοφόρους να τους γυρνούν την πλάτη. Ειδικά το ποσοστό που πήραν οι Τόρις ήταν το χειρότερο στην ιστορία τους.
Από τη στιγμή που κατέστη σαφές ότι οι ευρωπαϊκές εκλογές ήταν αναπόφευκτες, ήταν προφανές ότι το καθοριστικό ζήτημα θα ήταν η στάση των πολιτών απέναντι στην κρίση του Brexit. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι για τους Brexiters η απάντηση ήταν απλή: να υποστηρίξουν το πιο διάσημο κόμμα, το Brexit του Φάρατζ. Αντίθετα, οι ψήφοι για το Remain διασκορπίστηκαν, ενώ έλειπε ένα πρόσωπο να το εκπροσωπήσει ξεκάθαρα.
naftemporiki.gr
