Της Μάρως Βακαλοπούλου
[email protected]
Η βρετανική βουλή μίλησε. Είπε ένα βροντερό «όχι» στη συμφωνία της Τερέζα Μέι για το Brexit. Αυτό ωστόσο που δεν είπε, όπως υπογράμμισε η Τερέζα Μέι, είναι τι προτείνει. Τι θα συμβεί από τούδε και στο εξής, πραγματικά κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα. Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι ο χρόνος κυλάει γρήγορα και η 29η Μαρτίου, η ημέρα του οριστικού αντίο, δεν είναι πλέον μακριά.
Η ήττα που υπέστη η Μέι χθες στη Βουλή των Κοινοτήτων ήταν «βαριά», ήταν «ταπεινωτική». Αυτό που σηματοδοτεί ωστόσο η χθεσινή ψηφοφορία στη Βουλή των Κοινοτήτων είναι το πολιτικό χάος στη χώρα και το βαθύ χάσμα κυρίως στο στρατόπεδο το «Leave». Η κατάσταση του «Άγγλου ασθενούς» δεν είναι μη αναστρέψιμη. Αρκεί οι υπέρμαχοι του Brexit να καταφέρουν να συσπειρωθούν σε ένα εναλλακτικό σχέδιο.
Όσο περνάει ο καιρός τόσο περισσότερο γίνεται κατανοητό ότι τα περιθώρια ελιγμών με τις Βρυξέλλες για τους όρους της αποχώρησης είναι πολύ μικρά. Μετά τον χθεσινό όλεθρο, ορισμένοι πολιτικοί αναλυτές εκτιμούν ότι η Βρετανίδα πρωθυπουργός θα επιχειρήσει να ικετεύσει για μία ακόμη φορά τους Ευρωπαίους ηγέτες να «γλυκάνουν» τη συμφωνία. Εάν δεν τα καταφέρει – που είναι και το πιθανότερο – η Μέι θα ζητήσει προφανώς παράταση του Άρθρου 50, ήτοι αναβολή του Brexit.
Η ώρα της κρίσης ωστόσο είναι αναπόφευκτη, οπότε ακόμη και αν ο χρόνος σταματήσει ξανά για το Brexit, θα πρέπει όλοι όσοι εμπλέκονται να πάρουν έπειτα από δυόμισι χρόνια τις ειλικρινείς αποφάσεις τους.
Η καταψήφιση της συμφωνίας της Μέι χθες δεν ήταν έκπληξη για κανέναν, διότι απλούστατα ήταν σαφές ότι δεν ικανοποιούσε κανέναν (υπέρ ή κατά του Brexit). Μέσα σε αυτόν τον μαρασμό συνεπώς, στον οποίο βυθίζεται όλο και περισσότερο η χώρα, μοναδική διέξοδος φαντάζει πλέον ένα δεύτερο δημοψήφισμα.
Η προοπτική αυτή βρίσκει κάθε μέρα που περνά μεγαλύτερη στήριξη, αν και δεν έχει ακόμη την πλειοψηφία της Βουλής. Εκτός από τη Μέι, σταθερά αντίθετος είναι επίσης ο ηγέτης των Εργατικών. Για τον Τζέρεμι Κόρμπιν, το ιδεώδες θα ήταν η Μέι να μην καταφέρει να επιβιώσει της αποψινής πρότασης μομφής και η χώρα να οδηγηθεί σε κάλπες. Καθώς όμως αυτό το σενάριο δεν φαίνεται να έχει πολλές πιθανότητες, ο Κόρμπιν θα αναγκαστεί να υποκύψει στην πίεση που δέχεται από τους δικούς του βουλευτές και να ζητήσει την ψήφο του λαού για το μέλλον του Brexit.
Ο λόγος που το δεύτερο δημοψήφισμα έρχεται ξανά και ξανά στον διάλογο είναι διότι αρκετοί εκτιμούν ότι μετά την πολιτική αναταραχή που επακολούθησε το δημοψήφισμα του 2016 ίσως ο κόσμος να έχει αλλάξει γνώμη και να μη θέλει τελικά να φύγει από την Ένωση – τουλάχιστον τώρα και υπό αυτές τις συνθήκες.
Σε κάθε περίπτωση, αν υπάρχει ένα κοινό σημείο αναφοράς, ακόμη και στους υπέρμαχους τους Brexit, είναι ότι αφού το κοινοβούλιο έχει οδηγηθεί σε αδιέξοδο, τον λόγο πρέπει να πάρουν οι πολίτες.
