Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
« Οι οπαδοί του ποδοσφαίρου είναι υπέρ του Brexit», είχε γράψει κατά τη διάρκεια του Euro 2016 η Daily Express, η οποία, εντάξει, δεν είναι και Bίβλος εγκυρότητας, αλλά έφτιαχνε κλίμα.
Ο άνθρωπος του 51,9%, ενώ υπέμενε αυτό που θεωρούσε αδικία, όσο έμοιαζε αθεράπευτη, άρχισε να του φαίνεται ανυπόφορη μόλις πέρασε απ’ τον νου του η ιδέα ότι μπορεί να εξαλειφθεί.
Αν ανατρέξουμε στους λόγους για τους οποίους οι «Εξερχόμενοι» ήταν μαινόμενοι, θα δούμε δύο παράγοντες που είχαν πραγματικά σημασία: το μεταναστευτικό (ακόμη και η μετακίνηση πολιτών από την Ε.Ε.) και η εθνική κυριαρχία.
Και η πρόκληση που βγαίνει απ’ αυτό, όπως μουρμούριζαν τότε πολλοί, είναι ότι χρειάζεται να βρούμε ένα νέο τρόπο να περιγράψουμε την παγκοσμιοποίηση, χωρίς περικοκλάδες και φιλελεύθερες φούσκες. Παίξτε μπάλα.
Μπορεί πάνω από τους μισούς στο δημοψήφισμα της 23ης Ιουνίου 2016 να χειροκρότησαν τον Φάρατζ που ανέμιζε τη σημαία της ανεξαρτησίας και κραύγαζε ότι θα προτιμούσε μια φτωχότερη Βρετανία, αλλά με λιγότερους μετανάστες, μα πόσοι Βρετανοί θα επικροτούσαν τον παραγκωνισμό του Ραχίμ Στέρλινγκ ή του Άσλεϊ Γιανγκ από τα «Λιοντάρια»; Πόσοι θα ήθελαν εκτός, τους εννέα από τους 23 παίκτες της αποστολής, που κατάγονται από την Αφρική ή την Καραϊβική;
Τότε, στην κάψα του δημοψηφίσματος ή τώρα, του Μουντιάλ την ώρα, που κλωτσούν υπέροχα; Δεν υπάρχει απάντηση που να μην μπορεί να δοθεί, αρκεί να τεθεί «σωστά» η ερώτηση.
Άλλη απάντηση έδωσαν στις κάλπες, άλλη δίνουν, όταν στα γήπεδα της Ρωσίας ξεδίνουν. Μα, το ποδόσφαιρο είναι ένα τελείως διαφορετικό κεφάλαιο από την πολιτική, σπεύδουν να δικαιολογηθούν όσοι δεν είχαν πρόβλημα να γίνει το «Νησί» Μικρά Αγγλία, ένα νοσταλγικό θεματικό πάρκο στον Ατλαντικό Ωκεανό.
Αστειεύεστε, κυρίες και κύριοι; Όλα είναι πολιτική, επιρροή και επιλογή. Αυτήν τη φορά, πάντως, το ποδόσφαιρο είναι «λιγότερο θορυβώδες, λιγότερο εθνικιστικό από την πολιτική μας», όπως παραδέχεται η Τζάνις Τέρνερ στους Sunday Times. Ίσως, γι’ αυτό και οι μουσουλμάνοι της Αγγλίας αισθάνονται πως μπορούν να ξεδιπλώσουν τη σημαία με τον σταυρό του Αγίου Γεωργίου.