Οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις της βιομηχανικής δραστηριότητας μεγάλης κλίμακας μπορούν να γίνονται αισθητές για πολύ καιρό μετά τη διακοπή της δραστηριότητας. Μια νέα μελέτη του Πανεπιστημίου του Σασκατσουάν στον Καναδά ανακάλυψε ότι δεκαετίες μετά το κλείσιμο ενός τεράστιου ορυχείου στα Βορειοδυτικά Εδάφη του Καναδά, πολλά μικρά ζώα εξακολουθούν να μεταφέρουν σημαντικές ποσότητες τοξικών χημικών ουσιών, όπως το αρσενικό, στη γούνα τους.
Ενώ υψηλά επίπεδα αρσενικού είχαν καταγραφεί στο έδαφος, τα φυτά και τα ψάρια κοντά στο ορυχείο, οι επιστήμονες δεν είχαν προηγουμένως ανακαλύψει την επίδραση στα μικρά θηλαστικά. Η κατανόηση της πιθανής τοξικότητας αυτών των ζώων είναι σημαντική, καθώς αυτά τα πλάσματα εξακολουθούν να θηρεύονται για τροφή και τις γούνες τους, μέσω των οποίων οι άνθρωποι μπορούν επίσης να εκτεθούν στις επικίνδυνες χημικές ουσίες.
Το γιγαντιαίο ορυχείο συνέβαλε στη μόλυνση του περιβάλλοντος από αρσενικό στα 55 χρόνια λειτουργίας του. Η εξόρυξη χρυσού συνεπάγεται τη θέρμανση των μεταλλευμάτων σε εξαιρετικά υψηλές θερμοκρασίες. Αυτή η διαδικασία δημιουργεί μια τοξική ένωση που ονομάζεται τριοξείδιο του αρσενικού, περίπου 237.000 τόνοι του οποίου είναι θαμμένοι υπόγεια κοντά στο ορυχείο. Το αρσενικό βρίσκεται φυσικά μέσα στη Γη, συχνά σε πετρώματα που περιέχουν χρυσό. Ενώ το αρσενικό συνήθως διαχέεται αργά στο περιβάλλον μέσω της σταθερής διάβρωσης του πετρώματος, η εξόρυξη χρυσού επιταχύνει αυτή τη διαδικασία.
Τα μικρά θηλαστικά, όπως ο λαγός, συχνά χρησιμεύουν ως σημάδια πρόωρης προειδοποίησης για τη μόλυνση του περιβάλλοντος. Λόγω του περιορισμένου εύρους βιοτόπων και διατροφής των λαγών αυτών, τα επίπεδα ρύπων στη γούνα τους είναι συχνά υψηλότερα από άλλους οργανισμούς. Όταν οι λαγοί που ζούσαν κοντά στο ορυχείο ελέγχθηκαν για επίπεδα αρσενικού, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ήταν 20 έως 50 φορές υψηλότερα από αυτά σε λαγούς σε άλλες περιοχές. Η άγρια ζωή που έχει μολυνθεί με αρσενικό συχνά υποφέρει από οστεοπόρωση, νευρολογικές βλάβες, αναπαραγωγικά προβλήματα και χρόνιες μεταβολικές νόσους. Οι επιστήμονες ανησυχούν ιδιαίτερα ότι η μόλυνση από το αρσενικό θα βρεθεί στην τροφική αλυσίδα και θα βλάψει μεγαλύτερα θηλαστικά, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων.
