Ο κ. Μητσοτάκης έπρεπε να δώσει ακόμη μεγαλύτερα διαπιστευτήρια και εχέγγυα στο κεφάλαιο, για να ξεπεράσει τον κ. Τσίπρα και να διεκδικήσει αυτός το χρίσμα του εκλεκτού.
Πίσω όμως από τους υψηλούς τόνους και τα κάλπικα διλήμματα, που έθεσε ο Μητσοτάκης, μετά τον Τσίπρα, προκύπτει σαφώς ότι τα προγράμματα του ΣΥΡΙΖΑ και της Ν.Δ. θυμίζουν τη γνωστή σπαζοκεφαλιά «βρες τις διαφορές».
Και οι δυο είναι προσηλωμένοι στο μνημονιακό πλαίσιο, στη συνέχιση των αναδιαρθρώσεων που έχουν ανάγκη οι επιχειρηματικοί όμιλοι, πάνω απ’ όλα στον ευρωΝατοϊκο «μονόδρομο». Και οι δυο υπόσχονται κάποια ψίχουλα από την καπιταλιστική ανάπτυξη και τις επενδύσεις, που θα εξανεμιστούν από τη συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής.
Οι διαφορές τους αφορούν στο από ποια τσέπη θα τα πάρουν από το λαό, καθώς και την υπηρεσία που προσφέρει ο καθένας στο σύστημα. Η μεν Ν.Δ. προτάσσει την προσήλωσή της στις αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις, ο δε ΣΥΡΙΖΑ την ικανότητά του στη χειραγώγηση του λαού.
Καμία εμπιστοσύνη στο ΣΥΡΙΖΑ και τη Ν.Δ. Αυτοί που μας έφεραν ως εδώ δεν μπορούν να κάνουν τίποτε διαφορετικό. Η διαφορά μπορεί να γίνει με δυνατό ΚΚΕ, με τον αγώνα μας, για να βάλουμε μπροστά τη ζωή και τις ανάγκες μας.
