Ένα ρομπότ για χρήση σε άλλους πλανήτες, το οποίο θα είναι σε θέση να εντοπίζει εξωγήινα βακτήρια, σε περίπτωση που έρθει σε επαφή μαζί τους, αναπτύσσει μια επιστήμονας της NASA.
Η συγκεκριμένη ιδέα, που βρίσκεται ακόμα σε πολύ πρώιμο στάδιο ανάπτυξης, έχει ως στόχο ένα ρομποτικό όργανο που θα μπορεί να «μιμείται» αυτό που κάνουν οι βιολόγοι σε καθημερινή βάση στα εργαστήριά τους: Να κοιτούν στα μικροσκόπιά τους για να ταυτοποιούν είδη μικροβιακής ζωής. Ένα τέτοιο μέσο θα αναβάθμιζε σημαντικά τις δυνατότητες της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας στον τομέα αυτόν, δεδομένου του ότι μέχρι τώρα τα οχήματα της NASA έφεραν εργαλεία και όργανα σχεδιασμένα για ίχνη ζωής και όχι για τους ζωντανούς οργανισμούς τους ίδιους.
«Η ζωή υπάρχει παντού στη Γη, ακόμα και σε μέρη που είναι αφιλόξενα για τους ανθρώπους» λέει η Μελίσα Φλόιντ, επιστήμονας στο Goddard Space Flight Center στο Γκρίνμπελτ του Μέριλαντ, που, μέσω χρηματοδότησης του προγράμματος Goddard Internal Research and Development, αναπτύσσει τρόπους αυτοματισμού υποσυστημάτων για το FISHbot. «Είχα αυτή την ιδέα- βασικά μια μεγάλη υπόθεση από πλευράς μου: Αν η ζωή εξελίχθηκε στον Άρη με τον ίδιο τρόπο που το έκανε στη Γη; Σίγουρα, ο Άρης “βομβαρδίστηκε” με την ίδια “σούπα χημείας” όπως η Γη».
Για να βρει ζωή σε άλλους πλανήτες, το ρομποτικό όργανο της Φλόιντ θα επικεντρωνόταν στην ταυτοποίηση βακτηρίων και αρχαίων- μελών μιας μεγάλης ομάδας μονοκύτταρων μικροοργανισμών που μπορούν να επιβιώνουν σε διάφορα περιβάλλοντα, και θεωρείται πως ήταν οι πρώτοι οργανισμοί που εμφανίστηκαν στη Γη, πριν από 4 δισ. χρόνια. Στη Γη ένα γραμμάριο εδάφους περιέχει κατά μέσο όρο περίπου 40 εκατομμύρια βακτηριακά κύτταρα, ενώ ένα ml γλυκού νερού έχει συνήθως ένα εκατ. κύτταρα.
Η ιδέα της Φλόιντ, για την οποία η ίδια εκτιμά ότι θα μπορούσε να οδηγήσει σε ένα αυτόνομο ρομπότ ή ένα από μια σειρά οργάνων σε ρόβερ, βασίζεται σε μια ευρέως χρησιμοποιούμενη τεχνική ονόματι FISH (fluorescent in sity hybridization), που έχει αναπτυχθεί για τον εντοπισμό της παρουσίας ή απουσίας RNA ή αλληλουχιών μονόκλωνου DNA σε χρωμοσώματα. Αυτές οι δομές εντοπίζονται στους πυρήνες των περισσότερων ζωντανών κυττάρων και φέρουν γενετικές πληροφορίες υπό τη μορφή γονιδίων. Από τότε που αναπτύχθηκε, το FISH χρησιμοποιείται σε γενετικές έρευνες, στην ιατρική και στην ταυτοποίηση ειδών.
Όταν χρησιμοποιείται σε ένα εργαστήριο, το FISH περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, την τοποθέτηση ενός δείγματος σε ένα σλάιντ, τη σωστή ταξιθεσία των κυττάρων και τη θέρμανση του δείγματος, προκειμένου να ταυτοποιηθεί ο οργανισμός μέσω της λάμψης . Η Φλόιντ προσπαθεί να κάνει το ίδιο με ένα ρομπότ, για το οποίο η ίδια επιδιώκει να είναι σε θέση να ταυτοποιεί πολλούς μονοκύτταρους οργανισμούς. Η πρόκληση έγκειται στην απλοποίηση και αυτοματοποίηση της διαδικασίας.
«Η ιδέα εδώ είναι να αντικαταστήσουμε με ένα ρομποτικό σύστημα αυτό που ένας επιστήμονας κάνει στο εργαστήριο» λέει η ίδια. «Θα μπορούσα να είμαι εντελώς λάθος» σχετικά με το πώς μπορεί να εδραιώθηκε πιθανή ζωή στον Άρη ή σε άλλους πλανήτες (αν θα μπορούσε να συνέβη όπως έγινε στη Γη) προσθέτει- «αλλά πώς μπορούμε να το ξέρουμε; Δεν το ψάξαμε ποτέ».
