Από την έντυπη έκδοση
Της Έφης Τριήρη
[email protected]
Σε «θρίλερ» τείνει να εξελιχθεί η σύνοδος κορυφής της Ομάδας του G20 που άρχισε χθες στο Μπουένος Άιρες και ολοκληρώνεται σήμερα, σε κλίμα οικονομικής, πολιτικής και γεωπολιτικής έντασης. Αναμένεται να αποτελέσει την πιο ταραχώδη και την πλέον περίπλοκη σύνοδο από το 2008, όταν τα πιο ισχυρά κράτη του πλανήτη άρχισαν τις συναντήσεις τους. Πριν καν αρχίσει, οι οιωνοί φάνηκαν δυσοίωνοι.
Πρώτα, η σοβαρή τεχνική βλάβη στο κυβερνητικό αεροσκάφος της Γερμανίδας καγκελαρίου Άγκελα Μέρκελ, που ανέτρεψε το πρόγραμμά της, αφού δεν πρόλαβε να φθάσει εγκαίρως στην Αργεντινή και να συναντηθεί χθες το βράδυ με τον Αμερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ και τον Κινέζο ομόλογό του Σι Τζινπίνγκ.
Έπειτα, ο ίδιος ο Τραμπ που πριν ακόμη φθάσει κατέβασε τον πήχη των προσδοκιών, με τις αντιφατικές και αινιγματικές δηλώσεις του: «Είμαστε πολύ κοντά στο να κάνουμε κάτι με την Κίνα, αλλά δεν ξέρω αν θέλω να το κάνω». Και όλα αυτά, με φόντο τις αλλεπάλληλες κατηγορίες της Ουάσιγκτον εναντίον του πολυμερούς συστήματος, τις διαφωνίες μεταξύ των χωρών στο θέμα της κλιματικής αλλαγής, την επιβράδυνση της παγκόσμιας οικονομίας, την ένταση Ρωσίας - Δύσης, Σ. Αραβίας - Δύσης και τη νέα γεωπολιτική κατάσταση στη θάλασσα Αζόφ μεταξύ Κιέβου και Μόσχας. Οι μεγάλες δυνάμεις επικαλούνται ένα «κυνήγι μαγισσών», σε μία ατελείωτη διελκυστίνδα που δημιουργεί ανατροπές, αντιπαραθέσεις, νέους συσχετισμούς και καθορίζει τα επόμενα βήματα των ηγετών. Ο Ντόναλντ Τραμπ αποφάσισε να ακυρώσει την προγραμματισμένη συνάντησή του με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν, ο Σαουδάραβας διάδοχος του θρόνου Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν βρέθηκε αισθητά παραγκωνισμένος, με τον πρόεδρο της Αργεντινής Μαουρίσιο Μάκρι να προσπαθεί να συμβιβάσει τα ασυμβίβαστα.
Νεφελώδες και το σκηνικό του διεθνούς εμπορίου, με αναλυτές να αναμένουν μεν μία συμφωνία -ή καλύτερα συμβιβασμό- ανάμεσα στην Ουάσιγκτον και στο Πεκίνο για τους δασμούς, προειδοποιώντας ωστόσο ότι δεν θα είναι αυτό που η κάθε πλευρά επιθυμεί. Μία εκδοχή συμβιβασμού είναι οι ΗΠΑ να «παγώσουν» την επιβολή περαιτέρω δασμών με αντάλλαγμα συζητήσεις για την προστασία της αμερικανικής τεχνολογίας. Αρκούν όμως τα ευχολόγια και οι καλές προθέσεις;
Είναι γεγονός ότι ανάμεσα στις ΗΠΑ και στην Κίνα διακυβεύονται πολύ περισσότερα από το εμπόριο, όπως επιρροή, ανταγωνισμός, πρακτικές, ασφάλεια, ιδεολογίες, γι’ αυτό δεν υπάρχει τίποτε που ο Σι θα μπορούσε να βάλει στο τραπέζι για να ικανοποιήσει το αίτημα του Τραμπ για διαρθρωτική αλλαγή της Κίνας. Ούτε και ο Τραμπ θα μπορούσε να κάνει θεαματική οπισθοχώρηση, όταν το εμπορικό έλλειμμα των ΗΠΑ με την Κίνα ανήλθε πέρυσι στα 375,6 δισ. δολάρια.
