Από την έντυπη έκδοση
Του Βασίλη Κωστούλα
[email protected]
«H Ευρώπη αποτελεί το πιο σημαντικό εθνικό συμφέρον της Γερμανίας». Μιλώντας στο κεντροαριστερό Spiegel, ο Σοσιαλδημοκράτης υπουργός Οικονομικών Όλαφ Σολτς, εκ του αποτελέσματος, διασκεδάζει τις εντυπώσεις για το γεγονός ότι δεν υπάρχει ουσιαστική αλλαγή στην οικονομική πολιτική του Βερολίνου.
Ήταν προβλέψιμο για όσους παρατηρούσαν προσεκτικά τις εξελίξεις. Ενδεικτικά όσα έλεγε στη «Ν» ο βιογράφος της Άγκελα Μέρκελ, Matt Qvortrup, πριν από τις γερμανικές εκλογές, ερωτηθείς τότε για τον Μάρτιν Σουλτς: «Αν εκλεγεί, θα προσπαθήσει να δείξει ότι μπορεί να είναι σκληρός. Σε αντίθεση με την Άγκελα Μέρκελ, η οποία το έχει ήδη αποδείξει». Όλα έχουν να κάνουν με το κλίμα που επικρατεί στη γερμανική κοινωνία.
Υπό αυτό το πρίσμα, στο Βερολίνο δεν μπορούν να δουν πώς θα υπάρξει ενεργοποίηση του χρηματοδοτικού προγράμματος του ΔΝΤ, που θέτει ως απαράβατη προϋπόθεση μια άμεση και δραστική περαιτέρω ελάφρυνση του ελληνικού χρέους. Όλες οι πληροφορίες συγκλίνουν στη διαπίστωση ότι σε αυτήν τη φάση η Γερμανία δεν είναι διατεθειμένη να παράσχει κάτι ουσιώδες στο ζήτημα του χρέους. Αυτόν τον χαρακτήρα έχει και η αλλαγή ρητορικής του CDU. Η νέα γραμμή «μπορούμε και χωρίς το ΔΝΤ» προετοιμάζει επικοινωνιακά το έδαφος για μια αντίστοιχη εξέλιξη.
Όμως στην εξίσωση για την Ελλάδα, όταν κάτι αλλάζει, τίποτα δεν μένει ίδιο. Σύμφωνα με πληροφορίες της «Ν», μία από τις θέσεις που διεκδικούν χώρο στον σκληρό πυρήνα του ευρώ είναι ότι η διαφαινόμενη μισή αποχώρηση του ΔΝΤ -ο εκπρόσωπος του Ταμείου επιβεβαίωσε και για τους πιο δύσπιστους ότι το ΔΝΤ θα είναι μέρος της μεταπρογραμματικής εποπτείας στην Ελλάδα- απομακρύνει το σενάριο ο ESM να αγοράσει το ελληνικό χρέος στο ΔΝΤ. Θα είναι σαν η Ευρωζώνη να σπρώχνει το Ταμείο έξω από το τραπέζι και αυτό είναι κάτι που πολιτικά θα προσπαθήσει να αποφύγει η Γερμανία στο εσωτερικό της.
Η εντύπωση που επικρατεί είναι ότι στο Eurogroup της 21ης Ιουνίου θα κλείσουν όλα - σημειωτέον, η γερμανική Βουλή θα είναι «μάχιμη» μέχρι και την πρώτη εβδομάδα του Ιουλίου. Η Γερμανία θα επιμείνει μέχρι τέλους στην προσπάθεια να αποφύγει μια προληπτική γραμμή για την Ελλάδα. Δεν είναι η έγκριση από τη γερμανική Βουλή. Είναι οι εντυπώσεις που θα προκαλέσουν στον Γερμανό ψηφοφόρο τα «πυρά» της αντιπολίτευσης, τόσο του AFD όσο και του FDΡ.
Η Γερμανία έχει εν μέρει δίκιο να τονίζει ότι η Ελλάδα αντιμετωπίζει πρόβλημα με το χρέος την περίοδο μετά το 2021, αλλά έχει μάλλον άδικο να επιμένει σε πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% για τα επόμενα χρόνια. Πριν απ’ όλα για το δικό της συμφέρον, όπως το επικαλείται ο Όλαφ Σολτς, η Ελλάδα θα πρέπει να καταστεί το συντομότερο δυνατό ικανή να αποπληρώνει το χρέος της. Αυτό απαιτεί μειωμένους φόρους που θα ωθήσουν την ανάπτυξη.
