Η Πιονγκγιάνγκ έχει ανάγκη από τρόφιμα και καύσιμα για να επιβιώσει, κατά συνέπεια είναι ευάλωτη σε πιέσεις. Το πλούσιο σε πετρέλαιο Ιράν δεν εξαρτάται από κανέναν.

Το είδος των κυρώσεων που εξετάζει το Συμβούλιο Ασφαλείας όχι μόνο δεν θα φέρει κανένα αποτέλεσμα, αλλά θα ενισχύσει το καθεστώς Αχμαντινεζάντ (στο σκίτσο).

Οι οικονομικές κυρώσεις θα οδηγήσουν σε αύξηση της ξενοφοβικής παράνοιας που ενισχύει πάντα, τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα, τους εθνικιστές εξτρεμιστές. Στην περίπτωση του Ιράν, όμως, υπάρχει ένας ακόμη σημαντικότερος λόγος που οι κυρώσεις θα είναι αναποτελεσματικές. Αντί να οδηγήσουν το Ιράν σε οικονομική εξάντληση, οι κυρώσεις θα κάνουν τη χώρα, ή τουλάχιστον την κυβέρνηση ακόμη πιο πλούσια, ακόμη πιο ισχυρή, λόγω της σημερινής κατάστασης της παγκόσμιας πετρελαϊκής αγοράς.

Οι τιμές του πετρελαίου έχουν υπερδιπλασιαστεί τα τρία τελευταία χρόνια

επειδή αυξάνεται σταθερά η ζήτηση, κυρίως από την Κίνα. Εάν το Ιράν, που είναι ο τρίτος παραγωγός πετρελαίου στον κόσμο μετά τη Ρωσία και τη Σαουδική Αραβία, έβλεπε ακόμη κι ένα μικρό μέρος των εξαγωγών πετρελαίου να αφαιρείται από την παγκόσμια αγορά λόγω των κυρώσεων, η τιμή του πετρελαίου θα εκτοξευόταν στα 100 δολάρια το βαρέλι, ή και ακόμη περισσότερο. Στο βαθμό που το ποσοστό της αύξησης της τιμής του πετρελαίου θα ήταν μεγαλύτερο από το ποσοστό της μείωσης των ιρανικών εξαγωγών, τα συνολικά έσοδα της κυβέρνησης θα αυξάνονταν, δεν θα μειώνονταν.

Το Ιράν ελέγχει επίσης τα Στενά του Χορμούζ, που χωρίζουν τη χώρα από την Αραβική χερσόνησο και απ'όπου διέρχεται το 40% του παγκοσμίου εμπορίου πετρελαίου. Αν το Ιράν έκλεινε τα Στενά ή απειλούσε με οποιονδήποτε τρόπο τις διεθνείς μεταφορές λόγω των κυρώσεων, η τιμή του πετρελαίου θα έφτανε όχι τα 100, αλλά τα 150 δολάρια το βαρέλι. Κατά συνέπεια, οι κυρώσεις θα διπλασίαζαν τα έσοδα του καθεστώτος. Ο Αχμαντινεζάντ θα γινόταν ακόμη πιο δημοφιλής στον πληθυσμό.

Αν όμως οι κυρώσεις είναι καταδικασμένες να αποτύχουν, τι μπορεί να συμβεί με τη στρατιωτική λύση; ΗΠΑ και Ισραήλ δεν θα διακινδύνευαν ποτέ

να αποσταθεροποιήσουν τα άλλα συμφέροντά τους στη Μέση Ανατολή. Επιπλέον, τόσο η Αμερική όσο και το Ισραήλ γνωρίζουν πλέον ότι μια βομβιστική εκστρατεία από αέρος που δεν θα συνοδευόταν από εισβολή χερσαίων στρατευμάτων το μόνο που θα έκανε θα ήταν να ενισχύσει το ιρανικό καθεστώς.

Τι θα πρέπει να κάνουν λοιπόν η Αμερική και οι σύμμαχοί της απέναντι στην πυρηνική απειλή του Ιράν; Είναι απλό, απαντά ο αρθρογράφος των Τάιμς Ανατόλι Καλέτσκι: να αναγνωρίσουν την ήττα τους. Αντί να προσπαθήσει να σταματήσει το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, η διεθνής κοινότητα πρέπει να προσπαθήσει να το επαναφέρει στον πολιτισμένο κόσμο.

Πηγή: The Times, ΑΠΕ-ΜΠΕ