Από την έντυπη έκδοση
Tου Τζέφρι Ντ. Σακς*
*Ο Τζέφρι Ντ. Σακς, καθηγητής Αειφόρου Ανάπτυξης και καθηγητής Υγειονομικής Πολιτικής και Διαχείρισης στο Πανεπιστήμιο Columbia, είναι διευθυντής του Κέντρου Αειφόρου Ανάπτυξης της Κολούμπια και του Δικτύου Λύσεων Αειφόρου Ανάπτυξης του ΟΗΕ.
EPA
Το 1965 ο Βαλερί Ζισκάρ Ντ’ Εστέν, τότε υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας, αποκάλεσε τα οφέλη που αποκόμιζαν οι ΗΠΑ από τον ρόλο του δολαρίου ως κύριου αποθεματικού νομίσματος παγκοσμίως «υπερβολικό προνόμιο». Τα οφέλη μειώνονται με την άνοδο του ευρώ και του νομίσματος της Κίνας, του ρενμίνμπι (επίσημη ονομασία του γιουάν), ως ανταγωνιστικών αποθεματικών νομισμάτων. Και τώρα οι λανθάνοντες εμπορικοί πόλεμοι του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ και οι κυρώσεις κατά του Ιράν θα επιταχύνουν την αποστροφή προς το δολάριο. Το δολάριο καθοδηγεί όλα τα υπόλοιπα νομίσματα στην παροχή χρηματικής λειτουργικότητας στις διεθνείς συναλλαγές. Είναι η σημαντικότερη μονάδα υπολογισμού (ή μονάδα τιμολόγησης) για το διεθνές εμπόριο.
Είναι το βασικό μέσο ανταλλαγής για τον διακανονισμό διεθνών συναλλαγών. Είναι το κύριο αποθεματικό περιουσιακό στοιχείο για τις κεντρικές τράπεζες του κόσμου. Η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ λειτουργεί ως παγκόσμιος δανειστής της έσχατης λύσης, όπως στον οικονομικό πανικό του 2008, αν και πρέπει να αναγνωρίσουμε επίσης ότι τα σφάλματα της Fed συνέβαλαν στο να προκληθεί η κρίση του 2008. Και το δολάριο είναι το βασικό νόμισμα χρηματοδότησης, είναι το κυριότερο νόμισμα για δανεισμό στο εξωτερικό από τις επιχειρήσεις και τις κυβερνήσεις.
Ολόκληρο το άρθρο στη «Ναυτεμπορική»
