ΗΠΑ και Δύση υπερασπίζονται τα συμφέροντά τους που συνίστανται στην δημιουργία αντίπαλου δέους προς τη Ρωσία, τον εξοστρακισμό του Ιράν και την προστασία του Ισραήλ. Οι Κούρδοι στη βόρεια Συρία αποτελούν απλά το όχημα.
Ηγέτες της Δύσης, τελευταία και η καγκελάριος Μέρκελ, καταδίκασαν σε ασυνήθιστα έντονο τόνο την στρατιωτική εισβολή των Τούρκων στην πόλη Αφρίν. Προηγήθηκε ο Γάλλος πρόεδρος και άλλοι πολιτικοί σημειώνοντας ότι πρόκειται για κατάφωρη παραβίαση των κανόνων του διεθνούς δικαίου. Η κουρδική κοινότητα της Γερμανίας ζητά από τη γερμανική κυβέρνηση, την ΕΕ και το ΝΑΤΟ να προχωρήσουν ακόμα και σε κυρώσεις κατά της Τουρκίας και να σταματήσουν κάθε είδους δοσοληψία στον τομέα των εξοπλισμών.
«Δεν θέλει να τα χαλάσει και πάλι με την Τουρκία»
Το ερώτημα είναι αν το επιθυμεί αυτό η Δύση. Ο Γκίντερ Μάιερ, επικεφαλής του Κέντρου Ερευνών του Αραβικού Κόσμου στο Πανεπιστήμιο του Μάιντς εκφράζει τον σκεπτικισμό του. Ναι μεν η Μέρκελ καταδίκασε την επιχείρηση «Κλάδος Ελαίας», αλλά από τον τόνο της φωνής της αντιλαμβάνεται κανείς ότι δεν πρόκειται να υπάρξουν συνέπειες, υποστηρίζει. «Η Γερμανία δεν θέλει προφανώς να χαλάσει τις σχέσεις της με ένα νατοϊκό κράτος.
Το ίδιο ισχύει και για τη Γαλλία. Η αντιπολίτευση επιτέθηκε κατά του γάλλου προέδρου, επειδή δεν μίλησε όσο καθαρά έπρεπε για τους Κούρδους. Η γερμανική κυβέρνηση από την πλευρά της δεν επιθυμεί να χαλάσει για δεύτερη φορά τις σχέσεις της με την Τουρκία, και σε αυτό το προσφυγικό παίζει πρωταρχικό ρόλο. Σε όλους είναι σαφές ότι η στάση του Ερντογάν δεν θα έχει συνέπειες και θα τον αφήσουν να κάνει ότι θέλει».
Παρόλα αυτά οι Κούρδοι της Συρίας για τη Δύση, και κυρίως τις ΗΠΑ, παίζουν πρωταρχικό ρόλο και μπαίνουν στο επίκεντρο ενός πολέμου ευρύτερων συμφερόντων ανάμεσα στις μεγάλες δυνάμεις. Πέρυσι, το ειδησεογραφικό πρακτορείο Ανατολή, δημοσίευσε χάρτη με 10 αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις στη Συρία, κυρίως στο βορειοδυτικό και βορειοανατολικό τμήμα της χώρας. «Η Συρία βρίσκεται σε μια στρατηγικά πολύπλοκη θέση» δήλωσε ο πρώην Λιβανέζος στρατηγός Βέχμπε Κατίσα, «γι αυτό παρακολουθούμε αυτήν την εποχή έναν αγώνα δρόμου για επιρροή, που ξεπερνά τη δημιουργία στρατιωτικών βάσεων».
Πρωταρχικός στόχος η προστασία του Ισραήλ
Αλλά τι είναι εκείνο που επιδιώκουν οι Αμερικανοί και η Δύση στη Συρία; Σε ομιλία του στο Πανεπιστήμιο του Standford ο πρώην Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Ρεξ Τίλερσον τόνισε ότι οι ΗΠΑ θεωρούν ως απειλή όχι μόνο τους τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους και της Αλ Κάιντα, αλλά και το Ιράν, το οποίο έχει εξαπλώσει την στρατιωτική του παρουσία στη Συρία. Αλλά ο Γκίντερ Μάιερ υποστηρίζει ότι οι στρατηγικοί στόχοι της Δύσης στη Συρία είναι ευρύτεροι.
«Ο κυριότερος είναι η πτώση του Ασάντ, αλλά ακόμα κι αν ανατραπεί δεν πρόκειται να αποχωρήσουν οι δυτικές δυνάμεις από τη χώρα για να δημιουργήσουν αντίπαλο δέος στους Ρώσους, κι αυτό γίνεται καλύτερα υποστηρίζοντας τις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις βορειοανατολικά της χώρας. Από την άλλη οι ΗΠΑ θέλουν να στηρίξουν το Ισραήλ, κι αυτό σημαίνει κατά προτεραιότητα αγώναςκατά του Ιράν, γιατί το Ιράν αποτελεί απειλή για το Ισραήλ.
Άρα στόχος είναι ο διαμελισμός του λεγόμενου σιιτικού τόξου από το Ιράν μέχρι τα σύνορα του Ισραήλ στα υψώματα του Γκολάν, τα οποία μαχητές της Χεζμπόλα έχουν πολλές φορές παραβιάσει. Αυτόν τον κίνδυνο θέλουν να αποφύγουν οι Αμερικανοί και γι αυτό το Κουρδιστάν διαδραματίζει τη πιο σημαντική ψηφίδα της στρατηγικής τους, προς μεγάλη οργή των Τούρκων.
