της Νατάσας Στασινού
[email protected]

To Koμμουνιστικό Κόμμα ήταν η κυρίαρχη δύναμη στην Κίνα επί δεκαετίες. Ο επικεφαλής του είχε βεβαίως εξουσίες, αλλά αυτές ήταν περιορισμένου χρόνου (έως και δέκα έτη) και υπό τον διακριτικό, έστω, έλεγχο άλλων μηχανισμών του κόμματος. Αυτό πια αλλάζει. Ο Σι Τζινπίνγκ είναι ο απόλυτος άρχων, ένας πρόεδρος... εφ' όρου ζωής, αν ο ίδιος το θελήσει. 

Σήμερα καταργήθηκε και επισήμως, όπως είχε προαναγγελθεί, το όριο των προεδρικών θητειών στην Κίνα, προσφέροντας τη δυνατότητα στον Σι να παραμείνει επικεφαλής του κράτους και μετά την λήξη της τρέχουσας θητείας του, το 2022.

Για όσους είχαν αμφιβολίες το εάν ο πρόεδρος, ο οποίος με μεθοδικά βήματα τα τελευταία χρόνια συγκεντρώνει ολοένα και περισσότερες εξουσίες στα χέρια του, θα μπορούσε να πετύχει το στόχο αυτό, το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας στην Λαϊκή Εθνοσυνέλευση είναι αποκαλυπτικό: 2.958 ψήφοι υπέρ, μόλις ... δύο κατά και τρεις αποχές.  Οι πέντε διαφωνούντες επέδειξαν μεγάλη γενναιότητα σχολίαζε καυστικά ο ξένος Τύπος. 

Πώς έφτασε όμως στην κορυφή ο Σι; Από τις πρώτες ημέρες ανάληψης της εξουσίας το 2012, ο Κινέζος πρόεδρος, έδειξε τις διαθέσεις του. Έθεσε σε εφαρμογή μία ευρεία εκστρατεία κατά της διαφθοράς, με την οποία ασκήθηκαν διώξεις σε περισσότερα από 1 εκατομμύρια μέλη του Κόμματος, στις περισσότερες περιπτώσεις για αποδοχή δωροδοκιών ή κατάχρηση δημοσίου χρήματος. 

Με την ίδια εκστρατεία φρόντισε πολύ βολικά να εξαφανίσει τους κυριότερους αντιπάλους του, αλλά και να κάνει πολλούς από τους επικριτές και αμφισβητίες του να επιλέξουν τη σιωπή. 

...και το νέο Δρόμο του Μεταξιού 

Το βαρύ χέρι του κράτους, που έστελνε στο περιθώριο όσους διαφωνούσαν, συνοδευόταν από το ελεύθερο χέρι της αγοράς. Ο Κινέζος πρόεδρος προέβαλε στη διεθνή κοινότητα εαυτόν ως μεταρρυθμιστή, ανοίγοντας σταδιακά τις τοπικές αγορές σε ξένους επενδυτές, αλλά και πρωταθλητή του ελεύθερου εμπορίου και της παγκοσμιοποίησης. Η έκταση των φιλοδοξιών του, έγιναν φανερές με την πρωτοβουλία «Μία Ζώνη- Ένας Δρόμος», η οποία χαράσσει ουσιαστικά το νέο Δρόμο του Μεταξιού. 

Οι κατηγορίες για αυταρχισμό, αυστηρή λογοκρισία (που έφτασε στο σημείο να απαγορεύσει τον... Γουίνι το αρκουδάκι από τα social media της χώρας), οι ανησυχίες για την υπερβολική συγκέντρωση εξουσιών θα έλεγε κανείς πως θα ήταν αρκετές για μία επικριτική στάση των δυνάμεων της Δύσης εναντίον του. Ωστόσο οι προοπτικές εμπορικής συνεργασίας, η συμμετοχή στα πλούσια project του «Μία Ζώνη- Ένας Δρόμος» επισκιάζουν τα παραπάνω. Αν κάτι ανησυχεί τις δυτικές δυνάμεις είναι η οικονομική επέλαση της Κίνας στο έδαφός του με εξαγορές επιχειρήσεων σε κρίσιμους τομείς και όχι το στυλ διακυβέρνησης του Σι, που αποδεικνύεται ικανότατος παίχτης στην διεθνή πολιτική σκακιέρα.  

Τα πρώτα βήματα 

Γεννημένος στο Πεκίνο το 1953, ο Σι Τζινπίνγκ είναι γιος του Σι Ζονγκξουν, εκ των ιδρυτικών πατέρων του Κομμουνιστικού Κόμματος. Δεν ήταν όμως η κλασική περίπτωση απογόνου υψηλόβαθμων στελεχών, που ανεβαίνει με γρήγορα βήματα τα σκαλιά της ιεραρχείας. Το 1962, πριν την Πολιτιστική Επανάσταση, ο πατέρας του βρέθηκε υπό δίωξη και εκείνος, στα 15 του χρόνια τότε εστάλη σε στρατόπεδο «επανεκπαίδευσης». Η σκληρή εργασία σε ένα απομονωμένο χωριό για επτά χρόνια ήταν μία εμπειρία, που τον στιγμάτισε. Αντί, ωστόσο, να τον κάνει να στραφεί κατά του Κομμουνιστικού Κόμματος, τον έκανε να επιδιώξει την πλήρη ενσωμάτωσή του σε αυτό.

Έκανε πολλές αιτήσεις για ένταξη, οι οποίες και απορρίπτονταν εξαιτίας του πατέρα του. Έγινε τελικά δεκτός στις τάξεις του κόμματος το 1974 και το έβαλε στόχο να αναρριχηθεί ως την κορυφή του.

naftemporiki.gr