Προειδοποίηση προς την Ευρωπαϊκή Eνωση ότι θα αποτύχει να ανταποκριθεί στην πρόκληση του παγκόσμιου ανταγωνισμού αν επιτρέψει στην παλαιά προσέγγιση «ο καθένας για τον εαυτό του», απηύθυνε ο πρόεδρος της Γερμανίας, Χόρστ Κέλερ, σήμερα στο Στρασβούργο.
Ο ελληνας υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών Γ. Αλογοσκούφης, ερωτηθείς για το πώς αντιμετωπίζει η Ελλάδα τα φαινόμενα του λεγόμενου «πατριωτικού οικονομικού προστατευτισμού» που ταλανίζουν εσχάτως την Ευρώπη (π.χ. προσπάθειες Γαλλίας, Ισπανίας, Ιταλίας κ.α. να αποτρέψουν την πώληση παραδοσιακών επιχειρήσεών τους σε ξένους επενδυτές), δήλωσε ότι αυτού του είδους ο προστατευτισμός δεν ευνοεί οικονομικώς μια χώρα όπως η Ελλάδα. Πρόσθεσε ότι το μέλλον δεν βρίσκεται στον προστατευτισμό, αλλά στην ενιαία αγορά και στη στενή συνεργασία των οικονομικών παραγόντων της Ευρώπης.
Το πιο πρόσφατο παράδειγμα απόπειρας επιχειρηματικής «απόβασης» στην Ευρώπη αφορά τον ινδό κροίσο Λακσμί Μιτάλ (φωτογραφία) που προσπάθησε να εξαγοράσει την κορυφαία ευρωπαϊκή εταιρεία χαλυβουργίας Arcelor. H Mittal προσφέρει 18,6 δισ. ευρώ για την ανταγωνίστριά της Arcelor, που δημιουργήθηκε το 2002 από τη συγχώνευση της λουξεμβουργιανής Arbed, της γαλλικής Usinor και της ισπανικής Aceralia και κυριαρχεί σήμερα στην ευρωπαϊκή αγορά.
Το βασικό επιχείρημα της Arcelor είναι ότι ο Μιτάλ θα προχωρήσει σε απολύσεις και κάτι τέτοιο καμία λογική κυβέρνηση δεν το θέλει. Ο Μιτάλ το διαψεύδει, αλλά η διαβεβαίωσή του δεν αρκεί για να απομακρύνει τους φόβους των Ευρωπαίων για την εξαγορά μίας ευρωπαϊκής εταιρείας από έναν ξένο.
H γαλλική κυβέρνηση είχε επιδείξει ανάλογο «πατριωτισμό» πέρυσι όταν αρνήθηκε να δώσει την Danone στην αμερικανική Pepsico. «Είναι σαν να αναλάμβαναν οι Αμερικανοί τη διαχείριση του Λούβρου», είχαν γράψει τότε οι «Τimes» του Λονδίνου.
Δεν είναι όμως η Arcelor που στην τελευταία τετραετία απέλυσε τουλάχιστον 10.000 εργαζομένους, στο πλαίσιο προγράμματος εξοικονόμησης κόστους; «Ο καλύτερος τρόπος για να διατηρήσεις τις θέσεις εργασίας είναι να ανήκεις στην υπ' αριθμόν ένα βιομηχανία του κλάδου σου» ανέφεραν οι «Financial Times».
Το θέμα δεν είναι τόσο απλό. Οι κυβερνήσεις επιχειρούν να βάλουν «φρένο» στην παγκοσμιοποίηση. Ακόμη και η αμερικανική, προσπαθεί να ρυθμίσει την απορρύθμιση, γι' αυτό και επιβάλλει προστατευτικούς δασμούς σε προϊόντα που εισάγονται από χώρες με φθηνά εργατικά χέρια. Πέρυσι δεν απέτρεψε την εξαγορά από την κινέζικη CNOOC της συγκριτικά μικρής αμερικανικής πετρελαϊκής εταιρείας Unocal;
Ακόμη κι όσοι επικρίνουν τον προστατευτισμό των γειτόνων, που δεν συνάδει με τις αρχές της ελεύθερης οικονομίας, δημιουργούν οχυρά για να προστατεύσουν την οικονομία τους από τους εισβολείς.
Συμπέρασμα: Cosi fan tutte (Eτσι κάνουν όλες), για να θυμηθούμε και τον Μότσαρτ. Είναι και ζήτημα πολιτικής επιβίωσης για να μην ξεγελιόμαστε.
K.T.
