Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Άλλοτε είναι η βεβαιότητα για τη γεωπολιτική δύναμη που ανοίγει όλες τις πόρτες και τις πύλες και έχει εξασφαλισμένη θέση στων ισχυρών τη σκηνή, απ’ όπου αξιώσεις διαλαλεί, όπου τον παίρνει, όπου μπορεί.
Άλλοτε είναι η αλαζονεία φανταστικής ευστοχίας και ανωτερότητας, η οποία συγκρίνει συνθήκες, που αυτές καθαυτές δεν είναι δυνατόν να συγκριθούν.
Άλλοτε είναι το πείσμα του στριμωγμένου που βλέπει τον κόσμο όλο μέσα από το καρυδότσουφλό του και ο οποίος αποτιμά μόνο καρυδότσουφλα.
Άλλοτε είναι τα μακροβούτια στην Ιστορία για να παλινορθώσει μεγαλεία. Τη Λωζάννη τουλάχιστον έναν χρόνο τη στριφογυρίζει, χθες σαν παλιός φουτμπολιστάς πήρε την πάσα στο Προεδρικό για την «αδιαπραγμάτευτη Συνθήκη» και δεν άφησε χαλίκι. Ξεδίπλωσε σε απευθείας σύνδεση με ελληνικά και τουρκικά κανάλια όλο το πακέτο της τουρκικής αναθεωρητικής πολιτικής, πρόβαλε τις εμμονές της για «γκρίζες ζώνες» στο Αιγαίο και για τη μειονότητα, τους αστήρικτους παραλληλισμούς μεταξύ του Οικουμενικού Πατριαρχείου και των μουφτήδων και τον «αρχιμουφτή», αξίωμα που δεν υφίσταται ούτε στο χαρτί.
Τι ακολουθεί; Ο νεότουρκος σουλτάνος δεν ορρωδεί. Απ’ ό,τι φάνηκε, η Θράκη δεν τον αφήνει να κοιμηθεί.
Είναι απρόβλεπτος, όπως λένε; Μάλλον προβλέψιμος ο «τίγρης της Ανατολίας». Δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία ούτε μία λέξη. Δεν είναι η πρώτη φορά που απασφαλίζει και ερίζει. Με τον Πέρες στο Νταβός το 2009, με τη συγκρατημένη Μέρκελ το 2016 στην Άγκυρα, με τον Γιούνκερ για το Προσφυγικό -«αν δεν υπάρξει συμφωνία, θα στείλουμε τους πρόσφυγες με λεωφορεία στην Ελλάδα και τη Βουλγαρία», αν και την παράσταση έκλεψαν οι φράσεις «Σας υποδεχθήκαμε σαν πρίγκιπα» και «Σαν πρίγκιπα; Βεβαίως! Δεν εκπροσωπώ κάποια τριτοκοσμική χώρα»-, με την Ολλανδία το 2017 για «ναζιστικά απομεινάρια και φασίστες», τελειωμό δεν έχουν οι λίστες. Ο καβγάς στην Εrdogansland είναι αγάς. Γι’ αυτό η διπλωματία on camera είναι βραχνάς. Σώθηκαν τα φαινόμενα στο Μέγαρο Μαξίμου, μα μένουν ανοικτά τα ενδεχόμενα.
