Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Στην τρίτη κατηγορία των χωρών ως προς τους δείκτες της οικονομικής ελευθερίας κατατάσσει την Ελλάδα η μελέτη του, εκ Καναδά ορμώμενου, Ινστιτούτου Fraser.
Η χώρα μας, με βάση τα στοιχεία του 2016, καταλαμβάνει την 108η θέση ανάμεσα σε 162 χώρες και μοιράζεται την ίδια επίδοση με την Κίνα και τη Σουαζιλάνδη. Συνηθισμένοι στα χαμηλά -κι όχι μόνον τα χρόνια τα μνημονιακά-, η συγκατοίκηση με τη δεύτερη οικονομική δύναμη στον κόσμο δεν είναι και για πόνο. Ή μήπως είναι;
Ας δούμε ποιος το λέει, γιατί τα οικονομικά δεν είναι μία ουδέτερη επιστήμη, δεν λειτουργούν σε κενό χώρο, ενδιαφέρονται για τον προορισμό του οχήματος, που καθορίζεται διαμέσου πολιτικών διαδικασιών. Σύμφωνα με τη δεξαμενή σκέψης, αποστολή της είναι «να μετρά, να μελετά και να δημοσιοποιεί την επίδραση των ανταγωνιστικών αγορών και της κρατικής παρέμβασης στην ευημερία των ατόμων». Προφανώς, γιατί -σύμφωνα με τη θατσερική φράση- «δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα όπως η κοινωνία, υπάρχουν μόνο άτομα και οικογένειες». Αναθεματισμός του κράτους, πίστη στη λογική των αγορών, εξύμνηση της ατομικότητας, λατρεία του ιδιωτικού - εντάξει δεν κρύβει αυτό το κέντρο παραγωγής ιδεών πού κινείται και από τι εμφορείται.
Οι απόψεις του είναι ιδεολογικά χρωματισμένες. Αυτό δεν είναι ούτε καλό ούτε κακό. Είναι, όμως, βασικό για όποιον θέλει να σταθμίζει, να μετρά και ν’ αφαιρεί τα περιττά. Για παράδειγμα, όπως επισημαίνει το Fraser, σημαντικές έρευνες επιβεβαιώνουν σταθερά ότι οι άνθρωποι που ζουν σε χώρες με μεγάλο βαθμό οικονομικής ελευθερίας απολαμβάνουν υψηλότερο επίπεδο ευημερίας, έχουν ευρύτερα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα, καθώς και μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής. Λογικό φαίνεται, αλλά όταν μιλάμε για μελέτες, τον λόγο έχουν τα στοιχεία.
Στην 20ή θέση του δείκτη οικονομικής ελευθερίας συναντάμε τη Γερμανία, μαζί με τη Ρουμανία. Τη Ρουμανία, όπου η λέξη «Rezist» (αντίσταση) εναντίον της διαφθοράς εμφανίζεται παντού και είχε επιπτώσεις στην υγεία η μεγάλη έξοδος ανθρώπινου δυναμικού.
Στα ξένα αναζήτησαν την ευημερία, παρά τον μεγάλο βαθμό οικονομικής ελευθερίας. Γι’ αυτό σας λέω. Κάτι έχουν τα στοιχεία. Είναι η Αλβανία επτά θέσεις πάνω από την Ιαπωνία. Τελεία. Ο μόνος τρόπος να λειτουργήσει ξανά η οικονομία είναι να αντικατασταθούν οι αβεβαιότητες της πολιτικής ζωής με τις δικές τους βεβαιότητες.
