«Πιστεύω πως για να είσαι ευτυχισμένος, πρέπει να δέχεσαι την κατάστασή σου, αλλά να μην σταματάς τον αγώνα. Για να πλησιάσεις την ευτυχία μην περιμένεις τις καλύτερες στιγμές. Οι περισσότεροι από εμάς δεν ψάχνουν την ευτυχία στον άνθρωπο, την ψάχνουν αλλού. Μην ξεχνάτε όμως ποτέ, το αύριο δεν σημαίνει υπόσχεση».

«Αναγκάστηκα να διακόψω το σχολείο στην τετάρτη Δημοτικού. Τότε ένιωσα ένα τεράστιο κενό. Για να βρω διέξοδο ασχολήθηκα με πολιτιστικές δραστηριότητες, και ύστερα με το θέατρο. Αν δεν είχα γνωρίσει το θέατρο, τώρα θα ήμουν ανάμεσα στους νέους, αυτούς που ονομάζουμε "παιδιά του δρόμου". Η ζωή για μένα είναι αγώνας. Η αποθάρρυνση διαφυγή. Εγώ δεν διέφυγα, αντίθετα έμαθα να σηκώνομαι όταν πέφτω. Εμαθα να περιμένω. Εμαθα τα πάντα, εκτός από το να ξεχνώ. Εμαθα πως το να πολεμάς δεν είναι πάντα τόσο δύσκολο. Αλλά δεν ξέχασα ποτέ τη δύναμη της φιλίας, της παρέας, της απασχόλησης. Μη φοβάσαι την αγάπη, μην τραβάς τα χέρια σου. Θυμήσου, έλεγα πάντα, θα αγαπούσαμε τόσο πολύ τα τριαντάφυλλα χωρίς τ' αγκάθια τους; Τώρα πλέον είμαι σαν τον ήλιο στον ουρανό. Στέκομαι πάντα με την ίδια λάμψη. Το θέατρο είναι η ζωή μου. Το αγαπώ σαν το δάκρυ του χελιδονιού».

«Τώρα είμαι καλά κι ευτυχισμένη. Αν και μου λείπει κάτι που δεν το ένιωσα, ούτε θα το νιώσω ποτέ. Αυτό είναι να πω τη λέξη "μαμά" και "μπαμπάς"».

«Μην αφήνετε τους ανάπηρους μόνους. Μην μας περιφρονείτε. Μην μας κοιτάτε σαν εχθρούς ή σαν εξωγήινους, όταν περπατάμε στους δρόμους. Μην μας υποτιμάτε. Μην μας ενοχλείτε, σας παρακαλώ».

Μερικές από τις μαρτυρίες παιδιών από την Ελλάδα και την Τουρκία-των οποίων διατηρείται η ανωνυμία- που περιλαμβάνονται στο βιβλίο «Η ζωή, μια διαδρομή», το οποίο επιμελήθηκε η σύζυγος του πρέσβη της Ελλάδας στην Αγκυρα Αθηνά Κρητικού-Γεννηματά και εικονογράφησε η Λήδα Βαρβαρούση.

«Η ζωή, μια διαδρομή» συντάχθηκε για να δώσει φωνή και ελπίδα σε παιδιά που ζουν ανάμεσά μας με ειδικές ανάγκες, παιδιά που οι συνθήκες τα ανάγκασαν να δουλεύουν στους δρόμους, παιδιά εγκαταλειμμένα από την οικογένειά τους, παιδιά που δεν έπαψαν να ελπίζουν και να διεκδικούν ένα καλύτερο αύριο. Το βιβλίο εκδόθηκε σε τρεις γλώσσες (ελληνικά, τουρκικά και αγγλικά). Η πρώτη επίσημη παρουσίαση του βιβλίου πραγματοποιήθηκε στις 7 Ιουνίου στο Πολυτεχνείο Μέσης Ανατολής.

«Είναι πράγματι, αυτά τα παιδιά απομονωμένα ή είμαστε εμείς αποκλεισμένοι στη δική μας καθημερινότητα;, αναφέρει ο πρέσβης της Ελλάδας στην Αγκυρα Γιώργος Γεννηματάς.

Το βιβλίο δεν θα διατεθεί στο εμπόριο, αλλά θα διανεμηθεί σε διάφορα ιδρύματα, εκκλησίες και στις αντιπροσωπείες της χώρας μας στο εξωτερικό. Στην Ελλάδα ενδέχεται να παρουσιαστεί το φθινόπωρο του 2006.

* H φωτογραφία είναι αρχείου.

ΑΠΕ-ΜΠΕ