Της Νατάσας Στασινού
[email protected]
Η Ρώμη και ο υπουργός Εσωτερικών, Ματέο Σαλβίνι, αρχηγός της ακροδεξιάς Λέγκας, δέχθηκαν αλλεπάλληλα πυρά το τελευταίο διάστημα για τη στάση τους στην αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης και των μεταναστευτικών ροών. Τελικά προβάλλουν ως οι μεγάλοι κερδισμένοι της συμφωνίας, που επετεύχθη στις Βρυξέλλες, μαζί με τη Γερμανίδα καγκελάριο, Άγκελα Μέρκελ, που εξασφάλισε το δικό της κέρδος με διμερείς συμφωνίες. Ο συμβιβασμός- αν θεωρηθεί τέτοιος- έδειξε ότι τα περισσότερα κράτη- μέλη, ακόμη και εάν σε επίπεδο ρητορικής είναι υπέρ των ανοιχτών συνόρων και της αλληλεγγύης, στην πραγματικότητα θέλουν τις μεταναστευτικές ροές μακριά από την δική τους πόρτα. Μπορεί να αποφεύγουν τις εθνικιστικές κορόνες των Σαλβίνι και Ζεεχόφερ, αλλά στην πράξη ασπάζονται τις θέσεις τους.
«Είναι μία συμφωνία που στέλνει μήνυμα κατά του λαϊκισμού και του εθνικισμού»σχολίασε ο διευθύνων σύμβουλος της Siemens, Τζο Κέζερ, Αλλά μόνο εκείνος το είδε έτσι. Ο αμερικανικός Τύπος, που παρακολουθεί με το πλεονέκτημα του τρίτου τις εξελίξεις, βλέπει «προσχώρηση των Ευρωπαίων στις σκληρές θέσεις», όπως σχολιάζουν οι ΝΥ Times, ενώ και η WSJ αφιερώνει το πρώτο θέμα της ηλεκτρονικής έκδοσής της στη συμφωνία, η οποία όπως τονίζει στον τίτλο «αντανακλά την άνοδο των αντι-μεταναστευτικών κομμάτων».
Αλλά και σύσσωμος ο γερμανικός και βρετανικός Τύπος κάνει λόγο για μία συμφωνία, η οποία ήρθε ύστερα από τις πιέσεις της ιταλικής κυβέρνησης, μαρτυρά ότι ενισχύεται η φωνή ακροδεξιών δυνάμεων και δεν πετυχαίνει πολλά περισσότερα από το να κερδίσει χρόνο για την Άγκελα Μέρκελ, που έβλεπε την καρέκλα της να τρίζει. Τώρα οι εταίροι της Χριστιανοκοινωνιστές εμφανίζονται ικανοποιημένοι και καλούνται να αντιμετωπίσουν εκείνοι τη δυσαρέσκεια των πολιτών για τη στάση τους απέναντι στην καγκελάριο, παρά το γεγονός ότι η πλειονότητα συμφωνεί με τις θέσεις Ζεεχόφερ στο μεταναστευτικό.
Κανείς δεν μπορεί να αγνοεί την πραγματικότητα, για το πού κινούνται κυβερνήσεις και κοινή γνώμη στην Ε.Ε. στο φλέγον αυτό ζήτημα. Μπορεί τα ρατσιστικά παραληρήματα του Σαλβίνι και η τάση του να διαφημίζει τη σκληρότητά του ή η απειλή Ζεεχόφερ να ρίξει την κυβέρνηση να τους βάζουν στο στόχαστρο, αλλά δεν είναι μόνοι. Οι θέσεις της αυστριακής κυβένησης- που αναλαμβάνει από αύριο την προεδρία της Ε.Ε.- και ειδικά του καγκελαρίου Κουρτς υπέρ μίας Ευρώπης- φρουρίου είναι γνωστές. Η στάση Ουγγαρίας, Πολωνίας, Σλοβακίας, επίσης. Και το πώς αντιμετώπισε η Μάλτα το Aquarius το θυμόμαστε όλοι.
Αλλά και η Γαλλία της υπεράσπισης των ευρωπαϊκών αξιών σε επίπεδο ρητορικής, στην πράξη κρίνεται «λίγη». Ο Σαλβίνι έχει πει πολλά ψέματα και μισές αλήθειες. Αλλά όταν μιλάει για υποκρισία των Γάλλων δεν έχει εντελώς άδικο. Δεν είναι μόνο ότι το Παρίσι αρνείται να δεχθεί τα πλοία οργανώσεων διάσωσης, στα οποία κλείνει τα λιμάνια της η Ιταλία, με τον Μακρόν να δηλώνει ότι «δεν μπορούμε να αλλάξουμε την έννοια της πρώτης χώρας υποδοχής» (η Γαλλία δεν είναι τέτοια και επομένως δεν είναι δικό της το πρόβλημα, μας λέει). Στα γαλλο-ιταλικά σύνορα, όπως αναφέρεται σε ρεπορτάζ της Washington Post, οι έλεγχοι είναι καθημερινοί από τη γαλλική αστυνομία, που στέλνει δεκάδες μετανάστες πίσω στην Ιταλία. «Ο Μακρόν κάνει κήρυγμα στην Ιταλία και άλλες χώρες, αλλά ενώ δέχεται κάποιους πρόσφυγες, τηρεί σκληρή στάση απέναντι σε μετανάστες, που αναζητούν οικονομικές ευκαιρίες και αντιστέκεται στην επανεγκατάσταση όσων είχαν την ευκαιρία να αιτηθούν άσυλο αλλού στην Ευρώπη» παρατηρεί η αμερικανική εφημερίδα.
Την ίδια ώρα στη Σουηδία οι αρχές αντιμετωπίζουν τις προσφυγικές και μεταναστευτικές ροές ως απειλή για τη δημόσια ασφάλεια. Όπως ανακοινώθηκε θα ενταθούν οι έλεγχοι διαβατηρίων στα αεροδρόμια και στα λιμάνια σε όλη τη χώρα, καθώς στα σύνορα «η απειλή μοιάζει κατά τι διαφορετική από πριν».
Είναι σαφές: Η εποχή του «Refugees welcome» έχει τελειώσει προ πολλού.
