Μία δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση μιας κρατικής οντότητας δεν πρέπει να ενεργεί πιο συνετά από τους τρομοκράτες;

Δικαιούται να βομβαρδίζει περιοχές με άμαχους; Τέσσερα άτομα τραυματίσθηκαν, μεταξύ των οποίων και ένα βρέφος στο στρατόπεδο προσφύγων της Ρασιντίγια, κοντά την Τύρο του νοτίου Λιβάνου όταν ο ισραηλινός στρατός βομβάρδισε χθες βράδυ, για πρώτη φορά από την έναρξη των βομβαρδισμών στο Λίβανο, στρατόπεδο προσφύγων.

Δικαιούται να βομβαρδίζει πολιτικούς στόχους, αεροδρόμια, γέφυρες και νοσοκομεία;

Πότε ακριβώς πρέπει να χρησιμοποιήσουμε τις λέξεις «εγκλήματα πολέμου», διερωτάται στον «Ιndependent» της προηγούμενης Πέμπτης ο βρετανός δημοσιογράφος Robert Fisk;

Πόσα παιδιά πρέπει να χαθούν, πριν απορρίψουμε το κατάπτυστο «παράπλευρες απώλειες» και αρχίσουμε να μιλάμε για εγκλήματα, τα οποία πρέπει να τιμωρηθούν;

Η ύπατη εκπρόσωπος του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, Λουίζ Αρμπορ, δήλωσε πως ορισμένες ισραηλινές ενέργειες δείχνουν «πασιφανή και απαράδεκτη στοχοποίηση αμάχων», κάτι που αντιβαίνει στο διεθνές δίκαιο. Ούτως ή άλλως το Ισραήλ δεν έχει υπογράψει τη Συνθήκη της Ρώμης για τη συγκρότηση του πρώτου διαρκούς δικαστηρίου που θα έχει τη δυνατότητα να διώκει τους υπευθύνους για εγκλήματα πολέμου. Το πιο ευέλικτο πράγμα είναι τελικά η ηθική, που, στις μέρες μας «διδάσκεται κατά το δοκούν».

Οταν κανείς αδικείται ή νιώθει πως αδικείται και η λεγόμενη διεθνής κοινότητα κάθεται και τον κοιτά πόσο υποφέρει, αυτός δεν σκέφτεται μόνο πως θα αντισταθεί, αλλά πως θα εκδικηθεί. Αυτός ο χορός του παραλόγου της διεθνούς κοινότητας δεν είναι μόνο εξοργιστικός, αλλά επικίνδυνος. «Κάθε μέρα εχθροπραξιών που περνάει, ενισχύεται ο φαύλος κύκλος της βίας και ισχυροποιούνται όσοι επιδιώκουν την αστάθεια και την ένταση στην περιοχή», τόνισε η υπουργός Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία».

Μήπως το προβλημα είναι ακριβώς αυτό που επιθυμούν κάποιοι; Μήπως η αστάθεια είναι στρατηγική επιλογή;

K.T.