Στην ιστορία του, το σιιτικό κίνημα Χεζμπολάχ έχει κατηγορηθεί πλειστάκις για πολλές επιθέσεις αυτοκτονίας, όπως εκείνης κατά της βάσης Αμερικανών και γάλλων στρατιωτών στη Βηρυτό το 1983, την επίθεση κατά της ισραηλινής πρεσβείας στο Μπουένος Αιρες το 1992, και κατά ισραηλινού πολιτιστικού κέντρου στην ίδια πόλη το 1994. Επίσης, πολλά στελέχη της οργάνωσης κατηγορούνται πως ήσαν οι ιθύνοντες νόες πίσω από απαγωγές Δυτικών στον Λίβανο στα τέλη της δεκαετίας του '80.
«Κρατούν πάντοτε το χαρτί αυτό στο χέρι, όμως προσώρας δεν έχουν κανένα συμφέρον να προσφύγουν σε τρομοκρατικές επιχειρήσεις. Εχουν φέρει τους Ισραηλινούς εκεί όπου θέλουν. Γνωρίζουν ότι το μόνο που οι Ισραηλινοί δεν μπορούν να "καταπιούν" είναι η σύλληψη ομήρων. Γνωρίζουν πως ο Εχούντ Ολμέρτ δεν έχει τόση επιβολή πάνω στους στρατηγούς του, όση είχε ο Αριέλ Σαρόν», τόνισε ο γάλλος Αλαίν Σουέ, πρώην επικεφαλής της γαλλικής αντικατασκοπείας, ο οποίος είχε υπηρετήσει επί μακρόν στην περιοχή.
Για τη Τζούντιθ Πάλμερ Χαρίκ, καθηγήτρια στο Αμερικανικό Πανεπιστήμιο της Βηρυτού, «η τρομοκρατία δεν είναι επί του παρόντος μίας επιλογή. Περισσότερο από ποτέ άλλοτε, η Χεζμπολάχ καλλιεργεί την εικόνα της αντιστασιακής οργάνωσης. Και το κάνει αντιμετωπίζοντας τον ισραηλινό στρατό στο πεδίο της μάχης».
Για το άμεσο μέλλον, εκτιμά από τις Βρυξέλλες ο Κλοντ Μονικέ, επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Κέντρου Στρατηγικών Πληροφοριών κι Ασφάλειας, εκείνο που υπονοούσε ο ηγέτης της Χεζμπολάχ Χασάν Νασράλα αναφερόμενος σε «μελλοντικές εκπλήξεις» ήταν αποκλειστικά «τα πλήγματα με ρουκέτες. Στόχος τους ήταν σαφώς να πλήξουν, εάν μπορούσαν, το Τελ Αβίβ. Ομως επί του παρόντος, πιστεύω πως θα πρέπει ν' αποκλεισθεί όποια προσφυγή στην τρομοκρατία. Βεβαίως εάν σκοτώνονταν από τους Ισραηλινούς σημαντικοί ηγέτες της, ο Νασράλα, ή άλλοι, αυτό θα μπορούσε να αλλάξει».
Επίσης, η επιρροή πάνω στη Χεζμπολάχ της Συρίας και του Ιράν μπορεί να σημαίνει ότι η προσφυγή στην τρομοκρατία θα μπορούσε να αποφασισθεί μόνον μετά την έγκριση της Τεχεράνης, ή της Δαμασκού, εκτιμούν οι ίδιοι ειδικοί.
«Η χρονική συγκυρία είχε υπολογισθεί με την Τεχεράνη», τονίζει ο Σουέ. «Και προς το παρόν όλα βαίνουν καλώς γι' αυτούς: η πρόσφατη σύνοδος της G8 ούτε κάν αναφέρθηκε στο ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα. Κι αυτό συμφέρει επίσης και τους Σύρους. Το μήνυμά τους είναι: "μας αναγκάσατε ν' αποσυρθούμε από τον Λίβανο, και ιδού τα αποτελέσματα. Oταν ήμασταν εδώ, δεν υπήρχε περίπτωση να πιάσει ομήρους η Χεζμπολάχ"», τονίζει ο ίδιος.
ΑΠΕ-ΜΠΕ, Γαλλικό Πρακτορείο
