Η 54χρονη σοσιαλίστρια Μισέλ Μπατσελέ, που κέρδισε τις εκλογές στη Χιλή, είναι η πρώτη γυναίκα πρόεδρος στη χώρα.
Η Αγγελα Μέρκελ, που διεκδικεί αντίστοιχη πρωτιά στην ιστορία της Γερμανίας, σε ηλικία 51 ετών, αναδείχθηκε σε πρόσωπο-κλειδί της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αφού κατάφερε να δώσει διέξοδο στις διαπραγματεύσεις για τον προϋπολογισμό.
Η 67χρονη οικονομολόγος Ελεν Τζόνσον Σίρλιφ, πρόεδρος της Λιβερίας, είναι η πρώτη γυναίκα πρόεδρος της Αφρικής.
Πρόκειται για τρία μόνο παραδείγματα σ' ένα πολιτικό τοπίο όπου δεν κυριαρχούν οι γυναίκες. Εκτός από αυτές, υπάρχουν ακόμη σήμερα τρεις γυναίκες πρωθυπουργοί (της Νέας Ζηλανδίας, του Μπανγκλαντές και της Μοζαμβίκης) και πέντε πρόεδροι (της Ιρλανδίας, της Λετονίας, της Σρι Λάνκα, της Φινλανδίας και των Φιλιππίνων). Ολα δείχνουν όμως ότι η «επίθεση» των γυναικών θα συνεχιστεί. Το ερώτημα που τίθεται είναι αν το γεγονός αυτό θα αλλάξει το «πρόσωπο» της πολιτικής. Στο παρελθόν, οι γυναίκες που έφταναν στην εξουσία είτε ήταν σύζυγοι ή κόρες κάποιων ισχυρών, είτε υιοθετούσαν αντρικά πρότυπα συμπεριφοράς. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η Μάργκαρετ Θάτσερ.
Το BBC είχε θέσει το Δεκέμβριο στους επισκέπτες της ιστοσελίδας του το εξής ερώτημα: «Μπορεί οι γυναίκες να αποδειχθούν καλύτεροι ηγέτες από τους άνδρες;»
Ορισμένοι υποστήριξαν ότι ένας κόσμος που θα διοικούνταν από γυναίκες θα έκανε λιγότερους πολέμους. «Οι γυναίκες είναι διαφορετικές από τους άνδρες. Αρκεί να δει κανείς τις φυλακές σε όλο τον κόσμο».
Είμαι πιο επιφυλακτική. Δεν συμμερίζομαι ότι οι γυναίκες έχουν μια φυσική τάση προς την ειρήνη. Ούτε πιστεύω ότι με τις γυναίκες θα γίνονται λιγότεροι πόλεμοι. Αυτό που πιστεύω είναι ότι επειδή έχουν μάθει να δίνουν λιγότερη έμφαση στην επιθετικότητα, ίσως να ακολουθήσουν άλλες διαπραγματευτικές στρατηγικές. Ισως όμως να έχουν και μια άλλη σχέση με την εξουσία. Για παράδειγμα, η Μέρκελ συζήτησε με τον Μπους θέματα εξωτερικής πολιτικής και συμφώνησε μαζί του, ύστερα όμως του έθεσε το ζήτημα του Γκουαντάναμο. Δεν το έκανε επειδή είναι γυναίκα.
Η εκλογή της Σίρλιφ, της Μέρκελ και της Μπατσελέ έγινε δεκτή με θετικό τρόπο από πολλούς ανθρώπους, που ενδεχομένως δεν θα τις είχαν ψηφίσει αν οι εκλογές γίνονταν στις χώρες τους. Με άλλα λόγια, έχουν δημιουργήσει μεγάλες προσδοκίες. Αλλά δεν πρέπει να ζητήσουμε από τις γυναίκες να γίνουν οι σωτήρες του πλανήτη. Η ισοτιμία ανάμεσα στα δύο φύλα, θα επιτευχθεί όταν οι γυναίκες θα μπορούν να κάνουν τα ίδια λάθη με τους άνδρες, και δεν θα δέχονται επίθεση γι' αυτό. Το ζητούμενο δεν είναι η ισότητα -που απαντάται μόνο στις μαθηματικές εξισώσεις- αλλά η δικαιοσύνη, μια πιο δίκαιη κοινωνία.
