Γιώργος Σ. Κουλουβάρης
[email protected]
Το διαμάντι του ευρωπαϊκού ρομαντισμού και διαχρονικό αριστούργημα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, το μυθιστόρημα «Η Παναγία των Παρισίων» του Βίκτωρος Ουγκώ (1802-1885), ζωντανεύει στο θεατρικό σανίδι. Η παράσταση -με Εσμεράλδα τη Νάντια Κοντογεώργη και Κουασιμόδο τον Δημήτρη Πιατά- παρουσιάζεται, σε σκηνοθεσία Σοφίας Σπυράτου, στο Θέατρο Παλλάς.
Το έργο μιλά για τη διαφορετικότητα και τις κοινωνικές διακρίσεις, για το πολυσυζητημένο σύγχρονο bullying -που το βρίσκουμε ίδιο με τον σημερινό, τον καιρό του μεσαίωνα-, για τον αγνό, ανιδιοτελή έρωτα που φτάνει ως την απόλυτη προσφορά και αγάπη, για τον αυταρχισμό και τις αυθαιρεσίες της εξουσίας που συνθλίβουν ή χειραγωγούν ύπουλα τον απλό άνθρωπο. Το βαθιά ανθρώπινο ποίημα είναι ένα ταξίδι στις ιστορίες του αγαθού Κουασιμόδου και της πανέμορφης Εσμεράλδας –ιστορίες γεμάτες μαγεία και χιούμορ, αλήθεια και παραμύθι, δράση και τραγούδια, δάκρυ και χαρά. Η θεατρική μεταφορά -με σεβασμό στην ουσία και το κλίμα του κλασικού αφηγήματος- απευθύνεται σε όλη την οικογένεια και είναι προσαρμοσμένη στις σημερινές γλωσσικές και αισθητικές αντιλήψεις και συνθήκες, ώστε τα παιδιά κάθε ηλικίας να το παρακολουθούν με άνεση και ενδιαφέρον, αλλά και να αντλούν χρήσιμα ηθικά διδάγματα, ευεργετικά για τις ψυχές τους.
Μιλήσαμε με την πρωταγωνίστρια της παράστασης, Νάντια Κοντογεώργη.
Λίγα λόγια σας για την παράσταση και τα μηνύματά της.
«Η διαφορετικότητα, η ελευθερία, ο έρωτας, η καλοσύνη, η αγάπη, η εξουσία, ο Θεός και η δικαιοσύνη Του, οι φήμες και η παραπληροφόρηση στη διαμόρφωση συλλογικής συνείδησης, η τιμωρία... Είναι τόσα πολλά που τίθενται αριστοτεχνικά από τον Ουγκώ και μεταφέρονται συγκινητικά από τον Στρατή Πασχάλη στην παράστασή μας, υπό την καθοδήγηση της Σοφίας Σπυράτου και τη μουσική του Νίκου Κυπουργού». Πώς αισθάνεστε που ενσαρκώνετε την Εσμεράλδα, μια ηρωίδα των παιδικών μας χρόνων;
«Συνειδητοποιώ ξανά και ξανά την αξία που προσδίδει στη ζωή μου το επάγγελμά μας. Έρχομαι σε επαφή, καθημερινά, μέσω αυτής της γυναίκας, με τη γενναία και αυθεντική μου πλευρά. Με τον παρορμητισμό και την ευαισθησία μου και κυρίως με το αξιακό μου σύστημα, που η Εσμεράλδα φέρει ακλόνητο και το υπερασπίζεται με την ανάσα της».
Κάποια κεντρικά χαρακτηριστικά του παιδικού κοινού; Ποιες οι πιο έντονες διαφορές του από αυτό των ενηλίκων;
«Η άμεση συναισθηματική επικοινωνία, χωρίς φίλτρα». Πόσο σημαντικό είναι το παιδικό θέατρο για τη διάπλαση του εύπλαστου χαρακτήρα των παιδιών;
«Εύχομαι πολύ».
Κοινωνικές διακρίσεις και bullying βρίσκονται στο επίκεντρο του έργου. Κάποιο σχόλιό σας για τη σημερινή παρουσία αυτών των φαινομένων;
«Δυστυχώς, διαχρονικά. Τα φαινόμενα αυτά, όσο κουβαλάμε μίσος για τον εαυτό μας θα τα συναντάμε στους συνανθρώπους». Στο επίκεντρο του έργου και ο αγνός, ανιδιοτελής έρωτας που φτάνει στη θυσία. Πόσο εύκολο είναι να τον ζήσει κάποιος;
«Η αγάπη ας μην είναι αυτοθυσία αλλά ζωή μέσα από τη ζωή. Εδώ, οι ήρωες δεν θυσιάζονται αλλά δρουν δυναμικά, με κινητήριο δύναμη την επιταγή της ψυχής τους».
Ένας αγαπημένος σας ήρωας παραμυθιού;
«Γκρέτελ».
Ένα βιβλίο που διαβάσατε τελευταία;
«“Πρέπει να μιλήσουμε για τον Κέβιν”» της Lionel Shriver».
Ένα ταξίδι που θέλετε να κάνετε;
«Στη Ρώμη ξανά και ξανά». Μια αγωνία σας;
«Οι δικοί μου άνθρωποι».
Μια ευχή σας;
«Υγεία και φως στις ψυχές μας. Να είμαστε φάροι, σε θαλασσοταραχή και νηνεμία».
Ταυτότητα Παράστασης
Σκηνοθεσία: Σοφία Σπυράτου, συγγραφή του διασκευασμένου κλασικού κειμένου: Στρατής Πασχάλης, πρωτότυπη μουσική: Νίκος Κυπουργός, φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος, σκηνικά και κοστούμια: Μανόλης Παντελιδάκης.
Τους πρωταγωνιστικούς ρόλους ερμηνεύουν οι Δημήτρης Πιατάς (Κουασιμόδος), Νάντια Κοντογεώργη (Εσμεράλδα), Θοδωρής Κατσαφάδος (Φρολό), Γιώργος Συμεωνίδης (Γκρεγκουάρ), Δημήτρης Γκοτσόπουλος (Φοίβος), Αλέξανδρος Ψυχράμης (Βασιλιάς Λουδοβίκος), Κώστας Μαγκλάρας ( Αρχηγός των Τσιγγάνων), και οι λυρικοί τραγουδιστές Μάριος Πετκίδης, Ιωάννης Κοντέλλης (Δύο Γρύπες). Μαζί τους ένας μεγάλος θίασος ηθοποιών, χορευτών, ακροβατών και τραγουδιστών.
Θέατρο Παλλάς: Βουκουρεστίου 5, Αθήνα.
